حسین قربان‌‌‌‌‌‌‌‌‌زاده، معاون وزیر اقتصاد و رئیس‌کل سازمان خصوصی‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازی از انتشار صورت‌های مالی شرکت‌های دولتی به‌عنوان روز تاریخی شفافیت نام برد که با اقدام وزارت اقتصاد در انتشار صورت‌های مالی ۳۲۰ شرکت دولتی انجام شده است. او نوشت که «ارقام نجومی زیان انباشته شرکت‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌دولتی را در کدال بخوانیم تا دستپخت مدیریت دولتی را بهتر بچشیم. چه کردیم با دارایی‌های ملی این سرزمین! چه خبر است در تاریکخانه شرکت‌های دولتی!»

سیامک قاسمی هم انتشار صورت‌های مالی شرکت‌های دولتی را اقدام مثبتی خواند و در توییتر خود نوشت: «ضررهای پیوسته این شرکت‌ها و زیان‌های انباشته ریز و درشت آنها با این همه فرصت را فقط می‌شود در همان جمله میلتون فریدمن خلاصه کرد که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گفت: اگر مدیریت یک صحرا را به دولت بدهید، بعد از ۵ سال ‌با کمبود شن مواجه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوید!» در ادامه حسین خزلی، فعال حوزه بورس، در توییتر خود با اعلام خبر انتشار صورت‌های مالی شرکت‌های دولتی برای سال‌۹۹ در کدال، این روز را یک روز تاریخی برای شفافیت در اقتصاد ایران خواند و داود بهرامی، هم نسبت به انتشار صورت‌های مالی در سامانه کدال اینطور واکنش نشان داد و نوشت: «اگر می‌خواهید یکی دیگر از زوایای مدیریت آقایان را ببینید، سری به کدال بزنید و صورت‌های مالی شرکت‌های دولتی که برای اولین‌بار عمومی می‌شود را ببینید. برخی از آنها چیزی بالاتر از فاجعه هستند.‌»

رضا خانکی هم به صورت‌های مالی منتشرشده در گزارش حسابرسی سال‌۹۸ شرکت پارس‌جنوبی که او این شرکت را «یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تاریخ دولت ایران در بزرگ‌ترین مگاپروژه ایران در دهه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اخیر» معرفی کرد، توجه کرد و نوشت که خواندن این گزارش آدم را شگفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌زده می‌کند. کامل ابراهیمیان از دیگر فعالان حوزه بورس هم در صفحه توییتر خود نوشت: «تامین بودجه این شرکت‌ها چطور انجام شده است[در حالی‌که] کسری‌بودجه بوده و این کسری‌بودجه کمر ملت را به‌خاطر تورم‌زایی، شکسته است.» همایون دارابی هم در صفحه خود و درباره این موضوع این اقدام را روز تاریخی شفاف‌سازی و انتشار اطلاعات تاریک‌ترین بخش‌های اقتصاد کشور معرفی کرد و نوشت: «شناخت مشکل بزرگ اقتصاد، یعنی دولتی بودن و عدم‌بهره‌وری نیمی از راه‌حل مشکلات موجود است. امروز اولین گام برای اصلاح ده‌ها سال ‌اشتباه برداشته شده است.‌» در کنار این نوشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و اظهارنظرها، اما برای کاربران برخی از نکاتی که منبع آنها اطلاعات بارگذاری شده در سامانه کدال بود قابل‌توجه بود. برای مثال خیلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها درباره این موضوع می‌نوشتند که در یک فقره شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران ۶هزار و ۳۰۰‌میلیارد زیان انباشته دارد. با انتشار صورت‌های مالی شرکت‌های دولتی در سایت کدال، خیلی از توییتری‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و فعالان حوزه بورس، درباره این مساله می‌نوشتند که مسیر صحیح شفافیت از بازار سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌گذرد. برخی هم از وزیر اقتصاد دولت سیزدهم و رئیس‌کل سازمان خصوصی‌سازی بابت این اقدام و پیگیری‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایشان تشکر می‌کردند. در کنار این‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها صحبت از حقوق‌‌‌‌‌‌‌‌‌بگیران زیاد شرکت‌ها، نرخ‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بهره‌‌‌‌‌‌‌‌‌وری پایین، پاداش‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و هدایای فوق‌‌‌‌‌‌‌‌‌العاده، حقوق‌‌‌‌‌‌‌‌‌های نجومی مدیران و معاونان و دیگر دلایلی که این شرکت‌ها را با زیان مواجه کرده؛ از دیگر موضوعاتی بود که درباره آن مطالبی در توییتر منتشر می‌شد.  به این موضوع هم در برخی از نوشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها اشاره می‌شد که با افشای صورت‌های مالی شرکت‌های مادرتخصصی، شرکت‌های زیرمجموعه هم افشای اطلاعات داشته باشند. در فضای کلی توییتر افزایش تعرفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پزشکی، بالا‌بودن هزینه اینترنت در ایران و مقایسه آن با دیگر کشورهای دنیا بر مبنای گزارشی که روزنامه «دنیای‌اقتصاد» منتشر کرده بود، گرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ کالاها و افزایش قیمت برنج مورد‌توجه بود.