شروین شهریاری

پرسش از خانم توکل: وضعیت آینده سهام شرکت‌‌های بورسی در صنایع مختلف را چگونه ارزیابی می‌‌‌کنید ؟ پاسخ: در مطالب گذشته در خصوص چشم انداز رکود موجود در اقتصاد و دلایل آن بحث شده است. (رجوع کنید به مطلب سه شنبه ۸ بهمن ماه ۸۷ در همین ستون). با در نظر داشتن این چشم انداز کلی در حوزه اقتصاد کلان، وضعیت چند گروه از صنایع به طور کلی و مختصر در ادامه بررسی شده است:

گروه تولیدکنندگان فولاد‌: مطالعه چرخه‌‌‌های زمانی در خصوص نوسانات قیمت فولاد نشان می‌‌‌دهد که دوران رکود قیمتی این کالا در زمان رکود اقتصادی معمولا کمتر از چند سال نبوده است.

در شرایط کنونی نیز با توجه به افق کاهش رشد اقتصادی جهان‌، برخی موسسات تحلیلی در سطح جهانی پیش‌بینی می‌‌‌کنند که قیمت فولاد در افق میان مدت در محدوده کنونی با نوساناتی کم اهمیت باقی بماند. بدین ترتیب در صورت تحقق این شرایط، انتظار بهبود وضعیت سودآوری شرکت‌‌های این گروه از محل افزایش قیمت محصولات بعید به نظر می‌‌‌رسد.

از سوی دیگر، شرکت‌‌های داخلی به سبب برخی مشکلات احتمالا از افزایش ظرفیت تولید معنادار نیز در کوتاه مدت برخوردار نخواهند شد؛ ضمن آنکه رکود اقتصادی موجود نیز بر امکان بروز مشکل در فروش محصولات شرکت‌‌های این گروه موثر خواهد بود.

با توجه به این توضیحات به نظر می‌‌‌رسد انتظار کاهش سودآوری شرکت‌‌های این صنعت در سال آینده محتمل خواهد بود که این انتظار هم اکنون در کاهش P/E سهام فولادی نیز منعکس شده است.

گروه تولیدکنندگان سنگ‌آهن‌: در حال حاضر دو بحث تعیین کننده در خصوص وضعیت آینده دوقلو‌‌های سنگ آهنی بورس وجود دارند: اول مذاکرات مربوط به نرخ سنگ آهن در سال آینده؛ که شایعاتی در رابطه با اصرار فولاد سازان در خصوص کاهش نرخ سنگ آهن برای سال آینده وجود دارد که تلاش مدیریت سنگ آهنی‌ها طبیعتا مخالفت با این درخواست خواهد بود. بنابراین تثبیت نرخ سنگ آهن در محدوده قیمت سال جاری را شاید بتوان بهترین سناریو برای این شرکت‌ها دانست.

نکته دوم به فروش گندله مربوط می‌‌‌شود. با توجه به ظرفیت‌سازی عظیم توسط «کچاد» و «کگل» برای تولید گندله و شرایط خاص کنونی فولادسازان، این پرسش وجود دارد که آیا فولادسازان داخلی با توجه به ظرفیت‌‌های موجود خود برای گندله سازی، از خرید حجم بالای این محصول (که قیمت گران تری داشته و ارزش افزوده برای سنگ آهنی‌ها در بردارد) استقبال خواهند کرد؟

این در حالی است که با در نظر داشتن وضعیت اقتصاد جهانی، امکان صادرات گندله و کنسانتره با قیمت‌‌های مورد نظر نیز برای شرکت‌‌های سنگ آهن از چالش‌‌های محتمل محسوب می‌‌‌شود.

البته باید توجه داشت که با وجود ابهامات مزبور، برآورد‌‌های بنیادی نشان می‌‌‌دهد که ارزش ذاتی سهام این گروه در محدوده قیمت‌‌های فعلی قرار دارد که پیشتر در همین ستون محاسبات مربوطه ارائه شده است.

گروه تولید کنندگان سایر فلزات: بر اساس برآورد انجام شده، سودآوری شرکت‌‌ ملی مس در صورت ثبات قیمت جهانی مس در محدوده ۴۰۰۰ دلار به حدود ۴۵۰ ریال به ازای هر سهم در سال آینده می‌‌‌رسد.

این در حالی است که در صورت کاهش میانگین قیمت به ۳۰۰۰ دلار این سودآوری به ۱۱۰ ریال به ازای هر سهم کاهش می‌‌‌یابد. (برای دسترسی به ریز محاسبات به مطلب روز‌‌های ۲۵ و ۲۶ آذر ماه در همین ستون مراجعه کنید.)

با توجه به افق موجود، بهبود وضعیت سهام «فملی» نیز با توجه به ثبات حجم تولید به قیمت‌‌های جهانی وابسته خواهد بود.

شرکت‌‌های گروه روی و سرب نیز عمدتا در حال حاضر با حاشیه زیان مشغول به تولید و فروش محصول هستند و مطالعه اطلاعات مالی این شرکت‌ها نشان می‌‌‌دهد که خروج از این وضعیت منوط به افزایش نرخ‌‌های جهانی به محدوده بالاتر از ۱۵۰۰ دلار خواهد بود.

بدیهی است توضیحات فوق به صورت کلی ارائه شده و وضعیت هر یک از شرکت‌ها در صنایع مختلف باید به طور مجزا بررسی شود.

در اینجا بخش اول مطلب را به پایان می‌‌‌بریم و بررسی شرایط کلی حاکم بر چند صنعت دیگر را به فردا موکول می‌‌‌کنیم.

Shahriary_sh@yahoo.com