انقلاب - اقتصاد دهه ۶۰ به روایت خاموشی-۲
فقه اسلامی باید حاکم باشد
علینقی خاموشی در اوایل دهه ۱۳۶۰ به عنوان رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران تلاش میکرد راه مصالحه بخشخصوصی با دولت را هموار کند. وی برای اینکه سطح انتقادهای فعالان غیردولتی از رفتار و تصمیمهای دولت را کاهش دهد به مسائل وحدتآفرین اشاره میکرد و معتقد بود که باید در این شرایط به دولت کمک کرد و ... . فرمود ندای ملت، ای فرد، ای روحانی، ای نماینده مسوول، ای کسی که احساس میکنی در خط امام قدم برمیداری، مواظب باش بین انتقاد سازنده و انتقاد مخرب فاصله چندان نیست، مواظب باش که دشمن از نحوه انتقاد تو سوءاستفاده نکند و زمینه انتقاد سازنده را تبدیل به انتقاد مخرب ننماید، مواظب باش نتیجه بیمواظبتی تو، نتیجه بیمبالاتی تو چنین است که کلیه وسایل ارتباط جمعی دنیا تحلیل نمایند که ایران به روی یک نابسامانی حرکت میکند. ایران، ایران انقلابی انسجام خود را از دست داده است این انعکاس انتقاد زعم شما و زعم ما، انتقاد سازنده بود و نزدیکی آن به انتقاد مخرب که ما خود توجه نداشتیم، این وظیفه امام بود که هشدار دهد بیدار شوید، انتقاد سازنده تبدیل به انتقاد مخرب شده و دشمن از آن سوءاستفاده میکند. انتقاد کردن به عنوان اینکه دولتمردان دولت عزیز مردمی ایران برادران وزرای کابینه جمهوری اسلامی بین شما و ما نیست ما در اختیار شما و شما در اختیار جامعه و همه در راه اهداف انقلاب اسلامی ایران کوشا هستیم، از هم استفاده کنیم و آن غیر از این است که بگوییم خدای ناخواسته از ما و ما از شما نمیتوانیم استفاده کنیم. انتقادها به جایی رسیده بود که دو طرف قضیه سیاست حذف را پیشه کرده بودند به جای سیاست جذب، همدیگر را دفع میکردیم، چنین حالتی برای جامعه ما افیون است سرطان است؛ هر چه اسمش را میخواهید بگذارید جامعه اگر به این منوال پیش میرفت آینده تاریکی را در پیش داشتیم، انتقاد سازنده یعنی این، همان طور که رهبر انقلاب فرمودند همه ما میدانیم یا ثمره خوبی برای جامعه اقتصادی دچار بیماری گشته حملونقل ایران کار نمیکند یا ثمره خوبی برای جامعه اقتصادی ندارد همه میدانیم، اما به جای اینکه فشار بیاوریم بگذاریم ما هم سهمی از این گرفتاری را بر دوش بکشیم و در حل مشکل شما را کمک کنیم ما گفتیم ما نمیکنیم چون تو فقط میگویی احیانا حملونقل بایستی به سوی دولتی شدن برود و فکر میکردیم او هم میگوید ما شما را نمیپذیریم، چون از بخش غیردولتی هستیم، ولی در این مقطع زمانی دریافتیم که هشداری که امام دادند نه این است و نه آن مشکل، مشکل عمومی است و هر دو برای رفع آن باید قیام کنیم، لذا برای اینکه بخش غیردولتی خود را بار دیگر به دولت عرضه کرده باشد، شما برادران به عنوان نمایندگان بخش غیردولتی خود را بار دیگر به دولت عرضه کرده باشید، شما برادران به عنوان نمایندگان بخش غیردولتی تلگرافی که دیشب محضر امام مخابره شد و محضر برادر عزیزمان جناب آقای نخستوزیر مخابره شده، شنیدید ما بار دیگر اعلام میکنیم که کسانی که از بخش غیردولتی دانسته یا ندانسته انتقادات سازنده خود را تبدیل به انتقاد مخرب نمودهاند از ما نیستند و ما دست رد بر سینه آنها زده و خواهیم زد، در این مورد اتاق بازرگانی و صنایعومعادن ایران در چند روز آینده زمینهساز یک سمینار برای جمع افکار و نظریات دستاندرکاران حملونقل در بخش غیردولتی است و من از برادران مسوول در اتاقهای بازرگانی و صنایعومعادن در سایر استانهای کشور هم تقاضا میکنم به خاطر کمک در حل این مشکل، سمینارهای مشابه در استانهای خودشان از دستاندرکاران بخش غیردولتی تشکیل بدهند و پیشنهادات برای حل این مشکل جامعه را عرضه به دولت بداریم و انشاءالله با این یک رنگی و هماهنگی بتوانیم این مشکل را از سر پای جمهوری اسلامی ایران برداریم، اما از این انتقاد که بگذریم شیوه اطلاعات گرفتن و نقل اطلاعات ما هم متاسفانه اسلامی نیست چه شده، مگر ما که وارد جمهوری اسلامی ایران شدهایم، غیبت و تهمت حرمتش برطرف شده است، مگر کسانی میتوانند به عنوان جعل احکامی خدای ناخواسته حرمت غیبت و تهمت را هم برطرف نمایند مگر ما نبودیم، مگر ما در چارچوب اخلاق اسلامی حرکت نمیکردیم که راجع به غیبت خداوند در قرآنش به ما میفرماید اگر شما غیبت یکدیگر را بکنید، مثل این است که گوشت مردار برادرانتان را میخورید مگر این دستور قرآن ما نیست. واقعا وجدان خودمان را قاضی بکنیم ما چنین برداشتی هماکنون در جامعه خودمان از غیبت داریم، اگر چنین برداشتی داریم و غیبت میکنیم یقین داشته باشیم روز و شب داریم گوشت میت بدن برادرانمان را تناول میکنیم. تعارف هم نداریم یا اینکه غیبت چیست؟ نکند واژه غیبت عوض شده؟ آن هم که ما حق تعویضش را نداریم؛ چون امام رهبر ما میفرمایند جامعه ما به سویی باید حرکت بکند که فقه سنتی در آن حاکم باشد نه فقط تجدیدنظر شده، چون بعضی ناپختههایی مثل من، در گوشه و کنار آوازه در دادیم که مسائل اسلامی میبایستی در آن تجدید شود تا قابل پیاده شدن در جامعه باشد امام برای اینکه یک جا این کتاب و این مقوله را ببندند فرمودند ما جامعه را دنبال میکنیم که فقه اسلامی و قوانین الهی در آن بر جامعه حکومت بکند و آن هم بر مبنای فقه سنتیای فقه ۷۰۰ سال قبل ما را برگردانند به نظریات فقه ۷۰۰ سال قبل که نکند در افکار خام من و امثال من، این شبهه پیش آید که تجدیدنظر کنیم، تجدیدنظر طلب در اسلام باشیم، حکومتی هستیم لذا برادران، خودسازی را از خود شروع کنیم تا به دیگران بتوانیم تعلیم دهیم و انتقاد کنیم سعی کنیم ما در برداشتهای خودمان و در محاورات خودمان اخلاق اسلامی را رعایت کنیم. غیبت و تهمت باید از جامعه ما رخت بربندد ما محکی در اسلام داریم.
ارسال نظر