حمله ویرانگر آلمان به شوروی

هفتاد سال پیش در روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ میلادی حوالی ساعت ۴ صبح استالین در ویلای خود در حومه مسکو پس از تماس تلفنی ژنرال ژوکف از خواب بیدار می‌شود: «جنگ شروع شد».نیروهای ارتش آلمان در ساعت اولیه بامداد آن روز وارد خاک اتحاد جماهیر شوروی شده بودند.

آدولف هیتلر پس از امضای پیمان عدم‌تخاصم با استالین و تسلیم شدن فرانسه در پی یک جنگ برق آسا فقط با بریتانیا به رهبری وینستون چرچیل مواجه بود که در برابرش مقاومت می‌کرد.

بنابراین به تشویق فن ریبن تروب، وزیر خارجه آلمان هیتلرتصمیم گرفت به شوروی سرزمین متحد سابقش حمله کند.

حمله به شوروی به طور محرمانه برای روز ۱۵ مه برنامه ریزی شده بود؛ اما هیتلر ناگزیر شد طرح حمله‌اش را۵ هفته به تعویق بیندازد تا در جریان این مدت سرزمین‌های بالکان را به زانو درآورد.

در ابتدای یورش آلمان‌ها، ارتش ورماخت در مقابل یک ارتش سرخ روحیه باخته و تضعیف شده بر اثر تصفیه‌های مرگبار استالین به سرعت در خاک شوروی پیش رفت.

آلمان‌ها با ۳ میلیون سرباز، ۳۶۰۰ دستگاه تانک و ۴۲۰۰ فروند هواپیما به سرعت به سوی شرق پیش رفته و شهرکی‌یف را تصرف و شهر لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) را محاصره کردند.

این جنگ بسیار بی رحمانه بود. مدتی بعد استالین به خود آمد و توصیه‌های ژنرال‌های ارتش سرخ را پذیرفت و دستور داد هرچه سریع‌تر کارخانه‌هایی را که وجودشان برای بقای شوروی حیاتی بود پیاده کرده و به ماورای اورال منتقل کنند و هر چیزی را که قابل انتقال نبود نابود کنند.

شوروی‌ها سیاست زمین سوخته را در مقابل ارتش شکست‌ناپذیر آلمان در پیش گرفتند تا آنها نتوانند غذا و دیگر ملزومات خود را از سرزمین‌های اشغالی تامین کنند.

ارتش ورماخت قبل از اینکه به مسکو برسد توسط زمستان طاقت فرسای روسیه متوقف شد. این بار آنها با دشمنی رو به رو شده بودند که در مقابل آن کاری از دستشان ساخته نبود و همین دشمن ۲ سال بعد با تسلیم سربازان آلمانی در استالینگراد، مقدمات ضدحمله متقابل شوروی به خاک آلمان را فراهم آورد.

اولین قربانی تصادف خودرو

در آمریکا و ایران

سیزدهم سپتامبر سال۱۸۹۹ «هنری هیل بلیس» به عنوان نخستین قربانی تصادف اتومبیل در آمریکا و دومین آن در جهان جان خود را از دست داد. وی در خیابان ۷۴ غربی شهر نیویورک با تاکسی شماره ۴۳ تصادف کرده بود. نخستین انسانی که قربانی تصادف اتومبیل شده بود زنی به نام «بریجت دریسکول» بود. وی در ۱۷ اوت ۱۸۹۶ در لندن با اتومبیل تصادف کرده بود. بریجت از عرض خیابان می‌گذشت که اتومبیلی که تنها هفت کیلومتر در ساعت سرعت داشت وی را به گوشه‌ای پرتاب کرد. این اتومبیل به نوبت کسانی را که مشتاق تجربه سوار شدن در درشکه بدون اسب بودند در خیابانی سنگفرش به طول دو کیلومتر سواری می‌داد.

در ایران غلامحسین درویش معروف به درویش خان و یکی از نامدارترین موسیقیدانان قرن چهاردهم، اولین قربانی تصادف رانندگی است.

در نیمه شب دوم اسفند‌ماه سال ۱۳۰۵ هجری شمسی درویش‌خان از محفل موسیقی که در آن حضور داشت جهت بازگشت به منزل درشکه‌ای دو اسبه کرایه می‌کند در آن زمان اتومبیل به تازگی وارد خیابان‌های شهر شده بود و تعداد آنها به سختی به ۵۰ دستگاه می‌رسید و همچنین اخذ گواهینامه رانندگی هنوز وجود نداشت و رانندگان عموما ناشی بودند و قوانین راهنمایی و رانندگی نیز نه وجود داشت و نه اعمال می‌شد، زمانی که درشکه حامل درویش‌خان از خیابان امیریه به سمت شمال شهر می‌پیچد، اتومبیل فوردی از جهت مخالف با درشکه و اسب‌های آن تصادف می‌کند، اسب‌های درشکه درجا تلف می‌شوند و استاد از درشکه به بیرون پرتاب شده و از ناحیه سر به زمین برخورد می‌کند.

مردم بلافاصله رسیده و مجروح را به بیمارستان نظمیه تهران که بهترین بیمارستان آن زمان تهران بود ‌رسانند، اما ضربه سنگین بوده و غلامحسین درویش، استاد موسیقی ایران بعد از ۵ روز‌، به دلیل ضربه مغزی فوت کرد.

درویش‌خان در زمان مرگ ۵۴ ساله بود‌، پیکر استاد را در گورستان ظهیر‌الدوله جنب مزار مراد خود ظهیرالدوله داماد درویش مسلک ناصرالدین شاه دفن کردند.