آزادسازی قصر شیرین

در روز ۲۰ فروردین سال ۱۳۶۰ قصرشیرین از سوی نیروهای ارتش و سپاه آزاد شد. این شهر از مهرماه سال ۵۹ به تصرف ارتش عراق درآمده بود. متجاوزان با ورود به این شهر در مدت کوتاهی آن را ویران کردند و تنها یک ساختمان از شهر زیبای قصرشیرین باقی ماند که به‌عنوان مقر نیروهای بعثی مورد استفاده قرار می‌گرفت، آثار تاریخی شهر نیز از سوی ارتش متجاوز عراق تخریب شد. از جمله آثار تاریخی تخریب شده می‌توان به چهارقاپی و عمارت خسرو اشاره کرد. عمارت یا قصر خسرو پرویز در حاشیه شمالی شهر کنونی قصرشیرین و در نزدیکی آتشکده چهار قاپی قرار دارد که اکنون تنها ویرانه‌هایی از آن دیده می‌شود. این بنا در جهت شرقی-غربی و به ابعاد ۲۸۵ × ۹۸ متر روی مصطبه‌ای به ارتفاع ۸ متر ساخته شده که راه ورود به داخل بنا از طریق پلکان صورت می‌گرفته است. در قسم شرقی بنا، تالار ستون‌دار مستطیل شکلی دیده می‌شود و سقف آن به وسیله طاق‌های آجری پوشش داده شده است.

در پشت این تالار، اتاق گنبد‌دار بزرگی قرار دارد و راه ورود به آن از طریق درگاهی که در قسمت غربی تالار ایجاد شده است، صورت می‌گیرد.

در شمال و جنوب اتاق گنبد دار، اتاق‌های مستطیل شکلی وجود دارد که از طریق اتاق گنبددار قابل دسترسی بوده‌اند.

همچنین در پشت اتاق گنبد دار، حیاط مربع شکلی به ابعاد ۲۷ × ۲۷ متر با رواق ستون دار قرار دارد و اطراف این حیاط را اتاق‌های متعددی فرا گرفته است.

در قسمت غربی حیاط نیز ایوانی ساخته شده است که از طریق درگاهی به حیاط دیگر کاخ منتهی می‌شود و در اطراف این حیاط‌ها نیز مجموعه اتاق‌ها و اصطبل‌ها قرار دارند.

در قسمت شمالی تراس، چند خانه به‌صورت یک مجموعه دیده می‌شود. در مورد این کاخ، مورخان و جغرافی نویسان ایرانی و عرب مطالب فراوانی نوشته‌اند. آنها بر این اعتقادند که این کاخ توسط خسرو پرویز در میان باغ وسیعی ساخته شد و حیوانات وحشی با آزادی تمام در این مکان می‌زیستند و آب فراوانی از رودخانه الوند در این باغ جریان داشته است.