انقلاب - اقتصاد دهه ۶۰ به روایت خاموشی-بخش پایانی
یارانه را به روستاها بدهیم
علینقی خاموشی، رییس اتاق بازرگانی و صنایعومعادن ایران در دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ در زاهدان سخنرانی کرده و شرایط اقتصادی را یادآور میشد. وی در هر سخنرانی از جمله سخنرانی که متن آن را میخوانید، اصرار دارد که انتقادها از دولت باید سازنده باشد و با این اصرار، البته از سیاستهای دولت انتقاد میکرد. به گفته او، سیاستهای دولت در اوایل دهه ۱۳۶۰ میتوانست رویکردی به سمت توسعه روستا با دادن یارانه باشد.
من به مناسبت شغلم در بعضی از این دهات اطراف زابل دیدن کردم از بعضی از این دیوار اتاقهای گلی این روستاییان دیدن کردم و دیدم که دار قالی را در اتاقی نهاده که در کنارش وسایل آشپزخانهاش است در کنارش هم وسایل خوابش است، یعنی آشپزخانه اتاق خواب و اتاق کار یک اتاق است آن هم چه اتاقی، من چون لغت دیگری ندارم اسمش را میگذارم اتاق و میترسم لغاتی استفاده بکنم که خدای نخواسته ندانسته توهین به روستاییان کرده باشم، چنین حالتی است، برای نجات این حالت هیچ راهی غیر از انجام سیاستی که این روستایی را به خود کفایی برسانیم نداریم. کمیته امداد، بهزیستی و انفاقات مردم تمام اینها چیزهای موقت است آنچه که روستایی را نجات میدهد. اتخاذ سیاستهایی است که روستا را خود کفا میکنند، اگر دیدیم سیاستهایی به خرج دادیم که کفایت روستایی را رو به نقصان گذاشت و رو به نقصان بردیم یقین داشته باشیم که مسوولیتمان را درست انجام ندادیم، ما میگوییم به جای دادن این سوبسیدها در داخل شهرها بیایید قدم بر عکس بردارید. سوبسید را به کسی بدهید که در روستا بماند، کلیه سیاستهای اتخاذی سیاستهایی باشد که رفاه را به روستا ببرد، از ده شروع کنیم بیایید وزارتخانههای آنچنانی را در تهران خرد کنیم و کارمندانشان را از ده و روستا شروع کنیم و به آنجاها بفرستیم کار کند، اگر چنین عنایتی به روستا و ده کردیم روستا که خودکفا شد مملکت خودکفا میشود چون روستایی برخلاف شهری چیزی را برای خودش احتکار نمیکند، روستا مازادش را میفرستد برای حمایت شهری و میفرستند که شهر را بگرداند، اگر الان میبینیم دیروز در دو سه سخنرانی اینجا عنوان شد که به خود آییم واردات گندم ما، از مرز سه میلیون و پانصد هزار دارد میگذرد. این بزرگترین هشدار است به تمام مسوولان که سیاستهای اتخاذی شما، سیاستهای عکس روستا بوده سیاستهای ضدروستا بوده اگر سیاستها منطبق بر روستا بود، ما روز به روز گندم را باید کمتر وارد میکردیم نه زیادتر، البته در کنار این قوانین هم زیاد است که حالا من نمیگویم من خودم یکی از منتقدین این جریان هستم، پنبه، البته ما در وارداتش بودیم. پنبه وارد نباید بشود برای خاطر اینکه کرم سرخ دارد، حالا الحمدالله اینجا شنیدم که در این منطقه هم پنبه کاشته بشود، چون احتمال کرم سرخ دارد خوب آن را لابد برادران وزارت کشاورزیمان میآیند و جواب میدهند اجازه بدهید مطلبی را بگویم حالا آن برادران بیایند و جواب بدهند پاکستانی که کرم سرخ آن طور ما را بالا میبرد.
ما بار دیگر اعلام میکنیم، کسانی که از بخش غیردولتی، دانسته یا ندانسته انتقادات سازنده خود را تبدیل به انتقاد مخرب نمودهاند از ما نیستند.
اجازه بفرمایید کرم سرخ بیاید، چون آفات را از آن میترسم به خاطر اینکه محصول ما را از بین نبرد اگر نتیجه آفت بالا رفتن محصول است بگذارید ما این نعمت الهی را قبولش بکنیم و بگذاریم بیاید، حالا البته این بسیار فنی است ما در مقولات فنی وارد نمیشویم خود برادران میآیند و جواب میدهند، اعلام شد اینجا و پیشنهاد شد، البته این پیشنهاد اول نبود شاید در دو جلسه قبل هم پیشنهادات شد اینجا و مکتوب هم پیشنهاد شده که برای صادرات غیرنفتی ما این ارزش قائل بشوند یک شورای عالی برای صادرات غیرنفتی در مملکت تشکیل بشود، ذکر هم شد همانطور که شورای عالی کشاورزی تشکیل دادیم و همینطوری که شورای عالی صنایع تشکیل دادند یک شورایعالی به عنوان شورای عالی صادرات غیرنفتی تشکیل بشود و چون آخر وقت است همین حرف را میزنم شاید ما را به خودکفایی اقتصادی نزدیک بکند ما تقاضامان از جناب آقای نخستوزیر، این است که حتما زمینه این شورایعالی را در هیات دولت بریزند و دستور بفرمایند شورای عالی صادرات غیرنفتی به ریاست خودشان حتما تشکیل بشود، البته باید این را عرض کنم در سال قبل شورا تشکیل شد و به ریاست خود ایشان هم بود منتها ادامه پیدا نکرد و ما از ایشان میخواهیم و تقاضا میکنیم اگر ما صادرات نه چندانی داریم ایشان مایوس نباشند و این شورا را حتما تشکیل بدهند و انشاءالله این شورا با کمک خداوند ما را کمک خواهند کرد به سوی صادرات غیرنفتی حرکت بکنیم، به من یادداشت دادند که در جلسه قبل قرار بود که شما پیرامون شرکتهای تعاونی صحبت کنید، بله یادم است خب، البته خودم را آماده کرده بودم، ولی فرصت نیست انشاءالله در فرصتهای آینده مطلب بعد پیشنهاد میشود به خاطر اینکه سمینارهای ما پربهرهتر بشود حتما یک کمیته برگزاری سمینار که از اعضای متشکل آن را صنعت، معدن - بازرگانی باشند مسوولیت را به عهده بگیرند و من این پیشنهاد را اینجا عرض میکنم، این کار اگر بشود بسیار مفید خواهد بود.
برنامهریزی روی سمینار وقتی که برادران از راههای دور میآمدند مسوولین که برنامه را تدوین شده و منسجم داشته باشیم که بهتر بتوانیم از نشستهایمان نتیجه بگیریم، لذا از هیات برگزار کننده سمینار خواهش میکنم این را در دستور جلسهتان بگذارید بگذریم، حالا جزو قطعنامهشان بیاورند یا جزو دستورات بیاورند و چنین کمیته دائمی تشکیل بشود ضمنا من وسط صحبتم دیدم که سه نفر برادرانمان از شرکت فرش شرکت کردند در جلسه ما ضمن گفتن خیرمقدم به آقایان که لطفی کردند چون در زاهدان بودند و شنیدند که سمیناری هست تشریف آوردند و امیدوارم به همین اندکی که راجع به فرش و صادرات صحبت میکردم یک مقداری درددل اینها را بیان کرده باشم چون وقت نماز نزدیک است و من هم خسته شدم پوزش میخواهم و صحبتهای خودم را خاتمه میدهم و السلام علیکم و رحمتالله و برکاته.
ارسال نظر