دنیای اقتصاد: دبیر شورای‌عالی امنیت ملی گفت ائتلاف میان ایران، روسیه، سوریه، عراق و حزب‌الله لبنان در صحنه سوریه توانست معادلات را تغییر دهد. علی شمخانی، دبیر شورای‌عالی امنیت ملی در گفت‌وگو با سایت «ایراس» در پاسخ به این سوال که ایران و روسیه در دو سال اخیر و به‌ویژه پس از رفع تحریم‌ها دوره جدیدی از معامله‌های نظامی را آغاز کرده‌اند، از نظر شما تا چه ‌اندازه روابط ایران و روسیه در این همکاری‌های نظامی از یک رابطه ساده خریدار- فروشنده فراتر می‌رود و به یک همکاری نظامی استراتژیک نزدیک می‌شود، گفت: «خرید و فروش سلاح بخش بسیار کوچکی از روابط دفاعی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه است. از نظر ما، این روابط به‌ویژه از زمان ورود جدی و موثر روسیه به صحنه مبارزه با تروریسم در سوریه به شکل راهبردی در جریان است و همکاری‌های نظامی و دفاعی مشترک با توجه به‌وجود منافع مشترک شکل گرفته است.»

او افزود: «همکاری راهبردی هم به لحاظ سطح روابط و دیدارها میان روسای جمهور دو کشور، ملاقات‌ها و تماس‌های روسای ستادهای کل نیروهای مسلح، شورای امنیت ملی و وزارت دفاع پیگیری می‌شود و هم به لحاظ میدانی و اقدامات عملیاتی در صحنه قابل مشاهده است. برخلاف برخی از کشورهای منطقه که صرفا خریدار و انباردار سلاح‌های آمریکایی هستند، ایران نوع سلاح مورد نیازش را خود انتخاب می‌کند و البته نسبت به سلاح‌هایی که در داخل طراحی و تولید می‌شوند نیز بسیار محدود هستند.»

شمخانی در پاسخ به این سوال که همان‌طور که می‌دانیم همکاری‌های ایران و روسیه در موضوع سوریه زمینه تازه‌ای از همکاری‌های نظامی میان دو کشور را ایجاد کرده است (مانند شلیک موشک‌های کروزبا عبور از آسمان ایران و استفاده از پایگاه نوژه) و قدرت مانور روسیه در سطح منطقه را به لحاظ نظامی افزایش داده است، آیا ایران نگران این افزایش قدرت مانور روسیه در منطقه نیست، گفت: طبیعتا زمانی که مانورهای نظامی با هماهنگی و هدف مشترکی صورت گیرد جای نگرانی وجود ندارد. ما نگران مانور نظامی کشورهایی هستیم که در مسیر خلاف تامین امنیت در منطقه حرکت می‌کنند. کشورهایی که حامی تسلیحاتی، مالی و اطلاعاتی داعش و دیگر گروه‌های تروریستی هستند، برای حمایت از آنها در شورای امنیت قطعنامه پیشنهاد می‌دهند و همچنین مانع از حل سیاسی بحران‌های امنیتی در سوریه و یمن می‌شوند. دبیر شورای‌عالی امنیت ملی در پاسخ به اینکه آیا این همکاری‌های نظامی را باید مقدمه یک ائتلاف منطقه‌ای یا حتی جهانی جدید دانست یا صرفا یک همکاری‌های مقطعی است، گفت: در صورت استفاده از ظرفیت‌ها و فرصت‌های پدید آمده می‌توان شاهد ائتلاف‌های منطقه‌ای موثر به منظور تامین امنیت منطقه و جهان بود. نمونه اخیر ائتلاف میان ایران، روسیه، سوریه عراق و حزب‌الله لبنان در صحنه سوریه توانست معادلات را تغییر داده و تروریست‌ها را پس از سال‌ها عقب براند و حلب را آزاد کند. وی افزود: از نظر من این ائتلاف‌ها از شکل مقطعی به واسطه اینکه هدف آنها مقطعی نیست عبور کرده‌اند. او در ادامه با بیان اینکه همکاری میان ایران و روسیه در موضوع مبارزه با تروریسم در ابتدا در چارچوب عزم روسیه برای پشتیبانی از دولت قانونی سوریه در جنگ با تروریسم و منافع راهبردی مشترک در این بخش آغاز شد و ادامه پیدا کرد، افزود: «پس از همکاری‌های راهبردی میان ایران و روسیه در سوریه، وضعیت معادلات سیاسی نیز تغییر کرده است. زمانی آمریکا و چند کشور عربی با لابی‌های مالی سعی داشتند مشروعیت دولت قانونی سوریه را زیر سوال ببرند اما امروزه ضمن تثبیت وضعیت و اقتدار دولت سوریه، مذاکرات آستانه شکل گرفته که بخش مهمی از پیشرفت در روند سیاسی و مذاکرات را پیش می‌برد. اینها واقعیت‌هایی است که طی ۶ سال بحران سوریه باید دیده شود و تحلیل از همکاری بدون در نظر گرفتن وضعیت گذشته و امروز سوریه کامل نخواهد بود.»