تامین مواد اولیه، بزرگ‌ترین دغدغه فولادسازان
گروه بنگا‌ها - آزاده حسینی: با توجه به مشخص نبودن شرایط تخصیص ارز به تولید کنندگان محصولات فولادی برای واردات شمش و از سویی رشد بی رویه قیمت ارز و نامشخص بودن شرایط آتی امکان پیش‌بینی آینده از فولادسازان سلب شده است.

از این رو دغدغه اکثر فعالان این بخش با وجود رشد قیمت محصول و فروش مناسب ،تامین ماده اولیه است. تعاونی نورد کاران فولاد ایرانیان با داشتن ۵۱ عضو که عمدتا در بخش نوردی و واحد‌های زیر ۱۰۰ هزار تن فعالیت دارند، همواره دغدغه مشترکی با سایر تولیدکنندگان محصولات فولادی دارند در همین رابطه با فاضل همامی مدیرعامل این شرکت به گفت‌وگو نشستیم.
با توجه به تنوع تولید در تعاونی نوردکاران، مواد اولیه مورد نیاز چیست و چه مشکلاتی برای تهیه آن دارید؟
محصولات تولید شده شرکت‌های عضو تعاونی شامل میلگرد آجدار، میلگرد ساده در سایزهای مختلف، نبشی، سپری، ناودانی، انواع تسمه‌های صنعتی، چهارپهلو، پروفیل، فرفورژه، قطعات مربوط به ریل راه‌آهن و غیره است که تقریبا باید ۷۰ درصد مواد مورد نیاز از طریق مجتمع فولاد مبارکه تامین شود، ولی با تاسف موادی که باید به دست تولید کننده‌ها برسد، بعضا در بین مراکز خدماتی توزیع می‌شود. ناگفته نماند که از ابتدای تاسیس تعاونی، مجتمع فولاد مبارکه همیشه حامی و یاور اعضای تعاونی بوده است، ولی در این برهه از زمان و با توجه به مشکلات واردات شمش، درخواست مواد اولیه از مبارکه بیشتر است. همچنین از کارخانه‌هایی مانند میانه، نیشابور، اهواز و اکسین نیز درخواست تهیه مواد اولیه را داریم.
ارزیابی شما از شرایط بازار چیست؟
بازار فولاد با توجه به نوسانات در خرید و فروش با ریسک بالایی همراه است و قابل پیش‌بینی نیست.
چه عواملی را در بی‌نظمی و ناپایداری بازارآهن دخیل می‌دانید؟
عدم حمایت از تولید کنندگان مقاطع فولادی عامل مهمی است که بازار ناپایدار بماند، در صورت حل مشکل تولیدکنندگان اعم از واردات شمش توسط خود کارخانه و تعهد فروش با قیمت مناسب و تایید شده از سوی دولت بازار نظم گذشته را باز خواهد یافت.
برآورد شما از شرایط آتی بازار فولاد چیست؟
با توجه به عدم تخصیص نرخ مرجع به تولیدکنندگان برای واردات شمش، ناپایداری فولاد همچنان ادامه خواهد داشت و هیچ‌گونه پیش‌بینی از صعود و یا سقوط میسر نیست.
مشخص نبودن اولویت‌ها برای ارائه نرخ ارز مرجع بر اعضای تعاونی فولاد هم تاثیری داشته است؟
با توجه به تغییرات که نرخ متوسط برای خرید شمش پایه‌گذاری می‌شود، در نتیجه قیمت تمام شده محصولات بالاتر از حد موجود در بازار می‌شود. از این‌رو پیشنهاد می‌شود شمش با نرخ مرجع به کارخانه‌های تولیدی واگذار شود و همچنین دفاتر تهیه و توزیع ایجاد شده، تا بازار تنظیم شود. در این راستا می‌توانیم از تجربیات انجمن تولیدکنندگان فولاد نیز استفاده کنیم.
یادآور می‌شوم که تولیدکنندگان توقع دریافت لوح تقدیر و پاداش را ندارند، ولی دریافت ارز با نرخ مرجع برای کارخانه‌هایی که چرخ عظیم صنعت را به گردش در می‌آورند و مالیات پرداخت می‌کنند، توقع زیادی نیست.