وقتی که پای صحبت کارآفرینان، صنعتگران و تولیدکنندگان بخش خصوصی کشور می‌نشینی، به یک کلام مشترک که می‌شود آن را درد مشترک نیز نامید می‌رسی: «وجود بوروکراسی‌های پیچیده و کاغذبازی‌های متعدد و طولانی و حتی گاه بیهوده و ظهور قوانین یک شبه، دلیل حیاتی عقب ماندگی‌های صنعتی ما است.» آنجا که برای اجرای یک پروژه ملی - میهنی بیش از سه ماه زمان باید تلف شود تا آن پروژه مهر تایید بر پیشانی ببیند، دیگر زمان اجرا گذشته است. مهندس کرملو، همچون دیگر مردان بخش خصوصی این آب و خاک پا به میدان نهاده تا با روحیه و عزم ملی مهندسان و دانش‌آموختگان، بنیانگذار اجرای سیستمی باشد که نه تنها برج‌ها و باروها را در برابر زلزله مقاوم می‌کند بلکه عمر ساختمان‌های کشور را به صد سال می‌رساند.نایب‌رییس هیات‌مدیره شرکت سوپر پنل، درخصوص چند و چون این سیستم می‌گوید:«سیستم سوپر پنل که تکنولوژی‌اش را از کشور سوئیس وارد کردیم مربوط به سال دو هزار به بعد است که سیستمی کاملا جدید و اجرایی است و در اکثر نقاط دنیا از جمله کشورهای کانادا، آمریکا، مکزیک، جمهوری دومینیکن، عربستان، امارات، روسیه، فرانسه، آلمان، لیتوانی، ایرلند و ترکیه پیاده‌سازی این سیستم صورت گرفته است.سیستم فوق از پنل‌هایی تشکیل شده که در کارخانه مونتاژ می‌شود و بنابر نقشه ساختمانی به سایت حمل می‌شود و عملیات بتن‌ریزی در سایت انجام می‌شود و بدین ترتیب مشکلاتی که ساخت‌های سنتی و سازه‌های بتن آرمه از لحاظ قالب‌بندی و آرماتوربندی دارند، سیستم سوپرپنل ندارد؛ چراکه تمامی این کارها در کارخانه انجام می‌شود. «وی با اشاره به اینکه باید برای اجرایی شدن این سیستم، زیربنایی عمل کنیم، افزود: ما در ابتدا با پیمانکاران، مهندسان، اهل فن و دانشگاهیان مذاکراتی داشته و اطلاع‌رسانی کرده‌ایم و در هر همایش و نمایشگاهی هم سعی می‌کنیم که حضور داشته و در مورداین سیستم توضیح دهیم.»

وی با توجه به بحث کمبود مسکن در ایران که در سال چیزی حدود یک‌میلیون و ۳۰۰هزار مسکن مورد نیاز است و از این میزان تاکنون ۵۰۰-۶۰۰هزار مسکن رفع نیاز شده است، خاطرنشان کرد: «این تفاوت را با توجه به گران شدن و کمبود مصالح سنتی و سیستم ساخت سنتی نمی‌شود، اجرا کرد. بنابراین باید سیستم‌هایی اجرا شود که در آن موادی را که قرار است از طبیعت گرفته شود تا این سیستم اجرا شود، کاهش داده و همان مصالح محدود بتواند در تعداد ساختمان‌های زیادتری استفاده بشود و سیستم به گونه‌ای باشد که پرت نداشته باشد.»به اعتقاد مهندس کرملو، این سیستم‌ها جوابگوی نیاز کشور در این برهه از زمان که با کمبود مسکن مواجه‌ایم، است. از سوی دیگر، این سیستم جدید سوپرپنل علاوه بر داشتن مزایای سیستم‌های سنتی، نکات منفی آن سیستم‌ها را ندارد. وی توان خط تولید شرکت را ۵هزار واحد مسکونی اعلام کرد و افزود: از سیستمی که ما وارد ایران کردیم حداقل باید ۲۰ خط دیگر در ایران وجود داشته باشد تا حداقل بتوان ۱۰۰هزار واحد را پوشش داد. واین درحالی است که ساخت چیزی حدود ۳۰۰هزار واحد مسکونی در سال به روش صنعتی‌سازی‌ مورد توجه دولت است که بتوان این روش و سیستم را فرهنگ‌سازی کرد. این فعال بخش‌خصوصی خواستار تنظیم روابط دولت و بانک مرکزی به نفع تولیدکننده شد.

نایب‌رییس هیات‌مدیره شرکت سوپرپنل با اظهار تاسف بیان کرد: «وام‌هایی که بانک‌ها به تولیدکنندگان می‌دهند چون به صورت ارزی پرداخت می‌شود، بسیار گران تمام می‌شود، چرا که وقتی نرخ تورم و افزایش ارز در مقابل ریال را محاسبه می‌کنیم می‌بینیم که این وام‌ها بالای ۲۵درصد هزینه می‌برد. در حالی که اگر این وام‌ها به صورت ریالی پرداخت شود، چرخ اقتصاد و صنعت ما هرگز از حرکت نمی‌ایستد.»

مهندس کرملو با بیان این که موانع و مشکلات را باید از سر راه تولیدکنندگان و صنعت‌گران ایرانی بردارند، اظهار کرد: «تکنولوژی‌های جدید را باید خیلی سریع شناسایی کنند و گروه‌هایی که قرار است کار ممیزی را انجام دهند و تعیین تکلیف کنند از لحاظ کیفی فنی‌تر و از لحاظ کمیت نیز تعدادشان افزایش پیدا کند تا بتواند جوابگو باشد. این در حالی است که هشت ماه از وارد کردن تکنولوژی این سیستم و بهره‌برداری از خط تولید ما می‌گذرد و ما هنوز تاییدیه‌های اولیه سیستم را دریافت نکرده‌ایم.» وی یکی از دلایل این روند کند و کسل‌کننده را یکپارچه نبودن و جدا جدا عمل کردن سازمان تحقیقات مسکن می‌داند و معتقد است که این گونه سازمان‌ها باید کمک شوند و NGOها و مراکز خصوصی باید همکاری کنند و نظر کارشناسی ارائه دهند. وی می‌گوید: «معضل اصلی که در حال حاضر ما با آن روبه‌رو هستیم این است که از طرفی گواهی فنی ما در سازمان تحقیقات مسکن در حال صدور است در صورتی که از طرف دیگر هنوز تاییدیه فنی خود سیستم صادر نشده است و این دو امر خیلی متناقض است و اگر این دو بخش هر دو همزمان با هم کار خود را برای یک پروژه آغاز کنند شاید خیلی روان‌تر مسیر طی شود و اینگونه ما را دچار مشکل عقب ماندن نکنند.»

این فعال بخش خصوصی بافت فکری سازمان‌ها و مراکز دولتی را با روند رو به رشد اقتصاد و صنعت در جهان و توسعه و تحول صنعت در ایران کاملا مغایر و سنتی می‌داند و بیان می‌کند: « مثلا بعضی افراد در سازمان تحقیقات مسکن اینگونه می‌اندیشند که ثبت مهر آنها بر روی این برگه میلیاردها تومان ارزش دارد و متاسفانه به این فکر نمی‌کنند که آن سیستمی که تولید شده خود از ارزش والاتری برخوردار است و این احساس قدیمی در آن جا حاکم است که با مهر آنها است که سیستم ما ارزش پیدا می‌کند و فقط در سازمانی خاص بینش تشخیص و تعیین وجود دارد و یک مهندس که از بار علمی بالایی برخوردار است، در کشور ما از ارج و قرب بی‌بهره است.» وی به فعالیت ۲۰ساله‌اش در زمینه ساخت‌و‌ساز اشاره می‌کند و می‌گوید: «ما چون در این زمینه تحصیل و فعالیت کرده‌ایم و به دلیل اینکه با مشکلات موجود در این صنعت کاملا آشنا هستیم و از آنجایی که در چند سال اخیر بحث با کیفیت ساختن، سریع ساختن و صنعتی ساختن مدنظر مردم و مسوولان بوده، با بررسی‌ها و تحقیقات وسیعی که انجام دادیم، وارد کردن این سیستم را بسیار مناسب دیدیم.»

مهندس کرملو اضافه کرد: «در حال حاضر ساختمان‌سازی به روش صنعتی به عنوان یک واحد درسی در بسیاری از دانشگاه‌ها مدنظر قرار گرفته است و به زودی رشته‌های مخصوص این روش به وجود خواهد آمد.» وی خاطرنشان کرد: «ما به عنوان بخش خصوصی در تلاشیم تا صنعتی‌سازی را در کشور جا بیندازیم و فرهنگ‌سازی کنیم اما در بخش مدیریتی متاسفانه هنوز نگاه مدیران ما در بخش ساختمان صنعتی نیست و به سمت ساختمان‌سازی به روش صنعتی نرفته است.»