بیزینس ویک بررسی کرد:
داروهای مشکوک اما پرطرفدار
اوریت دیویس با یک بیماری مرگبار خونی طی بیش از یک دهه دست و پنجه نرم میکرد. تا اینکه در سال ۲۰۰۵ برای ادامه حیات خود به یک کبد دیگر نیاز پیدا کرد.
اوریت دیویس با یک بیماری مرگبار خونی طی بیش از یک دهه دست و پنجه نرم میکرد. تا اینکه در سال ۲۰۰۵ برای ادامه حیات خود به یک کبد دیگر نیاز پیدا کرد.
اما دکترها این جایگزینی را انجام نمیدادند مگر آنکه راهی برای سالم ماندن عضو تازه مییافتند. او تنها یک شانس داشت: یک داروی آزمایشی به نام سولیریس از شرکت دارویی الکسیون. اما او شرایط لازم برای آزمایشهای کلینیکی این دارو را نداشت. دکترها، دوستان و اعضای خانواده او همه به دنبال راهی بودند تا بتوانند اجازه آزمایش این دارو را برای دیویس بگیرند. سرانجام سناتور آرلن اسپکتر با میانجیگری خود توانست طی یک تماس تلفنی خبر مسرتبخشی را به او بدهد. دیویس 32 ساله میگوید: «به من در روز شکرگزاری سال 2006 اطلاع داده شد که میتوانم از این دارو استفاده کنم. این بهترین خبری بود که در تمام عمرم دریافت کردم.»
به حدود ۹۷درصد از بیمارانی که وخیمترین شرایط جسمی را دارند، اجازه استفاده از داروهایی که در مرحله آزمایشات کلینیکی هستند داده نمیشود یا این بیماران به آنها دسترسی ندارند. آنها از وکلای بیماران که لابیهایی در کنگره دارند، سایر بیماران و سازمان غذا و داروی آمریکا کمک میگیرند تا یا سرعت مصوبات را افزایش دهند یا قوانین مربوط به دسترسی به داروهای آزمایشی را تسهیل کنند.
پرونده معروف
مدتها پیش نتایج این تلاشها بسیار شایان توجه بود. دادخواستی که یک گروه از وکلای بیماران مطرح میکردند، میتوانست حقی را برای دسترسی به داروهای آزمایشی ایجاد کند و نتیجه آن وضعیت این بود که داروهای مربوط به بیماریهای مهلک سریعتر تولید میشد و مجوز قانونی میگرفت.
مرکز ابیگیل الاینس پرونده شکایتی را علیه سازمان غذا و داروی آمریکا در سال 2003 تشکیل داد که طی آن دسترسی بیشتر به داروهای آزمایشی را برای بیماران در خطر مرگ تقاضا میکرد. این گروه غیرانتفاعی را فرانک بوروس در سال 2001 پس از آن تشکیل داد که دختر 21سالهاش که تنها فرزندش بود و ابیگیل نام داشت به دلیل سرطان سر و گردن جان سپرد. او نیازمند استفاده از دو دارو به نامهای اربیتوکس و آیرسا به ترتیب از شرکتهای داروسازی آیامکلون سیستمز و آسترازنکا بود که در آن زمان این دو دارو هنوز به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا نرسیده بودند. اما اکنون مجوز دارند. پس از یک دعوای حقوقی طولانی یک هیاتمنصفه متشکل از 3 قاضی از دادگاه کلمبیا سال گذشته رای دادند که این پرونده مربوط به دادگاههای محلی است.سازمان غذا و داروی آمریکا هم خواستار آن شد که هیات منصفهای متشکل از ده قاضی پرونده را مورد بررسی قرار دهند و نتیجه تصمیم آنها در تابستان سالجاری منتشر شود.
هر طرفی که بازنده باشد، به یقین به دادگاه عالی مراجعه خواهد کرد. بوروس میگوید: این یک پرونده معروف در مورد حقوق شهروندی خواهد بود. اگر ابیگیل برنده شود، این حق ایجاد میشود که بیماران دم مرگ هر دارویی را که در مراحل اولیه مطالعات روی انسان بیخطر بودن آنها به اثبات میرسد، مورد امتحان قرار دهند حتی اگر هیچ دلیلی برای کارآیی آن دارو وجود نداشته باشد.
دغدغههای مربوط به هزینه
تبعات ایجاد چنین حقی برای شرکتهای دارویی که ادعا میکنند به سختی میتوانند از عهده هزینههای افزایش تولید داروهای آزمایشی برآیند تا در دسترس بیماران قرار گیرند، میتواند بسیار نگرانکننده باشد. درحالحاضر بیش از ۶۰۰ داروی آزمایشی ضدسرطان هستند که در مرحله توسعه قرار دارند. همه آنها باید از سالها آزمایشهای پرهزینه بگذرند و اغلب آنها در مرحلهای با شکست مواجه میشوند.
بیمارانی که شرایط جسمی بسیار بدی دارند و نمیتوانند در آزمایشهای کلینکی شرکت کنند، میتوانند به شرکت تولیدکننده دارو و سازمان غذا و داروی آمریکا درخواست دهند که از برخی داروهایشان استفاده کنند، اما شرکتهای معدودی هستند که چنین امکانی را فراهم میآورند چون این داروها معمولا به صورت مجانی باید عرضه شوند. (بیمهگزاران نیز هزینه بیمه درمانهای آزمایشی را نمیپردازند.)
تیموتی و البرت، مدیرکل شرکت آیدیام فارما میگوید: شرکتهای بسیار کوچک مانند شرکت ما منابع لازم برای عرضه مجانی چنین داروهایی را ندارد.
این شرکت در جستوجوی اخذ تاییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا برای داروی یک بیماری نادر در کودکان است. این بیماری در واقع نوعی سرطان استخوان است که اوستوسارکوما نام دارد. این بیماری هم گروه وکلای مربوط به خود را دارد تا از سازمان غذا و داروی آمریکا اجازه مصرف داروهای آزمایشی را بگیرند. والبرت میگوید: «حدود تنها 900کودک در آمریکا به چنین بیماری دچار میشوند و ما استطاعات تامین رایگان این دارو را برای همه آنهایی که بدان نیاز دارند نداریم.»
طوفان ناشی از آتشسوزی
حتی متخصصان سرطان شناس هم که اغلب به دنبال استفاده آزمایشی از چنین داروهایی برای بیمارانشان هستند، چندان تمایلی به گسترش دسترسی بیماران به این داورهای آزمایشی ندارند. سرطانشناس معروف، دکتر جورج دیمیتری از موسسه سرطانشناسی دانا فابر در بوستون میگوید: «من به لحاظ احساسی درک میکنم که چرا بیماران حق استفاده از این داروها را میخواهند اما مسایل حول استفاده از این داروهای آزمایشی بسیار پیچیده است و فکر میکنم به صورت بالقوه میتواند آتشی برپا کند. بیماران واقعا میخواهند مزایای مربوط به یک دارو را در برابر مضراتش بدانند اما دسترسی گسترده به این داروها باعث میشود آنها از چنین دورنمایی محروم بمانند.» اما واقعیت این است که بیمارانی که مرگ خود را نزدیک میبینند، با وجود خطرات احتمالی داروهای آزمایشی یا نتایج مورد تردید آزمایشات کلینیکی در مورد آنها، میخواهند شانس آخر خود را امتحان کنند. در اینجا با چند مورد از این داروهای بحثانگیز آشنا میشویم:
|
نام دارو: اربیتوکس |
|
|
نام دارو: آیرسا |
|
|
نام دارو: تایسابری |
|
|
نام دارو: پروونج |
|
|
نام دارو: جناسنس |
|
|
نام دارو: میفامورتاید (نام پیشین جونوان) نام شرکت تولیدکننده: آیدیامفارما |
|
ارسال نظر