گروه تاریخ و اقتصاد: از همان ابتدای ورود میلسپو و هیات همراهش مقامات آمریکایی از خصومت انگلیسی‌ها کاملا آگاه بودند. از گزارش‌های موجود به وضوح پیداست که کاسه صبر آمریکایی‌ها از دست توطئه‌های انگلیس بر ضد هیات آمریکایی لبریز شده بود. برنارد گوتلیب، کنسول آمریکا در تهران، شیوه کارشکنی انگلیسی‌ها را در گزارش‌هایش به کرات شرح داده است. دراینجا بخشی از گزارش‌های او دراین رابطه آورده می‌شود: «در ۲۱ ژوئن ۱۹۲۳، مجلس با تصویب لایحه‌ای به دکتر میلسپو اختیار داد که مبلغ ۵ میلیون دلار از بانک‌های آمریکایی برای دولت ایران وام بگیرد. از ۷۳ نماینده مجلس ۵۰ نفر به این لایحه رای مثبت دادند. با وجود این، فردای همان روز اصلاحیه زیر در مجلس به تصویب رسید.«بازپرداخت مبلغ ۵ میلیون دلاری که در ماده یک ذکر شده است ( به علاوه بهره آن) از محل درآمدهای کشور به استثنای درآمدهای حاصل از شرکت نفت انگلیس و ایران صورت خواهد گرفت.» به این ترتیب بریتانیا عملا اخذ وام از آمریکا را وتو کرده بود. گوتلیب می‌افزاید: «بعید است هیچ موسسه مالی آمریکایی وامی به این بزرگی را بدون ضمانت نفتی به کشوری بدهد.» کارشکنی انگلیسی‌ها در مساله وام باعث اظهارنظرهای خشمگینانه‌ای درباره سیاست‌ بریتانیا در ایران شد. وی ادامه می‌دهد که: «به این ترتیب مطمئن‌ترین ضمانتی که ایران برای وامش دارد بلا استفاده می‌ماند. ظاهرا شکی نیست که حق‌الامتیازهای نفت را برای ضمانت وام ۱۰ میلیون دلاری که قرار است بعد از امتیاز نفت شمال به ایران پرداخت شود، کنار گذاشته‌اند.»

منبع: گوتلیب گزارش شماره ۹۴ (۳۱۸/۵۱,۸۹۱) مورخ ۲۳ ژوئیه ۱۹۲۳