گروه تاریخ اقتصاد- علاءالدوله، حاکم تهران در سال 1283 - در ماموریت‌هایی که داشت، به سستی و ضعف معتقد نبود و نه تنها اهل مماشات و سهل انگاری نبود و چشم‌پوشی از هیچ امر جزئی نمی‌کرد، بلکه برعکس در برابر کمترین لغزش و انحرافی، بی‌ملاحظه و سختگیر و بی‌گذشت بود.
عدم ملاحظه و سختگیری علاءالدوله در امور دولتی، او را متهم به صفات و خلقیاتی کرده بود که مطلقا در وجودش یافت نمی‌شد؛ پس از اینکه علاءالدوله به حکومت تهران منصوب شد، با اقتدار مشغول کار شد و ابدا به این واقعیت توجه نداشت که حاکم تهران در حقیقت، مدیر و رئیس انتظامات پادشاه و صدراعظم است و باید تمنیات اعیان و وزرا و شاهزادگان را برآورده کند، سهل است، بلکه او امور حکومتی را فارغ از مداخله و اجرای توقعات مقامات مذکور، اداره می‌نمود و همین بی‌ملاحظگی‌ها، اسباب دردسر و گرفتاری او گردید.
کتاب خاطرات احتشام السلطنه (رئیس مجلس نخست شورای ملی)، به کوشش سید محمدمهدی موسوی.