گروه تاریخ‌اقتصاد- نامه‌ای که می‌خوانید چارلز برجیس (افسر نظامی مقیم ایران در سال‌های 1855-1828) در مورخ 10 مارس 1828 به والدینش نوشته است:
پیش‌تر درخصوص عزیمت صادق‌بیگ از قسطنطنیه مطالبی نوشته‌ام. ورود آقای فاولر به ازمیر پس از آنکه چند هفته با هم بودیم و هرکس و هر واقعه‌ای ما را به آنجا کشاند تا تصور کنیم هیچ‌چیز نمی‌تواند مانع از جنگ بین سه قدرت (انگلستان، فرانسه و روسیه) و عثمانی شود. اخبار مربوط به ایران حاکی از وخامت اوضاع است. غیر از پیروزی‌های روسیه و پیشروی‌های آنان چیز تازه‌ای نشنیده‌ایم که البته شما در جریان همه آنها هستید و نیازی به بیان مجدد نیست. ما انتظاری جز ترک اجباری ازمیر و عزیمت به هر کجا که خدا بخواهد، نداشتیم، زیرا حرکت ما به سوی ایران غیرممکن به نظر می‌رسید. از صادق‌بیگ که به ما قول داده بود از ارزروم برایمان نامه بفرستد، خبری در دست نیست. وضعیت نامناسب جاده‌ها، هوای بد، مناسبات سیاسی نابسامان بین روسیه و ایران، کنترل تمام گذرگاه‌ها و جاده‌ها توسط ایران، خطر بزرگ راهزنان و وضعیت جسمانی نامناسب وی موجب شد تا نگران سلامتی‌اش باشیم. در حقیقت، پاشای ارزروم، شهر مرکزی عثمانی به مسافران اجازه پیشروی به سوی مرز را نمی‌داد و در نتیجه ما تردید داریم صادق‌بیگ به مقصد خود رسیده باشد. او از ما خواست که سه ماه صبر کنیم تا طی این مدت برای ما پول بفرستد و مقدمات سفر ما را فراهم سازد.اینک سه ماه از عزیمت او گذشته و ما خبری از او دریافت نکرده‌ایم. لاجرم به این نتیجه رسیدم که باید به تنهایی عازم ایران شوم و تصور می‌کنم که این امر در چنین شرایطی عملی است، زیرا روس‌ها شرایط صلح را پذیرفته‌اند و از ظواهر امر چنین بر می‌آید که احتمال وقوع جنگ میان دول عثمانی و انگلستان وجود ندارد.
منبع: نامه‌هایی از ایران، چارلز و ادوارد برجیس، ترجمه معصومه جمشیدی و حسین اصغرنژاد