طبق قرارداد سن پترزبورگ در این روز در سال 1290هجری خورشیدی (10 اکتبر 1911) در تهران خبری انتشار یافته بود به این مضمون که در اجرای پیمان نامه سال 1907 انگلستان و روسیه ایران اصطلاحا به دو منطقه نفوذ، دولت انگلستان در بوشهر و سپس مناطقی پیرامون مناطق نفت‌خیز (خوزستان) نیروی نظامی مستقر خواهد کرد. به این ترتیب بوشهر اشغال شد و سپس به همین ترتیب شهر آبادان و... تحت کنترل نظامی انگلستان در آمدند.

بدون مالیات، هیچ مساله‌ای در ایران حل نمی‌شود

دهم اکتبر ۱۹۱۱ «مورگان شوستر» آمریکایی که خزانه دار کل ایران بود در پی اعلام این حقیقت که تا مساله «مالیات‌گیری دقیق و در سر موعد مقرر» در ایران حل نشود و در این مورد سختگیری و دقت لازم به عمل نیاید هیچ‌یک از مشکلات این کشور برطرف نخواهد شد» دستور داد که اموال شعاع‌السلطنه تا تسویه بدهی مالیاتی‌اش توقیف شود. در پی این اقدام، دولت روسیه که طبق پیمان تقسیم ایران (قرارداد آگوست ۱۹۰۷ سن پترزبورگ)، در وطن ما قزاق مستقر ساخته بود برای جلوگیری از اجرای تصمیم شوستر، به بهانه متوسل شد و در اطراف املاک شعاع السلطنه نیروی نظامی مستقر ساخت!. در آن زمان دولت آمریکا بی‌طرف بود و در مسائل بین‌المللی دخالت نداشت و لذا؛ استخدام مستشار مالیه از آن کشور برای ایران، از نظر انگلستان و روسیه بلامانع بود.شوستر بعدا در بازگشت به آمریکا کتابی در زمینه خاطرات خود در طول اقامت در ایران نوشت و ضمن آن مسائل وقت ایران را برشمرد که در صدر آنها، فرار ایرانیان از پرداخت مالیات به دولت و به این لحاظ، تضعیف دولت بود که باید از تمامیت ارضی کشور، حاکمیت خود، دارایی و جان و امنیت و حیثیت اتباع حفاظت کند. شوستر نوشته است که فرار ایرانیان از پرداخت مالیات، برای آنان به صورت یک عادت درآمده است و مجبورساختنشان به ترک این عادت آسان نخواهد بود. پس از شوستر سایر مستشاران خارجی امور مالی ایران هم همین نظر را ابراز کرده بودند. میلسپو مستشار دیگر، سه دهه بعد از شوستر گفته بود که ایرانیان به دادن مالیات عادت نکرده‌اند، حال آنکه ثروت خود را باید مرهون وجود دولت، امنیت و فرصت‌های برقرار شده توسط دولت بدانند و سهم خود را بپردازند.

انگلستان و سرزمین‌های دور دست
دهم اکتبر سال 1615 میلادی «توماس رو» نماینده پارلمان انگلستان که ازجانب جیمز پادشاه وقت آن کشور مامور مذاکره با جهانگیر شاه گورکانی امپراتور هند شده بود در پایان سفر دریایی شش ماهه خود پای بر خاک هند گذاشت. وی در عین حال ماموریت داشت که اطلاعاتی جامع از اوضاع سیاسی، نظامی، اجتماعی و اقتصادی هند و میزان هوش و ذکاوت و توان تصمیم‌گیری (اراده) جهانگیر شاه و ولیعهد او به دست آورد. انگلیسی‌ها در آن زمان برای سلطه بر سرزمین‌های دیگر از ابزاری به نام «کمپانی... » استفاده می‌کردند و این کمپانی‌های در ظاهر خصوصی از قبیل کمپانی ویرجینیا ، کمپانی هند شرقی و ...باید جای پای خود را در سرزمین مورد نظر محکم می‌کردند. باید دانست که انگلیسی‌ها هشت سال پیش از ورود «رو» به هند، در آمریکای شمالی در منطقه‌ای که به نام ملکه آنان «ویرجینیا» نامگذاری شده است مستقر شده بودند که اینک ایالات متحده آمریکا است.

تصرف پراگ به دست ساکسون‌ها
دهم اکتبر سال ۱۶۳۰ ساکسون‌های آلمان شهر پراگ را تصرف کردند. این ساکسون‌ها عمدتا در ایالت ساکسونی زندگی می‌کنند. در عهد باستان، محل سکونت آنان شمال‌غربی آلمان و گوشه‌ای از هلند بود که بعدا دسته‌ای از آنان هم به انگلستان رفتند و مقیم این جزایر شدند. گفته شده است که ساکسون‌ها از تبار سکاهایی هستند که دسته‌ای از آنان هم به سیستان مهاجرت کردند و سیستان در قدیم سکستان به تلفظ درمی‌آمد. ساکسون‌ها نیز بمانند سایر آلمانی‌ها، آریایی هستند.

استعمار فرانسه بر ویتنام پایان یافت
دهم اکتبر سال 1954 «هوشی مین» رهبر جبهه واحد استقلال طلبان، ملی گرایان و کمونیست‌های ویتنام همزمان با پایین کشیده شدن پرچم فرانسه پس از 70سال در شهر هانوی، بدون کوچک‌ترین تشریفاتی و اینکه اجازه دهد از او استقبال شود وارد این شهر شد و ضمن نطقی از مردم خواست که ضمن ادامه مبارزه، سازندگی را هم فراموش نکنند و تنها تولیدات ویتنام است که می‌تواند پشتوانه مبارزات باشد. وی گفت که دولت‌های بزرگ به منظور حفظ برتری خود نمی‌خواهند کشورهای دیگر از نظر اقتصاد داخلی خودکفا و نیز دارای سلاح‌های پیشرفته باشند و ویتنامی‌ها باید این دو نکته را از نظر دور ندارند. کشور خودکفا در امور اقتصادی و دفاع برای خود یک قدرت است و کسی درصدد در آویختن با یک قدرت بر نمی‌آید؛ بر این دو مورد باید ابزارهای بالا بردن سطح آگاهی‌ها را اضافه کنیم که عبارتند از نشر کتاب، رسانه‌ها و مدارس. گردانندگان این سه ابزار گرانبها، آموزگاران جامعه به شمار می‌آیند که باید تشویق شوند، دلگرم باشند و رعایت احوال آنان لازم است. انسان آگاه را نمی‌توان اسثتمار کرد و تحت ستم قرارداد و به او زور گفت. احتمالا همین اظهارات هوشی مین، ژنرال آیزنهاور رییس‌جمهوری وقت آمریکا را برانگیخت که به دولت ویتنام جنوبی کمک برساند و نخستین کمک نقدی آمریکا 22 اکتبر سال 1954 (ده روز بعد) به دولت سایگون (ویتنام جنوبی) داده شد و متعاقب آن کمک نظامی و اعزام مستشار و سرانجام، جنگ، جنگی که آمریکا همانند فرانسه در آن موفق نبود. ویتنام امروز، در پرتو همین اندرزها به یک کشور نیرومند از لحاظ حاکمیت ملی و اقتصاد تبدیل شده است و بازارهای آمریکا و اروپا پر از پوشاک ویتنامی است که اخیرا عنوان بهترین تولیدکننده پوشاک صادراتی در جهان را به دست آورده است.