گفتهها - ۲۲ مهر ۹۲
قوامالملک گروه تاریخ اقتصاد- در کتابی که ژانویه ۲۰۱۳ با عنوان استالین و ترومن: غروب شوکت قوام «جناب اشرف» منتشر کردم با تکیه به اسناد بریتانیا، آمریکا و فرانسه نشان دادم که علت اساسی کودتای ۲۸ مرداد همان منافع اقتصادی غرب از نفت ایران و همچنین این بود که دولتهای بزرگ غربی میهراسیدند - و در گزارشهای محرمانه به آن معترف بودند - که امر ملی کردن نفت ایران سرمشقی برای سایر ملل در قارههای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین خواهد شد و البته بهرغم کودتا، چنین هم شد. افزون بر این، در این کتاب برپایه اسناد محرمانه آن دو دولت و همچنین پژوهشهای دانشگاهی ثابت میشود که آن دو دولت، از همان روزهای نخستوزیری مصدق خواهان براندازی آن بودند و در درجه نخست از طریق فشارهای مالی و اقتصادی؛ اما بهتدریج، چون دریافتند که مصدق توانست با موازنه ارزی و موازنه بودجه کشور وضعیت اقتصادی را روزبهروز بهتر کند؛ بنابراین سقوط او از طریق انهدام اقتصادی کشور میسر نبود، برنامه کودتا را ریختند؛ بنابراین تصمیم به امر کودتا بر دو اساس بود: نخست منافع غرب در منابع زیرزمینی ایران و سرزمینهای مشابه و ناتوانی فشارهای اقتصادی که مصدق موفق شد
ترمیم کند.
قوامالملک گروه تاریخ اقتصاد- در کتابی که ژانویه 2013 با عنوان استالین و ترومن: غروب شوکت قوام «جناب اشرف» منتشر کردم با تکیه به اسناد بریتانیا، آمریکا و فرانسه نشان دادم که علت اساسی کودتای 28 مرداد همان منافع اقتصادی غرب از نفت ایران و همچنین این بود که دولتهای بزرگ غربی میهراسیدند -
و در گزارشهای محرمانه به آن معترف بودند - که امر ملی کردن نفت ایران سرمشقی برای سایر ملل در قارههای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین خواهد شد و البته بهرغم کودتا، چنین هم شد. افزون بر این، در این کتاب برپایه اسناد محرمانه آن دو دولت و همچنین پژوهشهای دانشگاهی ثابت میشود که آن دو دولت، از همان روزهای نخستوزیری مصدق خواهان براندازی آن بودند و در درجه نخست از طریق فشارهای مالی و اقتصادی؛ اما بهتدریج، چون دریافتند که مصدق توانست با موازنه ارزی و موازنه بودجه کشور وضعیت اقتصادی را روزبهروز بهتر کند؛ بنابراین سقوط او از طریق انهدام اقتصادی کشور میسر نبود، برنامه کودتا را ریختند؛ بنابراین تصمیم به امر کودتا بر دو اساس بود: نخست منافع غرب در منابع زیرزمینی ایران و سرزمینهای مشابه و ناتوانی فشارهای اقتصادی که مصدق موفق شد ترمیم کند.
- خسرو شاکری، بخشی از یک گفتوگو
ارسال نظر