امـروز در ایـران - ۲۱ بهمن ۸۹

۱۳۵۷ - بختیار صبح امروز به سپهبد رحیمی فرماندار نظامی تهران دستور داد تا ساعت عبور و مرور را محدود کند. ۱۳۵۷ - در ساعت ۱۵:۴۵ برنامه‌های عادی رادیوهای تهران ناگهان قطع می‌شود و اطلاعیه شماره ۴۰ فرمانداری نظامی تهران خوانده می‌شود که اعلام داشت، ساعت عبور و مرور تغییر یافته است و از ۱۶:۳۰ بعد از ظهر آغاز، تا ۵ بامداد ادامه می‌یابد و از مردم می‌خواهد که به سرعت به منازل خود بازگردند. به دنبال اعلامیه حکومت نظامی در همه‌جا شایعه کودتا منتشر شد. «یاران امام خمینی که از قبل توسط سرهنگ محمدرضا رحیمی از تصمیم حکومت نظامی مطلع شده بودند با اصرار از امام می‌خواستند که به جای امنی منتقل شوند، ولی امام خمینی با این اقدام مخالفت ورزیدند».

۱۳۵۷ - با طولانی‌تر شدن ساعات حکومت نظامی عده‌ای معتقد بودند که رژیم قصد قتل‌عام مردم را دارد. بنابراین باید مردم را به ترک کردن خیابان‌ها دعوت کرد. موضوع از امام سوال شد. امام خمینی ابتدا دو رکعت نماز خواند و سپس فرمودند: «مردم در خیابان‌ها بمانند و به منازلشان نروند».

۱۳۵۷ - امام خمینی ضمن محکوم نمودن عمل گارد، نسبت به نیروی هوایی در تهران تهدید کردند که «هنوز دستور جهاد مقدس نداده‌ام ...».

۱۳۵۷ - «آیت‌الله طالقانی از این که امام دستور لغو حکومت نظامی را داده خیلی مضطرب شده بود و با امام تماس گرفت» و گفت: «آقا: اگر خون این مردم ریخته شود نمی‌توانیم پاسخگو باشیم، رژیم قصد قتل‌عام و کشتار مردم را دارد». آیت‌الله طالقانی بر نظر خود اصرار ورزیدند، امام خمینی فرمودند: «‌اگر این تکلیف الهی باشد شما چه می‌گویید؟» آیت‌الله طالقانی با این جمله سکوت کردند بعد از آن آیت‌الله طالقانی گفت: « یا من بعد از یک عمر از سیاست چیزی نمی‌فهمم یا این سید با عالم دیگری ارتباط دارد.»

۱۳۵۷ - امام خمینی به دنبال لغو شفاهی حکومت نظامی، در پیامی که خطاب به «ملت شجاع ایران» و «اهالی محترم تهران» صادر کردند، ضمن محکوم نمودن «تعرض غیرانسانی و عمل گارد» به نیروی هوایی در تهران تهدید کردند که «هنوز دستور جهاد مقدس نداده‌ام و نیز مایلم با مسالمت حفظ و قضایا موافق آرای ملت و موازین قانون عمل شود، لکن نمی‌توانم تحمل این وحشی‌گری‌ها را بکنم و اخطار می‌کنم که اگر دست از این برادرکشی برندارند و لشگر گارد به محل خودش برنگردد و از طرف مقامات ارتشی از این تعدیات جلوگیری نشود تصمیم آخر خود را به امید خدا می‌گیرم». امام خمینی از مردم شجاع تهران خواستند «در صورتی که قوای متجاوز عقب‌نشینی کرده‌اند با حفظ آمادگی و هوشیاری از خدعه دشمن، آرامش و نظم را حفظ کنند، ولی مجهز و مهیا برای دفاع از اسلام و نوامیس مسلمین باشند».

۱۳۵۷ - امام خمینی، «اعلامیه امروز حکومت نظامی» را «خدعه و خلاف شرع» دانستند و از ملت ایران خواستند که «به هیچ وجه به آن اعتنا نکنند. برادران و خواهران عزیزم: هراسی به خود راه ندهید که به خواست خداوند تعالی حق پیروز است».

۱۳۵۷ - با آغاز درگیری مسلحانه، پرسنل انقلابی نیروی هوایی برای تسلیح مردم در ازای کارت پایان خدمت سربازی، یک قبضه سلاح و هفت فشنگ در اختیار آنان قرار می‌دادند.

۱۳۵۷ - درساعت ۵/۴ بعدازظهر کلانتری تهران نو ـ پس از پنج ساعت زد و خورد شدید بین مامورین گارد و مردم ـ سقوط کرد و مردم و گاردی‌ها در این زد و خورد چندین کشته و مجروح داشتند. از این پس، کلانتری‌ها یکی پس از دیگری به دست مردم ساقط شدند.

۱۳۵۷ - رژیم در تدارک یک کودتای نظامی است. سپهبد رحیمی، فرماندار نظامی تهران و حومه، طی دستورالعملی به یگان‌های تابعه خود، از آنها خواست تا بی‌درنگ کلیه رهبران نهضت را دستگیر و با هواپیما به یکی از جزایر منتقل نمایند.

همراه این دستورالعمل، لیستی از اسامی صدها نفر که باید بازداشت شوند، الصاق شده است که در راس آنها نام حضرت امام، آیت‌الله طالقانی و مهندس مهدی بازرگان به چشم می‌خورد. در این دستورالعمل، پیش‌بینی شده است که کلیه رهبران درجه دوم که اقدام به تحریک در مقابل این دستگیری‌ها بکنند، بازداشت شوند.

۱۳۵۷ - مینی‌بوس‌ها و ماشین‌های وابسته به ستاد کمیته امام خمینی، با بلندگو، لغو اعلامیه فرماندار نظامی را در سطح تهران اعلام کردند. گفتنی است که بنا به گفته‌ رحیمی، یکی از سران ارتش، حکومت نظامی تصمیم داشت که با افزایش ساعات حکومت نظامی، به انجام کودتا و سرکوب مردم و خصوصا ترور و دستگیری رهبران نهضت، بپردازد. این تصمیم حضرت امام، توطئه بزرگی را در آستانه پیروزی نهضت در نطفه خفه کرد.

۱۳۵۷ - مردم مسلح به یاری افراد نیروی هوایی رفتند. جنگ خیابانی در تهران اوج بیشتری پیدا کرد

کلانتری‌های تهران نو، (چهارده و شانزده و بیست و یک و نه) و نارمک ده و یازده و شهر ری، سقوط کردند و همچنین یک هلی‌کوپتر گارد در تهران در هوا ساقط شد.

۱۳۵۷ - حجت‌الاسلام دکتر مفتح از جانب حضرت امام، عکس مندرج در روزنامه کیهان مبنی بر رژه افسران نیروی هوایی در مقابل ایشان را کاملا صحیح و واقعی دانست.

۱۳۵۷ - ستاد امداد و سازمان ملی پزشکان، تعداد شهدا را تا ساعت یازده امشب، صد و بیست و شش تن و مجروحین را ششصد و سی و چهار نفر ذکر کرد.