چشم انداز روشن فلز نقره‌ای

منیره نظامیوند چگینی: نوسان دست از سر بازارهای جهانی به‌طور خاص و بازار فلزات پایه به‌طور عام بر‌نمی‌دارد. آلومینیوم نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ چرا‌که این فلز گرانبها نیز یک سال اخیر، افت‌و‌خیزهای فراوانی پشت سر گذاشته است. ساختار و ماهیت بازار جهانی آلومینیوم در ۱۰ سال اخیر به‌شدت تغییر کرده است. روز پنج‌شنبه گذشته، تصمیم فدرال رزرو برای متوقف کردن برنامه سیاست‌های انبساطی خود موسوم به تسهیل مقداری (Quantative easing) بازارهای جهانی را دستخوش تغییرات عمده کرد که بازار فلزات از این امر مستثنی نبود؛ اما در میان این ریزش‌ها، آلومینیوم همچنان با رشد قیمت همراه بود و در حدود ۲۰۱۵ دلار معامله می‌شد.

براساس گزارش‌ها، در اواسط اولین ماه از سال جاری میلادی، قیمت آلومینیوم به پایین‌ترین رقم خود رسید و همچنین بیشترین میزان آن در اوایل ماه سپتامبر ثبت شد که بالاترین میزان در ۱۶ ماه اخیر بوده و دلیل آن شکل‌گیری کسری عرضه نسبت به تقاضا اعلام شده است. در آن زمان کاهش میزان ذخایر آلومینیوم در انبارهای تحت نظارت بورس لندن با حدود

۱۰ درصد کاهش به پایین‌ترین میزان دو سال اخیر خود نیز فاکتور مهم دیگری در این رشد قیمتی بود. با آغاز ماه مه سال جاری میلادی، بهای آلومینیوم با تغییر در روند خود روبه‌رو‌ شد و در مسیر رشد گام برداشت.

به گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از پلاتس، پیش از اینها، بانک آف آمریکا کسری بیش از ۱۳۵ هزار تنی عرضه نسبت به تقاضا را برای بازار آلومینیوم طی سال جاری میلادی و نیز کسری بیش از ۵۰۰ هزار تن را برای سال آینده میلادی پیش‌بینی کرده بود.

روند سینوسی در بازار آلومینیوم از سال ۲۰۱۱ آغاز شده که از اوج آن در مارس سال مذکور به بعد، شاهد افت و خیزهای مکرر در این بازار بودیم. بر اساس آمارها تنها در سال گذشته میلادی، قیمت آلومینیوم با افت حدود ۱۵ درصدی همراه بود که همچنان با آغاز سال ۲۰۱۴ نیز این روند ادامه داشت.

رشد چشمگیر میزان ذخایر آلومینیوم موجود در انبارهای تحت نظارت بورس فلزات لندن از یکسو و بر هم خوردن توازن در بازار به‌دلیل عدم تعادل بین تقاضا و عرضه و در نهایت تصمیم تولید‌کنندگان بزرگ این فلز پراستفاده؛ یعنی روسال و آلکوا برای کاهش تولیدات خود؛ زمینه‌ساز ایجاد تغییرات در کوتاه‌مدت و میان‌مدت در روند قیمتی آلومینیوم شد.

همچنین براساس گزارش‌های موجود، ظرفیت تولید آلومینیوم اولیه در چین به‌عنوان یکی از مهم‌ترین قطب‌های اقتصادی جهان، از سال ۲۰۰۱ تا‌کنون بیش از ۲۰ میلیون تن افزایش پیدا کرده است. افزایش نرخ آلومینیوم در بازارهای جهانی و نیز به تبع آن در چین موجب شده تا واحدهای ذوب در این کشور بر تولیدات خود افزوده و خود را به بازارهای رقابتی وارد کنند؛ البته این رخداد به اندازه‌ای که بتواند در میان‌مدت و کوتاه‌مدت بازار آلومینیوم را تحت تاثیرشدیدی قرار دهد، بزرگ نبوده است.

پیش‌بینی‌ها بر این است که با کاهش تولید و بروز کسری، انتظار رشد قیمت برای این فلز نقره‌ای محتمل است. همچنین رشد تقاضا از سوی صنایع بزرگ وابسته به آلومینیوم همچون خودروسازی، ساختمانی، لوازم خانگی، واحدهای صنعتی و بسته‌بندی نیز زمینه‌ساز حرکت بهای این فلز به سمت صعود خواهد بود.

براساس آمارهای موجود، میزان مصرف جهانی آلومینیوم در سال گذشته میلادی در مقایسه با سال ۲۰۱۲ حدود ۲/۱ درصد افزایش را نشان داده است. همچنین میانگین نرخ رشد سالانه تقاضای این محصول در ۶۰ سال گذشته حدود ۷/۶ درصد بوده است.