گروه تاریخ اقتصاد- آنچه می‌خوانید بخش‌هایی از نامه شیخ محمد خیابانی به سید حسن تقی زاده است. این نامه در زمانی فرستاده شده است که تقی‌زاده پس از واقعه قتل سید عبدالله ‌بهبهانی ایران را ترک کرد و به اروپا رفت. از این نامه معلوم می‌شود که او برای‌ادامه اقامت در اروپا می‌خواسته است که مجوز رسمی مرخصی از مجلس کسب کند. شیخ محمد خیابانی در دوره دوم از تبریز وکیل مجلس بوده است ‌و مجلس دوم در دوم ذی القعده ۱۳۲۷ افتتاح شده بود. ***

قربان وجود مغتنمت گردم، بدون اینکه اظهار دردهای دل را کرده غم‌برغم آن دوست‌ مبتلا به محن و غریب وطن بیفزایم شروع مطلب را صلاح می‌دانم.

آقای ذکاء الملک گفتند که به آقا بنویسید که صلاح نیست در مجلس مطرح شود.همین‌طور باشند تا ببینیم چه پیش می‌آید.لازم بود که این نکته را به عرض حضور مبارک برسانم. باز هرطورصلاح بدانید مرقوم فرمایید اقدام بشود و این‌را هم عرض بکنم تا وقتی که رفع‌ محذور بشود حضرت عالی معذور و در واقع مجاز هستید.

و البته رفقا وضع طهران و وقایع جاریه و حوادث یومیه را تفصیلا به عرض می‌رسانند احتیاج به تکریر بنده ندارد. همین قدر عرض می‌کنم که وضع خوب نیست. وزرای حالیه ‌متزلزل مشغول اصلاح کابینه هستند. از همه زیادتر به بیچاره نواب‌تاخت می‌آوردند به واسطه یک نطق و تعرض موتمن الملک در مجلس خصوصی. دیگر دست از او برداشته‌اند و راضی به ماندن او در کابینه هستند. اما بعضی‌ها در باطن ممکن نیست از تخریب او منصرف‌شوند. تا خدا چه خواهد. زیاده تصدیع است.

۲۱شوال ۱۳۲۸