سه کارشناس در یک نشستمطبوعاتی بررسی کردند
آسیبشناسی برنامه اقتصادی دولت
دنیای اقتصاد: دو اقتصاددان و یک پژوهشگر حوزه کار در یک نشستمطبوعاتی برنامههای وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم در بخش اقتصاد را بررسی کردند. در این نشست که در موسسه مطالعات دین و اقتصاد برگزار شد، فرشاد مومنی و حسین راغفر بهعنوان اقتصاددان و محسن ایزدخواه بهعنوان کارشناس حوزه کار حضور داشتند. از نظر آنها یکی از انتقاداتاصلی، نادیده گرفتن واقعیتهای موجود اقتصاد ایران در برنامههای ارائه شده است.
مومنی معتقد است که به جای ارائه سازوکار مشخص برای برونرفت از وضعیت موجود، از اهداف کمی صحبت شده که دور از ذهن است.
دنیای اقتصاد: دو اقتصاددان و یک پژوهشگر حوزه کار در یک نشستمطبوعاتی برنامههای وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم در بخش اقتصاد را بررسی کردند. در این نشست که در موسسه مطالعات دین و اقتصاد برگزار شد، فرشاد مومنی و حسین راغفر بهعنوان اقتصاددان و محسن ایزدخواه بهعنوان کارشناس حوزه کار حضور داشتند. از نظر آنها یکی از انتقاداتاصلی، نادیده گرفتن واقعیتهای موجود اقتصاد ایران در برنامههای ارائه شده است.
مومنی معتقد است که به جای ارائه سازوکار مشخص برای برونرفت از وضعیت موجود، از اهداف کمی صحبت شده که دور از ذهن است. دومین موضوعی که مومنی بر آن دست گذاشت، عدم هماهنگی و موازیکاری در برخی امور است. نکتهای که این اقتصاددان بر آن تاکید کرد، عدم تناسب برنامهها و اهداف با وعدههای رئیسجمهوری است. از نگاه او برنامهها بدون در نظر گرفتن برنامه کلی رئیسجمهوری تدوین شده است. از طرف دیگر راغفر یکی از انتقادات وارده به کابینه پیشنهادی را نادیده گرفتن تضاد منافع ذینفعان دانست. او اعتقاد دارد که حضور افرادی در دولت که در بخش خصوصی صاحب منافع هستند، با اصل مبارزه با فساد در تضاد است. این اقتصاددان همچنین عدم توجه برنامهها به مشکلات ساختاری اقتصاد ایران را پاشنه آشیل دیگر برنامه وزرا دانست. راغفر عدم توجه به برونرفت از اقتصاد نفتی را دیگر نقد وارده بر برنامه وزرای اقتصادی برشمرد. او تاکید کرد تا زمانی که اقتصاد ایران نفتی باشد، آسیبپذیری آن از انفعالات سیاسی بالا است و باید به این اصل توجه ویژه کرد.ایزدخواه نیز در مورد حوزه تخصصی خود کاستیهای موجود در برنامه وزیر پیشنهادی کار، رفاه و امور اجتماعی را برشمرد. به نظر او برای صندوقهای بیمهای موجود در کشور که در لبه پرتگاه قرار دارند، برنامه مشخص و مدونی پیشبینی نشده است. ایزدخواه اهداف کمی گفته شده در برنامه را با وعدههای داده شده از سوی مسوولان در تضاد دانست، مثلا در یکی از بندهای برنامه، هدفی تعیین شده که طی آن نرخ جایگزینی در صندوق بازنشستگی از ۸۳ درصد به ۸۰ درصد کاهش یابد. نرخ جایگزینی به نسبت اولین حقوق بازنشستگی به آخرین حقوق در زمان کار گفته میشود. کاهش این نسبت به معنی کاهش حقوق بازنشستگان است. در حالی که به گفته ایزدخواه، مسوولان وزارتخانه مربوطه همواره از افزایش حقوق بازنشستگان صحبت کردهاند. همچنین به عقیده او سازوکار اجرایی برای کاهش نسبت پشتیبانی در صندوقهای بازنشستگی ارائه نشده است.
ارسال نظر