افت قیمت نیکل از قبل از بحران اقتصادی ۰۹/۲۰۰۸ آغاز شد و نزدیک به یکسال به طول انجامید. به واسطه افزایش تقاضا و کاهش موجودی این کالا در بازار، قیمت‌های LME آن در ماه مه ۲۰۰۷ تا ۵۲۰۰۰ US$/t صعود کرد، البته در پایان سال ۲۰۰۸ با ریزش تقاضا تا بیش از ۸۰ درصد تنزل یافت. افت قیمت نیکل و کاهش تقاضا برای آن در صنعت فولاد موجب وارد آمدن ضرباتی سخت بر پیکره این صنعت شد و موجب شد تا تغییراتی عمیق در بازار عرضه آن ایجاد شود. از آن زمان تاکنون قیمت آن بهبود یافته و به ۲۰۰۰۰ دلار رسیده است، هر چند که این داستان هنوز خاتمه نیافته است. در حقیقت، تقاضا برای نیکل و فولاد در برخی از مناطق جغرافیایی تقریبا پایدار بوده و در برخی مناطق دیگر کاهش یافته است. همچنین درصد بهبود قیمت و حجم آن به تغییر در عرضه و تقاضا در مناطق مختلف جهان بستگی دارد.

با اینکه تقاضا و سطح تولید نیکل در سال ۲۰۰۹ کاهش یافت، اما موجودی این کالا در LME روند صعودی داشته است. در ماه ژانویه سال‌جاری کل موجودی این کالا در انبارهای رسمی LME بالغ بر ۱۶۰۰۰۰ تن بوده است. اگر قرار باشد قیمت نیکل به ۵۰۰۰۰ دلار برسد لازم است سطح موجودی کالای LME تا ۴۷۰۰ تن کاهش یابد.

تقاضا برای نیکل متاثر از سطح تقاضا برای فولاد ضدزنگ بوده و در چین پس از کاهش مختصر در ابتدای سال گذشته، دوباره تولید فولاد طی اکثر ماه‌های سال ۲۰۰۹ روند صعودی در پیش گرفت و سال را در وضعیت خوبی به اتمام رساند. تقاضا از سوی صنایع اصلی مصرف‌کننده فولاد نظیر پارچه نخی سفید، حمل و نقل و ساخت در چین همچنان قوی بوده و در سایر مناطق آسیای جنوب شرقی نیز بهبود خواهد یافت.

البته در مناطق شرقی، تولید فولاد زنگ‌نزن در وهله اول متاثر از فرآیند بازپرسازی موجودی کالا در زنجیره عرضه بوده است. طی سال ۲۰۰۹ توزیع‌کنندگان و مصرف‌کنندگان نهایی بسیار محتاطانه رفتار کردند و فقط در حد نیازشان اقدام به خرید کالا کردند. با این حال قیمت‌ها از تابستان سال گذشته در هر ماه به تدریج افزایش نشان داده است.