در نامه گذشته خود از آسیب دیدن جاده شوسه جلفا- تبریز در جریان جنگ با سواران ماکو و جنگ‌های دیگر و مطالبه غرامت آن به واسطه کنسولگری خبر داده بودیم. بنا به اصرار اداره راه و اقدامات کنسول روس بر اثر همان اصرار، باید در قبال این ضررها اموال منقول و غیرمنقول ستارخان فهرست شده، توقیف گردد و به این طریق جبران خسارت شود.کنسول‌گری چرا باید در مساله‌ای که مربوط به عموم و حکومت است، شخص ستارخان را مسوول بشناسد؟ آیا این تردیدانگیز نیست؟ علت عمده‌ای که ستارخان و باقرخان و دیگران را به تردید انداخته، همین مساله بوده است. آنها با مشاهده پایمال شدن استقلال وطن و در معرض خطر قرار گرفتن پیشوایان مذهبی بوده که در کنسول خانه عثمانی متحصن شده و شکایت به مجلس مبعوثان ترکیه برده، استدعای حمایت کرده‌اند و به منظور تامین امنیت جان و مال خود، به زیر بیرق مشروطه عثمانی پناهنده شده‌اند.

کنسول خانه عثمانی موافق قاعده بین‌المللی از متحصنین حمایت می‌کند و در یک نامه رسمی که به حکومت ایران و کنسول خانه روس نوشته، اخطار کرده است ضمن آنکه اموال منقول و غیرمنقول مخصوص ستارخان، باقرخان و اشخاص دیگر تحت تامین است، جان‌های این اشخاص نیز در سایه حمایت بیرق عثمانی است. هر ادعا و مطالبه‌ای از این اشخاص باید مستقیما به کنسول خانه عثمانی تسلیم و به واسطه کنسول خانه نیز حل‌و‌فصل شود.در نامه‌ای که از طرف کنسول خانه روس در جواب این اخطارنامه نوشته شده، گفته می‌شود «از آنجایی که ما متحصنین کنسول خانه عثمانی را به عنوان اتباع ایران می‌شناسیم، هر وقت لازم باشد تصمیم خود نسبت به آنان را از این ‌نظر که آنان اتباع ایران هستند، به اجرا در خواهیم آورد.»معلوم است که این نامه گرچه نه به صورت رسمی، بلکه می‌خواهد به زبان حال بفهماند که تحصنی را که در کنسول خانه عثمانی جریان دارد، گویا به رسمیت نمی‌شناسد. باید منتظر ماند تا معلوم شود که این نامه از جانب نماینده عثمانی چگونه تلقی می‌گردد و قضیه به کجا می‌انجامد. در هر صورت موضوع شایان اهمیت است؛ زیرا همان طور که تذکر داده شد، علت عمده تحصن ستارخان همین موضوع است.

منبع: روزنامه ترقی، بخشی ازمطلب گزارشگر روزنامه مذکور