کارتلی برای فروش گندم

ریچارد نیکسون، رقیب وی در انتخابات، علنا اعلام می‌کرد که با فروش غلات به شوروی‌ها مخالف است؛ اما کندی از عکس‌العمل سندیکاها نیز می‌هراسید. مدت‌ها بود که عوامل موافق شوروی از جنبش سندیکایی طرد شده بودند و سندیکاها به مثابه یکی از ستون‌های مهم جنگ سرد به شمار می‌رفتند. کندی از واکنش‌هایی که ممکن بود، کارگران در این زمینه نشان دهند، بیم داشت. مثلا از این می‌ترسید که مبادا کارگران باراندازها از بار کردن غلات در کشتی‌های عازم شوروی خودداری نمایند. به همین دلیل، او تصمیم خود را در مورد صدور غلات به شوروی با تصمیم دیگری به‌هم آمیخت و آن تصمیم این بود که نیمی از غلات صادراتی باید با کشتی‌های آمریکایی حمل‌ شوند. کندی با این تصمیم، به سندیکاها کمک می‌کرد تا تعداد کارگران در کشتیرانی بازرگانی افزوده شود.

کندی در ۹ اکتبر ۱۹۶۳، فروش گندم و آرد را به شوروی تا مقدار ۴ میلیون تن اجازه داد و به این ترتیب باب جدیدی را در روابط میان ابرقدرت‌ها گشود و رای‌دهندگان آمریکایی را به اقداماتی که باید در راه توسعه روابط اقتصادی با اتحاد جماهیر شوروی انجام گیرند، آشنا ساخت. ریچارد نیکسون در دوران ریاست‌جمهوری خود همین راه را دنبال کرد، ولی پس از رویدادهای کاخ لوریه، این تصمیم چندان نمودی نداشت. اعلامیه شارپ باعث شده بود که دست‌اندرکاران غلات از سراسر دنیا به کانادا هجوم آورند. پس از اندک مدتی جلسه‌ای تشکیل شد که می‌توان آن را «کنفرانس سران بازرگانی غلات» نامید. بازرگانان غلات از مینیاپولیس، ممفیس، نیویورک و... از اروپا می‌آمدند و سعی می‌کردند که نظر نمایندگان شوروی را که در کاخ لوریه سکونت داشتند، به پیشنهادهای خود جلب کنند. بازرگانان غلات که با چنین وضعی کاملا بیگانه بودند، با ناراحتی با یکدیگر روبه‌رو می‌شدند. در آن میان ندکوک، رییس شرکت صنایع کوک نیز دیده می‌شد. پدر او در ممفیس فعالیت پررونقی را در زمینه پنبه اداره می‌کرد. ندکوک، با سرپایی، در راهروهای کاخ راه می‌رفت و به علت سرماخوردگی دائما دماغ خود را بالا می‌کشید. میشل فریبور از شرکت کنتینانتال، فردریک هدیگر از شرکت گارناک، لئوپولد اشترن از شعبه نیویورک شرکت لویی دریفوس، والتر سندرز و رابرت دایرکس از شرکت کارگیل نیز در آنجا جمع بودند.

ابتدا این فکر رواج یافت که همه این بازرگانان برای فروش گندم آمریکا به شوروی کارتلی تشکیل دهند و همانند شرکت‌های بزرگ نفتی، سازمان و ترتیباتی به‌وجود آورند که مشمول قانون ضد تراست نگردد.