گروه تاریخ اقتصاد- 26 فوریه 1878 کار توزیع رایگان نخستین راهنمای اطلاعات تلفن شهری که یک نوع رفرنس (منبع) است در شهر نیوهیون ایالت کانکتیکت آمریکا آغاز شد. در آن ماه شمار دارندگان تلفن شهری در نیوهیون زیاد نبود و راهنمای تلفن، نخست روی یک ورق با قطع بزرگ درج شده بود که هر ماه افزایش می‌یافت.
باوجود این، تا پایان آن سال، این راهنما از چند ورق تجاوز نکرد. چاپ این راهنمای حاوی اسامی و نشانی صاحبان تلفن، ۲۱ فوریه آن سال به پایان رسیده بود. الکساندر گرام (گراهام بل) دو سال پیش از چاپ راهنمای تلفن در نیوهیون، و در سال ۱۸۷۶ اختراع خود ـ تلفن ـ را به ثبت داده بود. پس از نیو هیون، سانفرانسیسکو دارای دفترچه راهنمای تلفن شد و در سال ۱۸۸۰ (از پانزدهم ژانویه)، انگلستان.
تلفن‌ها که در آغاز کار بدون شماره بود و اپراتور از طریق نام دارنده تلفن، ارتباط را برقرار می‌ساخت به تدریج و عمدتا از اواخر سال ۱۸۷۹ دارای شماره شدند و بعدا خودکار و برقرارکردن ارتباط بدون واسطه (اپراتور).
طولی نکشید که دفترچه‌های راهنمای تلفن و اصطلاحا فون بوک حاوی فهرست مشترکان (دارندگان تلفن) مهم‌ترین و مطمئن‌ترین وسیله جست‌وجو قرار گرفتند و هر دفترچه شامل سه قسمت؛ اوراق سفید ویژه درج اسامی و نشانی افراد، اوراق آبی مخصوص درج نشانی و عناوین ادارات و موسسات دولتی (عمومی) بوده و شهرداری‌ها و اوراق زرد اختصاص به اصحاب حرفه و کسب و کار یافته است.شهرهای بزرگ دارای چندین و برخی ده‌ها دفترچه شدند، ولی بلوپیج (شماره تلفن ادارات دولتی و شهرداری‌ها) در همه مشترک بوده است. موسسات اعلان و تبلیغ با دریافت کارمزد به چاپ و انتشار دفترچه‌های منحصر به کسب و کار و اصحاب حرفه‌ها دست زده اند، واژه مرکب «یلوپیج» با مفهوم خاص خود وارد کتب لغات و یک اصطلاح روزمره شده و کار اطلاع‌رسانی از این طریق گسترش یافته است. برای مثال؛ یافتن پزشک، وکیل دعاوی، مکانیسین اتومبیل، تعمیرکار و... آسان و انتخاب متخصص مورد نیاز؛ متعدد و یافتن شخص مورد نظر و یافتن یک فرد با در دست داشتن تنها نام خانوادگی از طریق تماس با دارندگان آن نام در وایت پیج‌ها سهل و سریع شده است و.... روزنامه‌نگاران بیش از هر فرد دیگر از این دفترچه‌ها بهره‌برداری می‌کرده‌اند. از دهه دوم قرن بیستم، افرادی که مایل به درج نام و شماره آنان در دفترچه‌های تلفن نبوده‌اند یا نخواسته‌اند که اپراتور کمپانی تلفن آن را به متقاضی بدهد چنین درخواستی را داده و نامشان «غیرمنتشره» باقی مانده است.تقریبا همه شهرهای جهان دارای چنین دفترچه‌هایی هستند و کتابخانه‌های عمومی نسخه‌هایی از این دفترچه‌های راهنمای تلفن ـ راهنمای تلفن تقریبا همه شهرها ـ را در قسمت کتب راهنمای دپارتمان رفرنس خود نگهداری می‌کنند تا مورد استفاده مراجعان قرار گیرد.
برگرفته از سایت روزنامک