دنیای اقتصاد- بازار سرمایه کشور در هفته جاری بار دیگر تحت‌تاثیر وقایع دنیای سیاست قرار گرفت و پس از دریافت اخبار مساعد از مذاکرات هسته‌ای در استانبول، واکنش‌های ضد و نقیضی را طی روزهای معاملاتی به نمایش گذاشت. از یک سو، نگاه خوش‌بینانه به مذاکرات استانبول موجب استقبال شدید خریداران شد و از سوی دیگر، پیش‌بینی کاهش نرخ ارز احتیاط بیشتر سرمایه‌گذاران را در روزهای بعدی در پی داشت. به این ترتیب امید به حل مساله هسته‌ای در کنار بیم از کاهش ناگهانی نرخ دلار شرایط نسبتا پیچیده‌ای را به وجود آورده که البته برآیند آن به سود کفه خوش‌بینی‌ها سنگینی می‌کند؛ روندی که نتیجه آن طی هفته جاری در رشد ۹/۱ درصدی شاخص و تثبیت آن در بالاتر از سطح کلیدی ۲۷۰۰۰ واحد نمایان شد. یک هفته با تپیکس

غلبه «امید» بر «احتیاط»

گروه بورس- شروین شهریاری: بازار سرمایه کشور در هفته جاری بار دیگر تحت تاثیر وقایع دنیای سیاست قرار گرفت و پس از دریافت اخبار مساعد از مذاکرات هسته‌ای در استانبول، واکنش‌های ضد و نقیضی را طی روزهای معاملاتی به نمایش گذاشت. از یک سو، برآیند مذاکرات از آنجا که چشم‌انداز حذف پلکانی تحریم‌های بانکی و نفتی غرب علیه ایران را ایجاد می‌کند، موجب استقبال شدید خریداران و رشد تقاضای سهام در روز یکشنبه شد و از سوی دیگر، پیش‌بینی کاهش نرخ ارز در صورت رفع موانع موجود منجر به احتیاط بیشتر سرمایه‌گذاران در روزهای بعدی شد.

در واقع، هر چند رشد ۷۰ درصدی نرخ آزاد ارز در سال گذشته (که عمده آن در فصل زمستان اتفاق افتاد) رویدادی شوک‌برانگیز برای بورس تهران تلقی شد، اما پس از آن، بازار با توجه به مزیت رقابتی ایجاد شده از این محل برای صادرکنندگان و تولیدکنندگان داخلی سهام بسیاری از شرکت‌های تولیدی و صادر کننده را مورد استقبال قرار داده است.

به این ترتیب امید به حل مساله هسته‌ای در کنار بیم از کاهش ناگهانی نرخ دلار شرایط نسبتا پیچیده‌ای را به وجود آورده که البته برآیند آن به سود کفه خوش‌بینی‌ها سنگینی می‌کند؛ روندی که نتیجه آن طی هفته مورد گزارش در رشد ۹/۱ درصدی شاخص و تثبیت آن در بالاتر از سطح کلیدی ۲۷۰۰۰ واحد نمایان شد.

خیز دوباره سنگ‌آهنی‌ها

سهام شرکت‌های مختلف در بورس تهران در بلند مدت معمولا شاهد دوره‌های رکود و رونق متوالی هستند. اما گروه تولیدکنندگان سنگ‌آهن از این قاعده تا حد زیادی مستثنی است؛ چرا که از بدو ورود دو شرکت‌های سنگ‌آهن چادرملو و گل‌گهر در سال‌های آغازین دهه ۸۰ به بورس، نمودار سهام آنها با وجود نوسانات همواره جهت مثبت را نشانه رفته است؛ به این معنا که کمتر سهامداری از خرید و نگهداری این سهام در طول زمان متضرر شده است.

هفته جاری نیز پس از یک دوره رکود نسبی، این گروه شاهد خودنمایی دوباره بودند و در اثر افزایش ۸ و ۶ درصدی قیمت سهام «کچاد» و «کگل»، شاخص صنعت استخراج کانه‌های فلزی با جهش ۷ درصدی رو‌به‌رو شد. محرک این رونق، اعلام سود ۱۲ ماهه چادرملو بود که در آن، «کچاد» با رشد ۱۷ درصدی نسبت به پیش بینی نه ماهه، سود هر سهم در سال ۹۰ را به ۱۰۰۶ ریال تعدیل کرد.

این عملکرد که به معنای سودسازی ۳۶۴ ریالی شرکت در فصل زمستان است، افق سودآوری مطلوب برای «کچاد» در سال ۹۱ با عنایت به جهش نرخ شمش فولاد (مبنای قیمت گذاری محصولات سنگ‌آهن) را ایجاد کرده است؛ چشم اندازی که در صورت رفع ابهام پرداخت حق پروانه به دولت می‌تواند با آسوده کردن خاطر سهامداران، زمینه رشد P/E و بازگشت سنگ‌آهنی‌ها به دوران طلایی اعتماد بازار را فراهم آورد. در این گروه، عرضه اولیه ۱۰ درصدی سنگ‌آهن صبانور در روز دوشنبه در قیمت مناسب با استقبال بازار مواجه شد. این شرکت صادرکننده سنگ‌آهن دانه‌بندی در حالی در فرابورس مورد توجه قرار گرفت که پیش بینی درآمد هر سهم ۲۷۶۲ ریالی خود برای سال مالی جاری را با دلار ۱۲۲۶ تومانی به بازار اعلام کرده است.

برآوردهای اولیه نشان می‌دهد با توجه به تسعیر ارز شرکت با نرخ آزاد، امکان تعدیل سود «کنور» در سال ۹۱ تا سطوح ۴۰۰۰ ریال به ازای هر سهم وجود دارد. یادآور می‌شود این شرکت کوچک سنگ‌آهنی قصد دارد با راه‌اندازی یک طرح توسعه در سال آینده به جای تولید و فروش ۵/۱ میلیون تن سنگ دانه‌بندی تقریبا به همین میزان کنستانتره سنگ‌آهن تولید کند که در صورت تحقق، ارزش افزوده مناسبی برای «کنور» به ارمغان خواهد آورد.

نخستین مجمع مهم ۹۱ به نام «همراه»

سریال تشکیل مجامع پرشمار سالانه در بورس تهران امسال هم با پیش دستی بزرگ‌ترین شرکت بازار فرابورس یعنی ارتباطات سیار آغاز شد. در مجمع این شرکت، با توجه به سیاست سهامدار عمده، حداکثر سود قابل تقسیم (معادل ۷۴۰۰ ریال به ازای هر سهم) به روال گذشته بین سهامداران توزیع شد تا این شرکت فرابورسی از امروز شاهد تقسیم سود هنگفت ۱۵۰۰ میلیارد تومانی باشد.

در این گردهمایی، همچنین بر اختلاف بین سازمان تنظیم مقررات و شرکت باید پرداخت ۲۸ درصدی حق دیتا تاکید شد. مدیران «همراه» بر اساس پروانه فعالیت خود معتقدند رقم پرداختی به سازمان تنظیم مقررات بابت جابه‌جایی دیتا (پیام کوتاه) ۵ درصد می‌باشد؛ اختلاف موجود میان طرفین در این زمینه به بیش از ۳۰۰ میلیارد تومان (۱۵۰ تومان به ازای هر سهم) در پایان سال گذشته رسیده که البته مبلغ مربوط به سال ۹۰ تحت عنوان هزینه در حساب‌ها شناسایی شده و بابت بخش مربوط به سال قبل هم ذخایر لازم در سود انباشته شرکت وجود دارد.

با توجه به خوش‌بینی مطرح شده نسبت به حل این مساله در مرجع ثالث امکان بازگشت این مبلغ به حساب‌های «همراه» وجود دارد که در آن صورت، بودجه ۹۱ شرکت نیز نیازمند تعدیل مثبت از محل حذف هزینه مربوطه (به میزان حدود ده درصد) خواهد بود.

دلار؛ همچنان سرسخت

واکنش این هفته قیمت دلار آزاد و سقوط ۲۵۰ تومانی آن در روز یکشنبه از قله ۱۹۰۰ تومانی به ۱۶۵۰ تومان رویدادی است که مشابه آن در ماه‌های اخیر نیز تجربه شده است. رفتاری که هر بار با انتشار خبرهای پیرامونی (نظیر دخالت بانک مرکزی، اخبار خوش سیاسی و ...) ایجاد می‌شود و البته در اندک زمانی با از بین رفتن هیجانات قبلی بار دیگر قیمت‌ها افزایش می‌یابد.

در این هفته هم دلار آزاد با سرعتی نسبتا زیاد ارزش خود در برابر ریال را بازیافت و در محدوده ۱۸۰۰ تومان تثبیت شد. با توجه به تجربیات اخیر به نظر می‌رسد رشد قیمت دلار فارغ از مسائل پیرامونی واقعیتی است که بازار تعیین کرده و باید از همین منظر واقع نگری به آن نگریست؛ نرخی که پس از یک دهه تثبیت (ناشی از تزریق درآمدهای نفتی) اینک جای پای خود را در سطح جدیدی محکم می‌کند و در برابر کاهش مقاومت زیادی نشان می‌دهد.

این سرسختی ارز، هر چند به لحاظ بروز تورم ناگهانی در داخل دارای تبعات منفی برای اقتصاد ملی است، اما نزد صنعتگران داخلی، مزیت مناسبی برای رقابت با کالاهای خارجی ایجاد کرده است؛ شرایطی که با تشویق تولید داخلی و نیز رونق درآمدهای صادرکنندگان، برای بورس تهران هم پدیده‌ای مبارک تلقی شده و یکی از محرک‌های اصلی رونق سهام در ماه‌های اخیر بوده است. به این ترتیب به نظر می‌رسد در صورت اثبات سرسختی دلار آزاد در قیمت‌های کنونی و محرز شدن تثبیت آن برای فعالان بازار سرمایه می‌توان انتظار موج دیگری از رونق در بورس تهران به لطف افزایش سودآوری شرکت‌ها را داشت؛ رشدی که طبیعتا با محوریت گروه‌های بزرگی نظیر پتروشیمی، معدنی و فلزی روی می‌دهد و البته تحقق آن منوط به ثبات سایر عوامل به ویژه عدم ایجاد شوک افزایش قیمت نهاده‌های تولید طی فاز دوم هدفمندسازی یارانه‌ها خواهد بود.