سحر نمایشی: روز سه‌شنبه میزان خرید و فروش‌ فلزات پایه در بازار آزاد داخلی نسبت به یک ماه اخیر به کمترین حد خود رسید. فروشنده‌ها اگرچه تصمیم به فروش گرفته‌ بودند، اما همچنان از فروش اجتناب می‌کردند. خریداران نیز فقط به پرسش‌کننده تبدیل شده‌ بودند و صرفا درباره قیمت‌های فروش سوال می‌کردند، اما باز هم برای خرید دودل بودند، به‌طوری که برخی از معامله‌گران ترجیح می‌دهند باز هم دست نگاه دارند. در این بازار نه اینکه محصولی برای فروش وجود نداشته باشد یا اینکه کسی نیاز به این محصول نداشته باشد، بلکه آنچه به فضای مصنوعی نخریدن و نفروختن در بازار این محصولات منجر شده، نامعلوم بودن وضعیت ماه‌های آتی و نگرانی خریدار و فروشنده از ضرر احتمالی در نتیجه انجام معامله در این روزها است. البته نا‌گفته نماند که ناتوانی دلالان بازار فلزات رنگی نیز در تجزیه و تحلیل چشم‌انداز اقتصادی بازار برای خریدار و فروشنده تا حدود زیادی در شکل‌گیری رکود موجود موثر بوده‌ است.

به این ترتیب اگر‌چه برخی تحلیلگران رکود این روزهای بازار را به نفع آینده فلزات نمی‌دانند، اما عوامل شکل‌گیری رکود فعلی، کاملا متفاوت از رکود‌های گذشته است، به‌طوری که پایان آن احتمالا به نفع ماه‌های بعد از رکود خواهد بود. همه ساله در زمان رکود، یکی از دو طرف معامله، به امید کاهش بیشتر قیمت از بازار خارج می‌شود و طرف دیگر کماکان نسبت به فروش مصر است، اما این بار هر دو طرف تمایلی برای معامله ندارند. به گفته کارشناسان، زمانی ‌که قیمت‌ها به اوج می‌رسد، خریداران از بازار خارج می‌شوند و رکود برقرار می‌شود و پس از مدتی که قیمت‌ها فروکش کرد، خریداران به‌تدریج به بازار برمی‌گردند، در حالی که فروشنده‌‌ها با ناامیدی از تلاشی که برای فروش در روز‌های رکود دارند آن هم درست در زمان رونق، از ادامه تلاش باز‌می‌مانند و از بازار خارج می‌شوند. به همین دلیل در سال‌های گذشته، هنگام پایان رکود، حجم عرضه در بازار این محصولات تا حد قابل توجهی کاهش پیدا کرده است و به همین علت، هنگام رونق، قیمت‌ها تصاعدی بالا می‌رود. به این ترتیب بر‌اساس پیش‌بینی‌ها، دوران رونق بعد از رکود دور از ذهن نیست.