گاهشمار
روزی که ماشین تحریر ساخته شد
گروه‌تاریخ اقتصاد - ۲۳جولای سال ۱۸۲۹ ویلیام برت آمریکایی ماشین تحریری را که ساخته بود و گفته می‌شود نخستین تایپ رایتر بوده است در ایالت میشیگان به ثبت رسانید، ولی از آن پس اشاره دیگری به ماشین ساخت ویلیام برت نشده است تا اینکه ۳۱ سال بعد (سال ۱۸۶۷) سه آمریکایی دیگر به نام‌های کریستوفر شول، کارلوس گلیدن و سمیوئل در شهر میلواکی ایالت ویسکانسین آمریکا ماشین تحریری را ساختند که استفاده از آن آسان و عملی بود و کارخانه رمینگتون که در آن زمان تفنگ و چرخ خیاطی تولید می‌کرد امتیاز انبوه‌سازی این تایپ رایتر را به مبلغ ۱۲ هزار دلار از آنان خرید و تحت نام «شول ـ گلیدن» به تولید صنعتی آن پرداخت که اکنون و در سراسر جهان وسیله ای عمومی و ضروری شده است. باید دانست که تلاش برای ساختن ماشین تحریر تحت نام « تایپو گرافر » از قرن چهاردهم میلادی آغاز شده بود، اما تا قرن هجدهم عملی نشد. تیبریوس امپراتور روم شد
تیبریوس، ژنرال رومی که بیشتر عمر خود را در جنگ با ایرانیان سپری کرده بود و آثار زخم‌های متعدد شمشیر دلاوران ایران را بر صورت و چانه اش داشت در این روز در سال ۱۴ میلادی با رای سنا امپراتور روم شد. شورای عالی قوه مجریه روم قبلا او را برای احراز این سمت به «سنا» پیشنهاد کرده بود، ولی سناتورها در انتخاب وی دو دل بودند که تیبریوس ۲۳ جولای سال ۱۴ میلادی به جلسه سنا رفت و با نشان دادن جای زخم‌های خود و شرح جنگ‌هایش در سوریه و فلسطین با ایرانیان، موفق به گرفتن رای شد. سناتورهای مخالف در اینکه تیبریوس سرباز حرفه‌ای خوبی بود تردید نداشتند، ولی باور نداشتند که بتواند امپراتور شایسته‌ای باشد، قواعد دمکراسی را رعایت و قوانین مصوب سنا را عینا اجرا کند و به افکار عمومی احترام بگذارد.
تیبریوس که از آن پس در برابر سنا خود را مدیون و ضعیف می‌دید با هر پیشنهاد سنا موافقت می‌کرد ازجمله در سال ۲۷ میلادی (و باز در ۲۳ جولای) با طرح چند سناتور مقتدر که قضات روم از آن پس به پیشنهاد امپراتور و تصویب سنا منصوب شوند، موافقت کرد.
در «تاریخ تحولات دمکراسی» آمده است که ترس تیبریوس از سنا باعث تقویت دمکراسی روم شد. همین کتاب در چند مورد با ذکر مثال ثابت کرده است که کشورهای شبه دمکراتیک پس از روی کار آمدن یک سلطان خردسال یا ضعیف به دمکراسی کامل‌تری مبدل شده‌اند.
پایان حکومت فاروق بر مصر
فاروق پادشاه خوش‌گذران، مصر را ترک کرد؛ ژنرال نجیب رییس گروه «افسران آزادیخواه مصر» که با یک کودتای نظامی زمام امور این کشوررا به دست گرفته بود ۲۳ جولای۱۹۵۲ اعلام کرد که بر کشور مسلط است و فاروق، پادشاه برکنار شده مصر، باید این کشور را ترک کند.
وی فاروق را فردی خوش‌گذران و خودخواه که به آسانی آلت دست بیگانه می شود توصیف کرد. با وجود این، ژنرال نجیب در آن روز اشاره به الغای نظام سلطنتی مصر نکرد. معنای آن این بود که پس از فاروق پسر او که طفلی شیرخوار بود جانشین پدر خواهد بود. فاروق چند روز بعد مصر را ترک کرد و به ایتالیا رفت و خوش‌گذرانی را با پولی که ذخیره داشت دنبال کرد.فاروق از خانواده محمدعلی پاشا است که به عثمانی در تصرف مجدد مصر کمک کرده بود و بعدا خدیو (پادشاه) مصر شده بود و سلطنت مصر را درخانواده اش موروثی کرده بود. محمد علی پاشا یک مقدونی غیر یونایی بود که به ارتش عثمانی پیوسته و حکمران مقدونیه و قسمتی از یونان شده بود. فوزیه زن اول محمدرضاشاه پهلوی خواهر فاروق بود.
یک روز قهرمان ملی و روز دیگر متهم به خیانت!
محاکمه فیلد مارشال هانری فیلیپ پتن به اتهام خیانت از ۲۳ جولای سال ۱۹۴۵ آغاز شد و تا ماه بعد از آن ادامه یافت و در پایان کار به مرگ محکوم شد.
«پتن» در جریان جنگ جهانی اول یک ژنرال فرانسوی بود که در شکست دادن آلمان نقشی موثر داشت. او در ۱۹۱۶ در «وردن» تهاجم بزرگ آلمان را متوقف ساخت و عنوان قهرمان فرانسه را به دست آورد. اگر این حمله متوقف نشده بود، آلمان برنده جنگ اول بود وجهان چهره دیگری داشت. پتن که فرضیه «دفاع به جای حمله تا پیروزی نهایی» از او است اواخر جنگ فرمانده کل نیروهای فرانسه و فیلد مارشال این کشور شد. شارل دوگل یکی از افسران زیر دست او در نخستین مراحل جنگ جهانی اول بود. اوایل جولای سال ۱۹۴۰ پس از رسیدن نیروهای آلمان به پاریس، مقامات وقت فرانسه از پتن ۸۳ ساله خواستند که به فرانسه باز گردد و ریاست دولت را بر عهده گیرد. تا بازگشت پتن نیمی از فرانسه به اشغال آلمان درآمده بود. پایتخت به «ویشی» که در اشغال نبود منتقل شد. پتن سالخورده ریاست دولت را در حالی برعهده گرفته بود که ارتش فرانسه، دیگر توان دفاع موثر نداشت و در این شرایط پتن راهی برای نجات بقیه فرانسه و جلوگیری از ویرانی بیشتر جز این که با آلمان از در سازش درآید باقی نمانده بود که این کار را کرد. پتن تا ۲۰ آگوست ۱۹۴۴ که پاریس توسط متفقین از دست آلمان خارج شد همچنان رییس کشور بود، ولی کارها از دو سال پیش از آن در دست نخست وزیر قرار گرفته بود. دولت آلمان در آستانه سقوط دولت «ویشی» پتن را برخلاف میل باطنی‌اش به آلمان برد تا گزند نبیند که در سال ۱۹۴۵ داوطلبانه به فرانسه بازگشت، دستگیر و به دادگاه تسلیم شد. شارل دوگل اعدام پتن را به دلیل کهولت به حبس ابد تخفیف داد، اما او تا پایان عمر در دژ نظامی محبوس بود و در سال ۱۹۵۱ در ۹۵ سالگی در حبس در گذشت.
ارسال نظر