مرکز خدمات فولاد ایران- ۵۰ سالی است که از پیدایش صنعت فولاد در خاورمیانه می‌گذرد. تا قبل از سال ۲۰۰۰ سرعت توسعه این صنعت نسبتا کند بود؛ چرا که سود حاصل از سرمایه‌گذاری در این بخش از صنعت نفت این کشور‌ها خیلی کمتر بود. از این رو تنها کشورهایی ظرفیت فولاد خود را بالا بردند که برای آنها استراتژیک بود. تا سال‌های اخیر هنوز یک کارخانه فولادسازی متعلق به بخش خصوصی در خاورمیانه وجود نداشت.در هر حال شرایط تغییر نمود. آغاز به کار پروژه‌های جدید در کنفرانس فولاد سال ۲۰۰۶ رسما اعلام شد. شرکت آهن و فولاد عربستان از افزایش ظرفیت تولید فولاد خود طی ۱۰ سال از ۴ میلیون تن در سال به ۱۰ میلیون تن خبر داد. یک شرکت اماراتی که آن زمان ۶۰۰ هزار تن فولاد در سال تولید می‌نمود تصمیم گرفت کارخانه‌ای با ظرفیت ۲۰ میلیون تن در سال تاسیس نماید. در همان زمان شرکت‌های خصوصی نیز وارد میدان شدند. سال ۲۰۰۶ سهم شرکت‌های خصوصی از محصولات فولادی خاورمیانه ۶۷ درصد بود.سال ۲۰۰۷ در حدود ۹۷ پروژه جدید معرفی شد. البته همه آنها اجرا نشد. انتظار می‌رفت با اجرای آنها تولید فولاد منطقه از ۱۸ میلیون تن سال ۲۰۰۵ به ۳۲ میلیون تن در سال ۲۰۱۰ برسد. اغلب این پروژه‌ها در دست بخش خصوصی بوده و البته دولت‌ها نیز در آنها نقش داشتند.جریان ورود سرمایه بخش خصوصی به جز نگرانی‌های موجود در بازار مواد اولیه، می‌توانست قوی تر باشد. آن زمانی که قیمت سنگ‌آهن روندی صعودی گرفت برخی شرکت‌های دولتی منطقه به فکر توسعه طرح‌های معدنی افتادند. سابیک حدید عربستان و قطر استیل با مشارکت شرکتی از موریتانی پروژه جدیدی را آغاز نمودند. در این پروژه یک و نیم میلیارد دلاری، سنگ‌آهن استخراج شده در موریتانی برای تولید ۷ میلیون تن سنگ‌آهن دانه بندی به کار رفت. همچنین قطر استیل ۹/۴۹ درصد سهام معدنی در موریتانی را خرید.