دنیای اقتصاد - در وهله اول به‌نظر می‌رسد برنامه ارائه شده از سوی سازمان خصوصی تنها درحد یک رفع تکلیف بوده؛ چرا که به وضوح مشخص است‌ بخش زیادی از عرضه‌های پیش‌بینی شده طی دو ماه نخست سال به‌وقوع نپیوسته است. همچنین با فرض عرضه تنها 5درصد شرکت‌های برنامه‌ریزی شده و فرض میانگین قیمت 200 تومان برای هر سهم در عرضه اولیه، تحقق فروش سهام برنامه‌ریزی شده نیاز به حداقل 4500 میلیارد تومان نقدینگی دارد.

رویکرد تحلیلی به برنامه خصوصی‌سازی ۸۷
عرضه‌های رویایی
گروه بورس - سازمان خصوصی‌سازی فهرست عرضه‌های گسترده شرکت‌های دولتی در سال ۸۷ را بر روی سامانه اطلاع‌رسانی خود منتشر کرد.
هرچند در سایت این سازمان اطلاعی از میزان تحقق واگذاری‌های برنامه‌ریزی شده برای فروردین ماه وجود ندارد و نمی‌توان نسبت به تحقق فروش سهام برنامه‌ریزی شده از طریق مزایده اظهارنظر کرد، اما دربخش سهام شرکت‌های بورسی، عدم تحقق فروش سهام تایدواتر به چشم می‌خورد.
همچنین برای اردیبهشت ماه نیز که تنها شش روزکاری به پایان آن باقی‌مانده، عرضه سهام شرکت‌های پالایش نفت اصفهان و مخابرات ایران به چشم می‌خورد. نکته قابل توجه در این میان این است که عرضه اولیه یک شرکت در بورس تنها زمانی امکان‌پذیر است که درج نام آن در فهرست شرکت‌های بورسی حداقل ۱۰ روز کاری قبل از عرضه انجام شده باشد.به بیان دیگر بافرض درج نام این شرکت‌ها طی امروز، این عرضه‌ها نمی‌تواند تا پایان اردیبهشت ماه محقق شود. درکنار این دو شرکت عرضه سهام کشتیرانی نیز خودنمایی می‌کند که باتوجه به درج نام آن در ۱۵ اردیبهشت ماه، سهام شرکت مزبور می‌تواند در ۲۹ اردیبهشت ماه در بورس عرضه شود. همچنین درمیان فهرست عرضه‌ها، تخصیص ۹/۶درصد سهام فولاد مبارکه به‌عنوان جایزه صادراتی طی همین ماه نیز جلب توجه می‌کند که این واگذاری نیز تا تاریخ تنظیم این گزارش به وقوع نپیوسته است. در ماه خرداد نیز سازمان خصوصی‌سازی عرضه سهام پالایش نفت تبریز و بانک ملت را برنامه‌ریزی کرده است.
اما موج گسترده عرضه‌های خصوصی‌سازی در ماه شهریور و با عرضه سهام 17 شرکت که عمدتا شرکت‌های پتروشیمی و پالایشگاه‌ها هستند، به وقوع می‌پیوندد. جایی که 8 شرکت پتروشیمی،‌ یک شرکت حفاری، 5 پالایشگاه، بیمه دانا، بانک صادرات و شرکت «بالاست» عرضه خواهند شد.
در نیمه دوم سال جاری نیز عرضه شرکت‌های مهمی همچون ذوب‌آهن اصفهان، بیمه البرز،‌ بانک رفاه،‌ بیمه آسیا، پست بانک، شرکت‌های گاز استانی، پتروشیمی بندر امام، سهام چند شهر جدید و دو پالایشگاه در دستور کار قرار دارد.
اما نکته مهم در این میان این است که در وهله اول به‌نظر می‌رسد برنامه ارائه شده از سوی سازمان خصوصی تنها درحد یک رفع تکلیف بوده؛ چرا که به وضوح مشخص است‌ بخش زیادی از عرضه‌های پیش‌بینی شده طی دو ماه نخست سال به‌وقوع نپیوسته است. همچنین با فرض عرضه تنها 5درصد شرکت‌های برنامه‌ریزی شده و فرض میانگین قیمت 200 تومان برای هر سهم در عرضه اولیه، تحقق فروش سهام برنامه‌ریزی شده نیاز به حداقل 4500 میلیارد تومان نقدینگی دارد. این رقم زمانی جلب توجه می‌کند که ارزش کل معاملات سهام در بورس تهران طی سال‌های 85 و 86 به ترتیب 5 هزارو400 و 7 هزارو 300 میلیارد تومان بوده است که از این میزان به ترتیب 3800 و 4600 میلیارد تومان به معاملات خرد و بلوک اختصاصی داشته و مابقی ارزش معاملات مربوط به معاملات عمده، کارگری، سهام عدالت و تابلو غیررسمی بوده است.به بیان دیگر فقط عرضه‌های اولیه پیش‌بینی شده در سال جاری معادل کل معاملات خرد و بلوک سال 86 است و در نتیجه تحقق این امر به‌معنای افزایش 100درصدی ارزش معاملات خرد و بلوک در سال 87 است.
پیش‌بینی فوق تنها درصورت تزریق نقدینگی یا ورود سرمایه‌گذاران خارجی که خود به‌معنای تزریق نقدینگی است، امکان‌پذیر است. گزینه‌هایی که باتوجه به ابلاغ بسته سیاستی بانک مرکزی و به واسطه موانع موجود بر سر حضور سرمایه‌گذاران خارجی، دور از دسترس به‌نظر می‌رسند.