دنیای اقتصاد: بررسی‌های یک پژوهش به بررسی موازنه بین مقررات نقدینگی، ساختار درآمدی و کیفیت سود نظام بانکی کشور با توجه به شاخص «تامین مالی پایداری» پرداخته است. این شاخص، میزان تامین مالی در دسترس را به میزان تامین مالی مورد نیاز نشان می‌دهد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که شاخص تامین مالی پایدار به هزینه تامین مالی و تغییرات حاشیه سود مرتبط است و می‌تواند کیفیت و میزان سود در بانک‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین بانک‌ها باید با مدنظر قرار دادن شاخص‌هایی نظیر اعتبارسنجی مشتریان، توانایی فنی و مالی، نوع وثیقه و ... صلاحیت گیرندگان تسهیلات را احراز کنند تا به‌این وسیله تا حد امکان میزان بلوکه شدن منابع را کاهش دهند و بتوانند با سرمایه‌گذاری مناسب منابع خود در کسب حاشیه سود مناسب و پایدار موفق باشند.

تامین مالی پایدار و سودآوری در بانک‌ها

در این پژوهش، تامین مالی پایدار به دو بخش تجهیز و تخصیص پایدار تقسیم‌بندی شده است. در تامین مالی پایدار نیز به افزایش نسبت تامین مالی پایدار تاکید شده است. همچنین، نسبت تامین مالی پایدار بر کاهش تامین مالی کوتاه مدت بانکی تاکید دارد تا ثبات سیستم مالی افزایش یابد. پژوهشگران در این مطالعه بر افزایش ترکیب مناسب و مدیریت شده از تامین مالی بلندمدت و سپرده‌ها به‌خصوص سپرده‌گذاری در بخش بانکداری شرکتی تاکید دارند.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد، تعیین درجه عدم اطمینان به سرمایه نهایی بر ارزش اعتبارات و تعدیل آن اثرگذار است که این می‌تواند اثرات منفی در بازار ایجاد کند. کنترل و کیفیت مدیریت ریسک معاملات بین بانکی در شرایط بحرانی بر ساختارهای داخلی بانک‌ها تمرکز دارد که اگر مدیریت نشود ممکن است صنعت بانکی را با مشکل مواجه کند. علاوه بر این معمولا مدیریت ریسک و مطالعه بر تعیین بهترین نحوه عمل مدیریت ریسک خود هزینه‌‌بر و زمان‌بر است که سودآوری را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

تاثیر تامین مالی پایدار بر حاشیه سود

بر اساس یافته‌های این پژوهش که در پژوهشکده پولی و بانکی به انجام رسیده است، نسبت تامین مالی پایدار دارای تاثیر مثبت و معنی‌داری بر حاشیه سود است. از این‌رو با در نظر گرفتن تامین مالی پایدار در شبکه بانکی کشور حاشیه سود مطمئن‌تری به‌دست می‌آید. علاوه بر این، نسبت کفایت سرمایه و نسبت سپرده‌های دارای تاثیر مثبت و معنی‌دار بر حاشیه سود بانک‌ها در کلیه تخمین‌های انجام شده داشته و نشان‌دهنده آن است که استراتژی‌های افزایش تامین مالی پایدار و یا به عبارت دیگر استراتژی‌های افزایش تجهیز پایدار دارای تاثیر مثبت بر حاشیه سود بانکی است. همچنین نسبت دارایی‌های ثابت به دارایی‌ها در ترازنامه بانک و نسبت وام به دارایی نیز دارای ارتباط معکوس و معنی‌دار با حاشیه سود بانکی بوده و بیانگر تاثیر مثبت استراتژی‌های کاهش تخصیص پایدار بر حاشیه سود بانکی است زیرا کاهش در تخصیص پایدار همراه با افزایش در تامین مالی پایدار در بانک‌ها می‌شود.

با توجه به‌اینکه عمده منابع بانک‌ها در کشور از سرمایه، سپرده، بدهی از بانک مرکزی و سایر بانک‌ها تامین می‌شود، بانک‌ها با اتکا به منابع جذب شده دارای وجوهی خواهند بود که قادر به ارائه آن در قالب وام و تسهیلات هستند. بنابراین پایدار بودن منابع بانک‌ها در ترازنامه، لازمه تخصیص آن در قالب تسهیلات و وام در سمت دیگر ترازنامه یعنی دارایی‌ها می‌شود. از این رو پژوهشگران این مطالعه معتقدند توجه به استراتژی‌های تامین مالی پایدار و در نظر گرفتن این استراتژی‌ها در تصمیمات مدیریت بانک می‌تواند همیشه بر عملکرد مناسب بانک‌ها تاثیر داشته باشد و به بهبود فضای کسب و کار بانک‌ها کمک کند. همچنین، بانک‌ها باید با مدنظر قرار دادن شاخص‌هایی نظیر اعتبارسنجی مشتریان، توانایی فنی و مالی، نوع وثیقه و ... صلاحیت‌گیرندگان تسهیلات را احراز کنند تا به‌این وسیله تا حد امکان بلوکه شدن منابع را کاهش دهند و بتوانند با سرمایه‌گذاری مناسب منابع خود در کسب حاشیه سود مناسب و پایدار موفق باشند.