نقش کلیدی ریل در انتقال بار آمریکا
دنیای اقتصاد: برآوردهای اداره فدرال بزرگراههای آمریکا نشان میدهد تقاضا برای حملونقل ریلی باری افزایش قابل ملاحظهای خواهد یافت. به طوری که پیشبینیها حکایت از رشد ۴۰ درصدی تقاضا تا سال ۲۰۴۵ دارد. برخلاف سیستم کامیون، کشتی و خطوط هوایی که زیرساختهای آن از طریق دولت ایجاد شده و حمایت میشود، زیرساختهای سیستم ریلی باری در آمریکا با سرمایه بخش خصوصی ساخته شده، توسعه یافته و نگهداری میشود. آنها از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۵ بیش از ۶۰۰ میلیارد دلار برای نوسازی، نگهداری و توسعه زیرساختها و تجهیزات این شبکه - با استفاده از منابع مالی خود و نه مالیاتهای دولتی- هزینه کردهاند و با توجه به پیشبینی افزایش تقاضا در سالهای آینده در حال سرمایهگذاریهای جدید برای توسعه بیشتر این شبکه هستند.
دنیای اقتصاد: برآوردهای اداره فدرال بزرگراههای آمریکا نشان میدهد تقاضا برای حملونقل ریلی باری افزایش قابل ملاحظهای خواهد یافت. به طوری که پیشبینیها حکایت از رشد ۴۰ درصدی تقاضا تا سال ۲۰۴۵ دارد. برخلاف سیستم کامیون، کشتی و خطوط هوایی که زیرساختهای آن از طریق دولت ایجاد شده و حمایت میشود، زیرساختهای سیستم ریلی باری در آمریکا با سرمایه بخش خصوصی ساخته شده، توسعه یافته و نگهداری میشود. آنها از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۵ بیش از ۶۰۰ میلیارد دلار برای نوسازی، نگهداری و توسعه زیرساختها و تجهیزات این شبکه - با استفاده از منابع مالی خود و نه مالیاتهای دولتی- هزینه کردهاند و با توجه به پیشبینی افزایش تقاضا در سالهای آینده در حال سرمایهگذاریهای جدید برای توسعه بیشتر این شبکه هستند. برای سیستم ریلی آمریکا هیچ کالایی به اندازه زغالسنگ اهمیت ندارد، چراکه ۹/ ۳۶ درصد از کل بار و ۲/ ۱۷ درصد از درآمد ناخالص بخش باری سیستم ریلی در سال ۲۰۱۵ را انتقال زغالسنگ تشکیل داده است.
بیشتر زغالسنگ استخراج شده در نیروگاهها مورد استفاده قرار میگیرد. بهطور تاریخی، زغالسنگ بهدلیل به صرفه بودن و وجود یک سیستم انتقال بار ریلی مناسب، نقش عمدهای در تولید برق در آمریکا داشته است، به طوری که ۷۰ درصد از زغالسنگ استخراج شده از معادن آمریکا از طریق سیستم ریلی به نیروگاهها تحویل داده میشود. در ادامه به بررسی نقش سیستم ریلی آمریکا در انتقال بار به ویژه زغالسنگ و تاثیر آن بر توسعهیافتگی سایر بخشها و صنایع تولیدی میپردازیم. براساس آمار اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) کل تولید زغالسنگ در سال ۲۰۱۵ برابر ۹/ ۸۹۵ میلیون تن بوده است. هشت معدن از ۱۰ معدن بزرگ تولید زغالسنگ آمریکا در شهر وایومینگ قرار دارد، بهطوریکه وایومینگ ۴۲ درصد کل زغالسنگ تولیدی را عرضه میکند و پس از آن ویرجینیا با ۱۱ درصد و کنتاکی با ۷ درصد قرار دارند. مصرف زغالسنگ در سال ۲۰۱۵ برابر ۶/ ۸۱ میلیون تن بوده که نسبت به سالهای قبل کاهش یافته است. در این سال ۳/ ۹۲ درصد از مصرف برای تولید برق؛ ۴/ ۲ درصد برای تولید کک و ۳/ ۵ درصد در سایر نیروگاهها یا بهمنظور ایجاد گرما استفاده شده است. از آنجا که نیروگاهها مصرفکننده اصلی زغالسنگ محسوب میشوند، بازار برق کلید شانس زغالسنگ به حساب میآید. سوخت اصلی تولید برق در آمریکا زغالسنگ، گاز طبیعی، اورانیوم و تولید برق با انرژی خورشیدی و بادی است. با توجه به اینکه در سالهای اخیر استفاده از سایر سوختها از جمله انرژیهای تجدیدپذیر مورد توجه قرار گرفته سهم زغالسنگ در تولید برق از بیش از ۵۰ درصد در سال ۲۰۰۵ به ۳۳ درصد در ۲۰۱۵ رسیده است.
انتقال زغالسنگ
همانطور که بیان شد معادن زغالسنگ در تعداد کمی از ایالتها متمرکز شده اما این سوخت در سراسر کشور مورد استفاده قرار میگیرد. نقشه زیر مناطق تولید و مصرف زغالسنگ را در آمریکا نشان میدهد. آمریکاییها برای تحقق این امر، کارآترین و گستردهترین سیستم انتقال زغالسنگ را با استفاده از خطوط ریلی ایجاد کردند. براساس آمارهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا طی بیش از یک دهه گذشته بهطور متوسط ۷/ ۶۹ درصد از زغالسنگ تولیدی با استفاده از قطار، ۱۳ درصد با استفاده از کشتی و از مسیر آبی، ۱۱ درصد با کمک کامیونها و تریلیها منتقل میشوند و حدود ۷ درصد نیز در نیروگاههایی که در اطراف معادن وجود دارد مورد مصرف قرار گرفته است. در عین حال در برخی از ایالتهای آمریکا همچون کنتاکی، ویرجینیای غربی و وایومینگ به ترتیب ۸۱ درصد، ۹۲ درصد و ۹۵ درصد از کل حملونقل ریلی باری را زغالسنگ تشکیل میدهد. پوشش گسترده شبکه ریلی در سراسر کشور باعث شده میزان مسافت طیشده برای هر قطار در سال ۲۰۱۴ از ۱۵۰۰ مایل نیز فراتر رود.
زغالسنگ مهمترین کالایی است که با استفاده از خطوط ریلی باری منتقل میشود و بخش بزرگی از درآمد این سیستم بیش از هر کالای واحد دیگری از مسیر انتقال این کالا تامین میشود. نمودارهای زیر سهم زغالسنگ در جابهجاییهای سیستم ریلی باری و درآمد حاصل از انتقال آن را طی دو دهه اخیر نشان میدهد. مدیران شبکه حملونقل کشور بهمنظور گسترش استفاده از خطوط ریلی برای انتقال بار بهویژه زغالسنگ هزینه انتقال آن را بسیار پایین نگه داشتند، به طوری که نرخ جابهجایی به ازای هر تن مایل در سال ۲۰۱۴ برابر ۷۵/ ۲ سنت بوده است، بیش از نصف قیمت جابهجایی سایر کالاها (میانگین نرخ برای انتقال سایر کالاها ۲۸/ ۶ است). در واقع صنعت ریلی همچون سایر صنایع رقابتی در آمریکا، با ایجاد رقابت و بهکارگیری سیستم قیمت بازاری حداقل هزینه ممکن برای انتقال این کالا را میسر کردهاند. آمریکاییها با کمک سیستم ریلی گسترده و کارآمد خود علاوهبر بازار داخل در بازارهای بینالمللی نیز حضور موفقی داشتهاند. در بازار جهانی رقابت برای فروش زغالسنگ بسیار زیاد است اما آنها توانستهاند در سال ۲۰۱۵ به میزان ۷۴ میلیون تن زغالسنگ صادر کنند. مشتریان اصلی این کالا برزیل، آرژانتین، هلند، هند و کرهجنوبی هستند که بخش بزرگی از صادرات با استفاده از سیستم ریلی به برزیل انجام میشود.
ارسال نظر