دفاع ازچراغ‌های روشن سینما

واقعیت آن است که بازار سینما تحت تاثیر دو عامل اساسی است؛ یکی مردم و دیگری دولت. سینماهم مثل همه وجوه دیگر اقتصادی از نظام عرضه و تقاضا تبعیت می‌کند و مردم که محمل شکل‌گیری تقاضا هستند فیلم‌هایی را دوست دارند که جنبه سرگرم‌کنندگی بیشتری داشته باشند. این موضوع هم دلیل خودش را دارد. هزینه‌ها بالا رفته و شرایط زندگی‌شان تغییر کرده و دشوارتر شده و فرصت استراحت و تفریح کمتری پیدا کرده‌اند. وقتی که می‌خواهند به تفریح بپردازند سراغ فیلم‌های کمدی می‌روند و این فیلم‌ها رویکردهای جامعه در دهه‌های گذشته را نقل و نقد می‌کنند و مردم هم خوششان می‌آید. نکته دیگری که در اقبال مردم به فیلم‌های کمدی خیلی تاثیرگذار به‌نظر می‌رسد تقابل سینما و تلویزیون در فضای حسی است.  در تلویزیون سریال‌های غمگین و برنامه‌های غم‌انگیز و... اولویت دارند و فضای این رسانه عمومی و بزرگ را افسرده کرده‌اند؛ بنابراین مردم نیازشان برای دیدن برنامه‌های شاد و خنده‌دار را در سینماها و تئاترهای کمدی تامین می‌کنند و از این رو فیلم‌های روی پرده هم این نیاز مردم را جواب داده است. عامل مهم و تاثیرگذار دیگر در این رابطه به عملکرد دولت مربوط می‌شود. دولتمردان دوست دارند تا در همه بخش‌های اجرایی کشور آمارهای بهتری ارائه کنند و در انتخابات‌های آتی این آمارها را به رقبایشان گوشزد کنند و به همین دلیل کمیت فزاینده در سینماها را مورد توجه قرار می‌دهند و در ارائه مجوز ساخت و اکران این فیلم‌ها سختگیری چندانی نمی‌کنند. باید این نکته را بپذیریم که هجمه مخالفان و منتقدان دولت علیه سینما و ذکر این نکته که سینما مستهجن یا مبتذل شده است، کارکرد جناحی-انتخاباتی دارد. وگرنه تعریف فیلم مستهجن و مبتذل مشخص است و ربطی به فیلم‌های روی پرده ندارد. شاید این فیلم‌ها به لحاظ هنری و فنی، منطق روایی درستی ندارند و آثار نازلی به حساب بیایند؛ اما مبتذل یا مستهجن نیستند. این نکته هم که برخی از دوستان تلاش می‌کنند تا با استفاده از فرم و شاخص‌های نقد هنری چنین فیلم‌هایی را نقد کنند تلاش بیهوده‌ای است و موضوعیتی ندارد؛ کما اینکه خود این فیلم‌ها هم در عرصه هنر ادعایی ندارند. از سویی دیگر اکران فیلم‌های کمدی مساله مهمی را به نمایش می‌گذارد که معمولا نادیده گرفته می‌شود و آن هم این که رونق سینماها با فیلم‌های کمدی از پایداری امنیت در کشور حکایت می‌کند. طبیعی است دولت‌ها دوست دارند که نشانه‌های امنیت کشور به وضوح روشن و آشکار باشد و رونق این فیلم‌ها یکی از نشانه‌های وجود امنیت است. با همه حرف و حدیث‌هایی که در ماه‌های اخیر درباره وضعیت سینما گفته می‌شود باید گفت که چراغ سینما روشن است و مردم به نسبت راضی هستند. سینما براساس مارکت اقتصادی‌اش دارد پیش می‌رود و در این میان دولت هم باید با مدیریت صحیح فرهنگی از سینمای غیرتجاری و غیربازاری حمایت کند.