گروه بورس - خواسته یا ناخواسته یک‌‌بار دیگر شیوه و محتوای گزارش «محمد‌البرادعی» درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران برای فعالان بازار سرمایه اهمیت پیدا کرده است و سمت و سوی گزارش جدید وی می‌تواند در فضای عمومی معاملات بورس تهران موثر ارزیابی شود. به گزارش خبرنگار ما، گمانه‌زنی‌های اولیه خبرگزاری فارس در نظرخواهی از فعالان خبره بازار سرمایه در دو روز گذشته حکایت از آن داشت که رییس آژانس بین‌المللی اتمی، گزارش مثبتی از روند فعالیت هسته‌ای و همکاری ایران با این آژانس، منتشر خواهد کرد.

آگاهان شرکت‌کننده در نظرخواهی خبرگزاری فارس پیشاپیش درباره آثار مثبت گزارش «محمد البرادعی» ابراز نظر کرده‌اند. به گزارش «دنیای اقتصاد» با این حال اگرچه در این مقطع جهت‌گیری‌های گزارش«البرادعی» در بازار اهمیت دارد، اما فراتر از گزارش آژانس بین‌المللی درباره فعالیت هسته‌‌ای ایران، رفتار و تصمیمات متقابل شورای امنیت در مورد صدور قطعنامه دیگر را نیز باید مد نظر قرار داد. اعضای دائم شورای امنیت نشان داده‌اند که گزارش‌های مثبت البرادعی، مبنایی قطعی برای تصمیم‌گیری‌شان نیست. هرچند گزارش‌های «محمد البرادعی» درباره همکاری صادقانه ایران با آژانس اتمی، دست اعضای ۱+۵ برای هرگونه اقدام شتاب‌زده را می‌بندد.

حداقل ارزیابی این است که در چنین فضایی، بورس تهران پس از مدت‌ها تردید نسبت به سمت‌و سو و محتوای گزارش «البرادعی» و آثار غیرقابل پیش‌بینی آن بر بازار سرمایه، می‌تواند بار دیگر بر روند روبه‌ رشد خود ادامه دهد. چرا که یک علامت سوال ریسک‌آفرین بر مجموعه تصمیم‌گیری‌های پایان سال سرمایه‌گذاران برداشته خواهد شد.

با این حال به‌طور عمومی بورس تهران مدت‌هاست که خود را با گزارش‌های منفی، تهدید‌های جدی کشورهای غربی و در نهایت تحریم‌های اقتصادی علیه تهران، تنظیم کرده است. حتی می‌توان گفت آثار ریسک‌هایی نظیر تصمیم‌های یکباره، بدون مقدمه و خلق‌الساعه دولت یا مجلس بیشتر از رفتارها و جنگ روانی کشورهای غربی و گزارش‌های منفی آژانس از فعالیت‌های هسته‌‌ای ایران بر بورس تهران آثار نامطلوب داشته است.

به طور کاملا مشخص ریسک‌های هسته‌ای، تهدیدهای کشورهای غربی و صدور دو قطعنامه شورای امنیت علیه تهران آنقدر روی سهم‌های گروه معدنی آثار منفی نگذاشت که این که دولت و کمیسیون تلفیق مجلس موضوع دریافت بهره مالکانه یا حقوق دولتی از معادن و نبود قراردادهای بلندمدت میان دولت با شرکت‌های معدنی را پیش کشیدند.

به بیان ساده میزان نفوذ ریسک‌های مرتبط با تصمیم‌های دولت و کمیسیون تلفیق بر سهم‌ها بیش از تصمیم‌های برون کشوری بر آخرین حلقه رونق بازار یا دژ مستحکم بورس تهران (گروه معدنی) اثر گذاشت یا در گروه پتروشیمی، شرکت تازه وارد فن‌آوران در آستانه ورود به بورس با ریسک تصمیم دولت در خصوص قرارداد بلند مدت تامین خوراک روبه‌رو شد. به طوری که اوج اظهارات تهدیدآمیز رییس‌جمهور «بوش» نیز هیچ خللی در روند عرضه آن به وجود نیاورد. سهامداران دارویی‌ها‌ نیز واکنش احساسی و شتاب‌زده در برابر تهدیدهای هسته‌ای علیه تهران از خود نشان نمی‌دهند. یا از زاویه‌ای دیگر صنعت سیمان و شوینده‌ها نیز آماده آزادسازی قیمت‌ها و خروج از سبد حمایتی دولتی است.

به این ترتیب ریسک‌های هسته‌ای در درصد بالایی از سهم‌های بورس تهران غیرقابل نفوذ است و این تصمیم‌گیری دولت است که می‌تواند عصر رونق را به بورس تهران بازگرداند.