خودکفایی ایالات متحده در تولید اوره تا سال 2017

منیره نظامیوند: براساس گزارش‌های موجود، در سال ۲۰۱۳ میلادی ایالات متحده با موفقیت توانسته حدود ۷۲ درصد از نیازهای مصرفی اوره خود را تامین کند که بیشترین میزان آن از طریق اوره وارداتی خاورمیانه بوده است؛ اما براساس پیش‌بینی کارشناسان تا اوایل سال ۲۰۱۷ میلادی، سرمایه‌گذاری‌های گسترده در کارخانه‌های جدید تولید کود می‌تواند زمینه‌ساز رسیدن آمریکا به خودکفایی در این صنعت باشد. بر پایه گزارش جدید رابوبانک (Rabobank) حتی ممکن است ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ توانایی ظاهر شدن به‌عنوان یک صادر‌کننده نسبتا قوی اوره را داشته باشد؛ هرچند که به طور حتم نمی‌توان در این‌باره اظهار نظر کرد. به گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از بیزینس استاندارد، در ادامه گزارش این بانک آمده است که ظرفیت نیتروژن ایالات متحده با روندی رو‌به رشد به روزهای رونق خود بازگشته است که در این راستا دو عامل مهم زمینه‌ساز بوده‌اند. اولین عامل اثرگذار انقلاب شیل گاز بوده که به کاهش قیمت گاز طبیعی منجر شده و دومین عامل نیز بالا رفتن سرسام آور قیمت کود در پی افزایش قیمت‌ این کالاها بوده است.

بر اساس گزارش منتشر شده توسط رابوبانک، گاز طبیعی بیشترین هزینه تولید را در میان سایر محصولات پتروشیمی دارا است. این محصول با افت شدید قیمت بین سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۹ از حدود ۱۸/۶ دلار بر هر میلیون بی تی یو به‌طور متوسط به حدود ۸۱/۳ دلار بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ رسیده است. در این میان، تولید‌کنندگان کود توانستند به رویای خود برای تبدیل مواد اولیه کم‌هزینه به محصولاتی با ارزش بالا جامه عمل بپوشانند.

به عقیده کارشناسان، با این حال به نظر می‌رسد رونق این صنعت در ایالات متحده فضای کافی برای رشد بیشتر را داشته باشد. ظرفیت کود نیتروژن آمریکا به‌دلیل تولید و عرضه سریع در سال‌های آینده، شانس زیادی برای اشباع بازار نیتروژن این کشور را دارد هرچند در شرایط کنونی این صنعت بزرگ با روند فزاینده هزینه‌های مربوط به تامین مواد اولیه و نیز مشکل جذب اعتبارات بیشتر مواجه است، به‌طوری‌که همه این عوامل افزایش ظرفیت تولید اوره در کوتاه‌مدت را امری دشوار ساخته است. به گزارش دنیای اقتصاد، تحلیلگران بر این باورند که یکی از نتایج افزایش ظرفیت کود، اهمیت بیشتر و اولویت عرضه نسبت به تقاضا در سطح جهانی است که در حال حاضر دچار روند کاهش قیمت است. هم اکنون قیمت اوره در حال نزدیک شدن به قیمت تمام شده تولید مواد حاشیه‌ای و جانبی است. یکی از کارشناسان رابوبانک در این زمینه می‌گوید: بعید به نظر می‌رسد تمام ظرفیت‌های کود نیتروژن که به‌عنوان

چشم‌انداز آینده سرمایه‌گذاری این محصول اعلام شده، تغییر کرده باشد و بیشتر احتمال دارد برخی از برنامه‌ها برای تبدیل محصولات کود به دیگر فرآورده‌ها اجرا شود. تولید محصولات انعطاف‌پذیرتر که تبدیل آنها راحت‌تر است، می‌تواند به کاهش خروجی اوره بینجامد. بسته به نوع تقاضا و قیمت‌های جهانی، ممکن است تولید‌کنندگان اقدام به تولید بیشتر آمونیاک کنند یا به‌طور مستقیم به سمت تولید اوره از طریق نیترات آمونیوم (UAN) حرکت کنند. تحلیلگر رابوبانک در گزارش خود آورده است: اوره به‌رغم چالش‌های کوتاه مدت، پتانسیل رشد ظرفیت تولید را کماکان در بلندمدت دارد.