مرکز خدمات فولاد ایران- اغلب بازار‌های فولاد اروپا در حالی هنوز تحت تاثیر رکود تعطیلات تابستانی هستند که طی هفته گذشته نیز قیمت‌ها تغییری نسبت به قبل نداشت.

بازار واردات، کاملا در رکود است؛ چرا که معدود فعالان در بازار می‌توانند کالای مورد نیاز خود را در بازار داخلی با قیمتی مناسب یا در بدترین حالت کمی بالاتر از قیمت‌های واردات خریداری کنند.

برخی مسائل مهم تاثیرگذار بر ارجحیت بازار داخلی بر بازار واردات، هم نحوه پرداخت است و هم حجم پایین مورد نیاز که عمدتا در بازار داخلی در دسترس بوده و بهتر از کالای وارداتی است.

شرایط برای همه محصولات فولادی نسبتا یکسان است. از طرفی همه کارخانه‌ها قیمت‌ها را ثابت نگه داشته و برای اوایل سپتامبر خبر از احتمال افزایش ۳۰ یورویی قیمت‌ها داده‌اند، ولی خریداران هنوز تردید دارند که این افزایش قیمت‌ها عملی شود.

یکی از دلایل اصلی این است که میزان تقاضا باز هم به شدت ضعیف شده است. آلمان تنها کشوری است که نشانه‌هایی از بهبود قوی اوضاع در آن نمایان شده و شرایط فرانسه نیز کمی بهتر شده است. در فصل دوم سال جاری تولید ناخالص داخلی آلمان بیش از ۳ درصد افزایش یافت که پس از اتحاد مجدد، بهترین نتیجه است. البته این عملکرد خوب بیشتر در نتیجه صادرات به کشور‌های غیراروپایی بوده است که ماندگاری این روند مورد تردید است، ولی کشورهایی چون ایتالیا و اسپانیا هنوز

با بازار داخلی ضعیف خود و مشکل مازاد ظرفیت درگیر هستند. به ویژه به دلیل عدم افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در اسپانیا و تا حدودی در ایتالیا، محصولاتی که مستقیما وابسته به بخش مسکن هستند از جمله ورق گالوانیزه و رنگی آسیب شدیدی متحمل شده‌اند. به خصوص بازار ورق گالوانیزه با پوشش کم که جهت تهیه پروفیل به کار می‌رود دوران سختی را می‌گذراند. وضعیت بازار ورق رنگی کمی بهتر است، چون بخش لوازم خانگی تا حدودی در جریان است گرچه مصرف داخلی پایین به دلیل رشد بیکاری و نبود پروژه‌های زیر ساختی مهم آن را تحت فشار قرار داده است.

ماه‌های اخیر قیمت این دو کالا خیلی کاهش یافته و به کمترین سطح از ابتدای سال تاکنون رسیده است. برای آنکه ورق گالوانیزه وارداتی به فروش برود باید قیمت پیشنهادی کمتر از ۶۰۰ یورو هر تن سی اف آر باشد که چنین قیمتی موجود نیست.

بازار مقاطع هنوز درگیر مازاد موجودی است و به‌رغم تلاش کارخانه‌ها برای افزایش قیمت، در کمترین سطح سه ماه اخیر است. از طرف دیگر قیمت قراضه که یک ماهی است صعودی است به نورد کاران چاره ای جز افزایش قیمت نداده است. هفته گذشته چند تولیدکننده ایتالیایی قیمت درب کارخانه را تا ۳۰ یورو بالا بردند که احتمالا ۱۰ تا ۱۵ یورو افزایش قیمت مورد قبول بازار قرار خواهد گرفت یا شاید تنها بتوانند قیمت‌های قبلی را حفظ کنند.

مشکل اصلی این بخش همیشه یک چیز است و آن مازاد ظرفیت می‌باشد. تا زمانی که این مشکل رفع نشود که به این زودی بعید به نظر می‌رسد، بازار مقاطع به این روند ضعیف ادامه خواهد داد. در اسپانیا و ایتالیا نسبت واقعی مصرف به میزان موجودی میلگرد و مفتول به ترتیب ۱ به ۵ و ۱ به ۳ است. این ارقام از تعطیلی بسیاری از خطوط تولید و ادغام‌ها خبر می‌دهد مگر اینکه در کوتاه‌مدت بهبود چشمگیری در میزان مصرف ایجاد شود که بعید به نظر می‌رسد.

تنها کشوری که نشانه‌هایی از رشد قیمت چشمگیر در آن دیده شده، حداقل اسما ترکیه است. افزایش قیمت قراضه داخلی و وارداتی تولیدکنندگان مقاطع این کشور را مجبور کرد قیمت‌ها را بالا ببرند. به هر حال افزایش قیمت‌ها فروش را کاهش داده و روز‌های اخیر در خاورمیانه خبر از فروش میلگرد در حجم بالا و زیرقیمت‌های رسمی داده شده است.