زهرا مطلب‌زاده
در پاسخ به پرسش‌های یک حسابدار، نوشته‌ای تحت عنوان مدعیان حرفه در تاریخ ۱۵شهریورماه به چاپ رسید.

به نظر می‌رسد که نویسنده مبادرت به درج نظریات شخصی کرده که به هر حال محترم است. ایشان معتقدند که موسساتی «اعتبار» به دست آورده و «اعتبار به شهرت دانش و توانایی» بستگی دارد نه چیز دیگر و اینکه فعال حرفه‌ای در رشته حسابرسی کسی هست که معیشت زندگی خود را از این حرفه به دست می‌آورد و دانش و معلومات کتابی خود را با تجربه عملی روزآمد می‌سازد. به هر حال بسیار خوشحالیم که بالاخره (البته‌به‌قول ایشان) در میان افراد اکثرا بدون «اعتبار و شهرت و بدون دانش و توانایی» یک حسابرس فعال حرفه‌ای با خصوصیات فوق پیدا شده است. امید داشتم فردی با این همه امتیازات ویژه به اعداد و ارقام ارائه شده توسط خودش لااقل نیم نگاهی داشته و متوجه عرایض بنده هم می‌شدند.
این فعال حرفه‌ای اعلام کرده که کل بازار حسابرسی کشور ۶۰میلیارد تومان است که با توجه به بخش‌های مختلف شامل سازمان حسابرسی و موسسات «با اعتبار و با شهرت» و موسسات و افراد «بدون اعتبار و شهرت» به شرح زیر قابل طبقه‌بندی است:
صرف‌نظر از پایین بودن درآمد حسابرسی نسبت به سایر تخصص‌ها در کشورمان و در مقایسه با حسابرسی در کشورهای توسعه یافته با بررسی این ارقام مشخص است که مدیران موسسات با اعتبار و شهرت تا چهار برابر مدیران سازمان حسابرسی با قدمت و سابقه حدود 30 سال و امکانات بعضا غیر قابل مقایسه با بخش خصوصی درآمد دارند.
جای بسی خوشحالی است که موسساتی هستند که برای پایداری اعتبار و شهرت خودشان سقف کاری خود را از طریق افزایش ظرفیت مناسب کارکنان حفظ می‌کنند.
آیا ایشان مطلع هستند که متوسط تعداد نیروی مورد نیاز جهت هر کار متوسط بازرسی و حسابرسی با احتساب پرسنل پشتیبانی و اداری حدود 9/1 نفر است و آیا ده موسسه با اعتبار و با شهرت با در نظر گرفتن تعداد کارهای محوله که حدودا بیش از یک هزار کار بازرسی قانونی است، 2000 نفر پرسنل را در استخدام دارند.
با توجه به آمار ارائه شده توسط ایشان به نظر می‌رسد که تعداد پرسنل موسسات مذکور کمتر از یک پنجم این تعداد است.خوب بود در اطلاعات ارائه شده تعداد شرکا، تعداد پرسنل، تعداد کارها و متراژ موسسات حسابرسی نیز درج می‌شد و چگونگی تحصیل توانایی به‌رغم وجود محدودیت‌ زمانی جهت وقت شرکا در حدود ۱۲۰۰ ساعت در سال و ۱۲۰ ساعت در تیر ماه و چگونگی رعایت آیین‌نامه‌های مصوب جامعه حسابداران رسمی حتی در حد تورق و امضای گزارشات حسابرسی و بازرسی توسط شرکا که در بعضی موارد متجاوز از ۱۲۰ کار حسابرسی و بازرسی جهت یک موسسه است، برای آموزش به اطلاع همگان می‌رسید.با توجه به نادیده گرفتن سوالات مطروحه باز منتظر پاسخ سوالات مندرج در ذیل هستم.
1 - به چه علتی سیل کارها به طرف تعداد محدودی از موسسات حسابرسی رفته و آیا استقلال حسابرسی از مدیریت شرکت و با در نظر گرفتن منافع سهامداران جزء تامین شده است؟
۲ - آیا ظرفیت کاری این موسسات با مفاد دستورالعمل اجرایی سقف مجاز ارائه خدمات قابل کنترل است؟
3 - آیا کیفیت کاری این موسسات بررسی شده است؟