اتفاقات غیرقابل‌‌‌ پیش‌بینی‌‌‌ نظیر جنگ، زلزله، ترور و... ممکن است بازار سرمایه را از حالت عادی خود خارج کند. به همین سبب قانون‌گذار این اختیار را به سازمان بورس و اوراق بهادار داده است تا بازار سرمایه را حداکثر به مدت سه‌روز تعطیل کند. این امر سبب ایجاد وقفه‌‌‌ای کوتاه می‌‌‌شود تا بازار سرمایه به شرایط عادی خود بازگردد و سرمایه‌گذاران فرصت تصمیم‌گیری با آرامش را داشته باشند. حال زمانی که فروش و عرضه گسترده همچون سونامی، در بازار به راه می‌‌‌افتد، ایده‌‌ تزریق پول از صندوق توسعه ملی به جز هدررفت منابع، ثمر دیگری به همراه نخواهد داشت. شاید سناریوی پیش‌‌‌روی ارکان تصمیم‌گیر و سیاستگذار، محدود کردن دامنه نوسان و مثبت کردن چند نماد و در نهایت حفظ دستوری بازار باشد که این امر نیز کار‌ساز و نتیجه‌‌‌بخش نخواهد بود.

ناکارآمدی‌‌‌های سریالی سازمان

بارها در مورد ناکارآمد بودن سناریوی محدود کردن دامنه نوسان صحبت شده است و بارها شاهد بوده‌‌‌ایم که محدود کردن دامنه نوسان، علاوه‌‌‌بر اینکه نمی‌‌‌تواند جلوی ریزش بازار را بگیرد، سبب طولانی‌‌‌تر شدن روند نزولی بازار سرمایه هم خواهد شد. همچنین نقدشوندگی بورس را کاهش می‌دهد و بازار سرمایه‌‌‌ای که خاصیت نقدشوندگی آن یکی از مزیت‌‌‌های اصلی‌‌‌اش نسبت به سایر بازارهای مالی به حساب می‌‌‌آید، دیگر مورد استقبال برای سرمایه‌گذاری قرار نمی‌گیرد.

نوشدارو بعد از مرگ سهراب

راه‌حل جایگزین به جای محدود کردن دامنه نوسان، افزایش حجم مبناست؛ زیرا فروش بیش از حد که برگرفته از احساسات و هیجانات است، سبب کاهش قیمت پایانی نمی‌شود. البته توقف معاملات و بستن بازار سرمایه در روزهای ابتدایی، در مقابل پیشامدهایی همچون ترور آقای اسماعیل هنیه، پیشنهاد می‌شود، اما در صورت ادامه‌‌‌دار شدن وضعیت ریسک‎های منازعات منطقه‌‌‌ای، افزایش حجم مبنا به جای محدود کردن دامنه نوسان می‌‌‌تواند راهگشا باشد.

اما نکته اساسی و سوال سهامداران از مسوولان وقت سازمان بورس و اوراق بهادار این است که چرا بعد از اتفاق مذکور هیچ تصمیمی در خصوص بازار سهام از جانب متولی بازار سرمایه اتخاذ نشده است و بعد از دوروز معاملاتی که بازار از نظر دامنه نوسان در شرایط عادی قرار داشت و بازار سرمایه باز بود و پس از تحمیل خسارات فراوان به سهامداران و سرمایه‌گذاران، شاهد محدود کردن دامنه نوسان از جانب سازمان بورس و اوراق بهادار بودیم؟