گروه تاریخ و اقتصاد: جیمز بیلی ناظر انگلیسی که در سال ۱۸۳۵ در ایران بوده در مورد روستاییانی که قربانی ظلم اربابان شده بودند می‌نویسد: بین روستاییان و اربابان همیشه نوعی رقابت در زرنگی وجود دارد. یک طرف با زرنگی به پنهان کاری امور می‌پردازد و طرف دیگر می‌کوشد تا با زرنگی استوار بر زور، حق خود را بگیرد... در اینجا کلمات اصلی عبارت است از «چشم و هم چشمی در زرنگ بودن»، مفهومی که در جامعه ایران راه طولانی را در روابط بین کشاورزان و اربابان فئودال طی کرده است... زد و بند در سیاست نهفته است که در واقع نوعی رقابت در زرنگی می‌باشد. به نقل از تاریخ معاصر ایران (ج۱)، نوشته پیتر آوری، ترجمه محمد رفیعی مهرآبادی.