فارس- در آستانه ورود دو شرکت بیمه آسیا و دانا به بورس، شرکت کارگزاری بانک صنعت و معدن فضای سرمایه‌گذاری و دلایل ۷ گانه ضرورت خصوصی‌سازی صنعت بیمه را به همراه فرصت‌ها و تهدید‌های صنعت بیمه تشریح کرد.

شرکت بیمه البرز بر اساس اجرای اصل۴۴ به عنوان اولین شرکت بیمه‌ دولتی از ۱۵ مهرماه وارد تالار شیشه‌ای سهام شده و در آینده‌ای نزدیک دو شرکت بیمه‌ آسیا و دانا بعد از پذیرش در بورس به بیمه البرز خواهند پیوست تا کمربند صنعت بیمه حاضر دربورس محکم‌تر شود.

صنعت بیمه که سی و نهمین صنعت حاضر در بورس به شمار می‌رود، به دلیل ناشناخته بودن برای فعالان بازار سهام و برخورداری از ماهیتی خاص به بررسی بیشتری نیاز دارد. در این رابطه شرکت کارگزاری بانک صنعت ومعدن که کارگزار معرف دو شرکت بیمه آسیا و دانا است با بررسی فضای سرمایه‌گذاری این صنعت و ضرورت خصوصی‌سازی صنعت بیمه را تشریح کرده است.

براساس این گزارش، خصوصی‌سازی صنعت بیمه در یک دیدگاه کلی فرآیندی برای رسیدن به وضعیت تعادلی در فعالیت‌های بیمه‌ای بخش دولتی با سازوکار بازاراست. از مهم‌ترین اهداف حاصل از خصوصی‌سازی درصنعت بیمه می‌توان به افزایش دارایی شرکت‌های بیمه، هدایت پس‌انداز خانوارها به سمت فعالیت‌های مولد اقتصادی، توسعه بازار سرمایه، گسترش مالکیت بخش خصوصی، مشارکت وسیع مردم، کاهش درجه انحصار و افزایش رقابت اشاره کرد.

دلایل ۷گانه ضرورت خصوصی‌سازی بیمه

شاید بتوان مهم‌ترین دلایل ضرورت خصوصی‌سازی در صنعت بیمه را در ۷ مورد و شامل محدودیت امکانات و توانایی‌های موسسات بیمه دولتی، عدم شکل گیری بازار رقابتی مناسب، ضرورت توسعه صنعت بیمه کشور در فضای دولتی همگام با پیشرفت‌های خارجی،تنگناهای ناشی از مقررات ناظر به موسسات بیمه دولتی،عدم استفاده از ظرفیت‌ها و توانایی‌های بخش‌های

غیر دولتی در صنعت بیمه کشور،محدودیت تعداد موسسات بیمه‌گر و فقدان انگیزه‌های کافی درکارکنان و مدیران موسسات بیمه دولتی اعلام کرد.

۱۰ نقطه ضعف صنعت بیمه

صنعت بیمه مانند هر صنعت دیگری دارای نقاط ضعف و قوتی است که می‌توان با شناسایی نقاط قوت و آسیب شناسی موارد ضعف، در جهت توسعه این صنعت مهم در مناسبات اقتصادی کشور حرکت کرد. نقاط ضعف صنعت بیمه را می‌توان در ۱۰ مورد بررسی کرد: اول اینکه یکی از عوامل مهمی که بیمه‌گران را به داشتن انگیزه بیشتر جهت ارائه خدمات متنوع رهنمون می‌کند، فعالیت در محیط رقابتی است. دولتی بودن شرکت‌های بیمه و نبود شرایط کافی برای رقابت، از ضعف‌های صنعت بیمه محسوب می‌شود.

دوم، فقدان فرهنگ بیمه‌ای مناسب با شرایط اجتماعی کشور از ضعف‌های صنعت بیمه به حساب می‌آید؛ بالابردن سطح آگاهی مردم نسبت به مفاهیم و اصول اولیه بیمه و بیان فواید آن شاهد رشد چشمگیر دراین صنعت خواهیم بود. سوم، حمایت‌های بودجه‌ای ازمدیران و کارکنان شرکت‌های بیمه‌ای موجب شده فرهنگ بهره‌وری و کارآیی دراین سازمان‌هاکاهش یابد. نبود رقابت مناسب در بازاربیمه ایران نیز مزیدبرعلت شده است. این در حالی است که در مورد چهارمین نقطه ضعف صنعت بیمه کشور باید گفت به دلیل فقدان آموزش بیمه‌ای مناسب، بیمه‌گران از تخصص مناسب برخوردارنیستند و این مورد بیانگرضعف نظارت برفعالیت‌های بیمه‌گری است.

کم توجهی به رضایت بیمه‌گزاران و عدم شفافیت در قراردادهای منعقدشده بیمه‌‌ای، پایین بودن ضریب نفوذ بیمه‌ای درمقایسه با کشورهای درحال توسعه و هم‌سطح، تبلیغات ناکافی و اطلاع‌رسانی نادرست در معرفی بیمه به مردم، کارمزدهای دریافتی نسبتا سنگین و انعطاف‌ناپذیر، کم بودن شرکت‌های بیمه‌ای درسطح کشور باتوجه به سیستم دولتی آن، بوروکراسی اداری مقررات دست و پاگیر و انحصار دولتی از دیگر نقاط ضعف این صنعت به شمار می‌روند.

نقاط قوت صنعت بیمه

در برابر این نقاط ضعف که با خصوصی شدن صنعت بیمه امید به رفع آنها می‌رود و بخش مهمی متوجه دولت ارگان‌های سیاست‌گذار است باید به ۵ نقطه قوت این صنعت نیز اشاره کرد. براین اساس، رشدتدریجی ضریب نفوذبیمه، گسترش تدریجی شعب و نمایندگی‌های بیمه‌ای درسطح کشور و کمک به ایجاد اشتغال، تاسیس کارگزاران رسمی بیمه مرکزی از سال۷۱ به این سو، تاسیس بیمه صادرات و سرمایه گذاری و کمک به رشدتولیدملی کشور، فروش اطمینان خاطربیمه‌گران و بازار مشتری بسیار مناسب از جمله مواردی است که می‌توان در خصوص نقاط قوت صنعت بیمه مدنظر قرار داد.