جمعیت 150 هزار نفری و یک مریض‌خانه!
اصفهان با همه عظمت خود بدبختانه یا در اثر عدم توجه اولیای امور یا در نتیجه بی‌حسی و بی‌همتی اهالی آن، که این قسمت اخیر بیشتر دخیل است، تاکنون به داشتن یک مریض‌خانه ملی و تاسیس و افتتاح آن موفق نیامده و هر اقدامی ‌هم که برای ایجاد آن تا حال حاضر شده است عبث مانده، در صورتی که شهرهای کوچکی از قبیل شیراز، قزوین، رشت و غیره هر یک به داشتن یک یا دو از این موسسه عام‌المنفعه مهم مفتخر و برخوردار می‌‌باشند.
در سه سال قبل برای تشکیل یک چنین موسسه‌ای تحت ریاست مرحوم آیت‌الله (حاج آقا نورالله نجفی)، اقداماتی شده و جلساتی از طرف چند نفر از خیرخواهان اصفهان تا مدتی هر هفته یک بار منعقد می‌‌شد؛ ولی نتیجه تنها به همین جا منتهی گشت که جزئی وجهی گرد‌آوری شده، قطعه زمینی در خیابان پشت مطبخ خریده و سردری نیز برای آن ساخته و بالاخره احساسات آتشین اعضای جمعیت به مرور قلیل زمانی خاموش شده و گذاشته و گذشتند.
تشکیل جلسات، ایراد نطق‌ها، قلم‌فرسایی جراید، هیاهوی نوع‌پروران دروغی، هیچ‌کدام موثر واقع نشده و متدرجا موضوع ایجاد مریض‌خانه ملی از میان رفت، ولی از آنجا که احتیاج، خود مولد و پدید آورنده محتاج‌الیه است، باز می‌‌بینیم که جمعی از خیرخواهان اصفهان، کمر همت برمیان بسته و همه هفته مرتبا جلساتی تشکیل داده و در زمینه تاسیس این اساس خیر مشاوره و اقدامات عملی می‌‌کنند... جمعیت یک صد و پنجاه هزار نفری اصفهان با این جهالت توده... با یک مریض‌خانه خراب مسیحی نمی‌‌تواند زندگی کند.
منبع- روزنامه اخگر، سال اول
ش ۱۸۶، ۶ شهریور ۱۳۰۸