عوامل رکود بازار پلی‌اولفین‌ها
به گفته فعالان بازار انتظار می‌رود حداقل در نیمه اول سال جاری بهای پلی‌اتیلن پرچگال (HDPE) بیشترین ثبات را داشته و سود چندانی برای خریداران و فروشندگان در بر نداشته باشد. کمبود تقاضا در مصارف نهایی، به‌خصوص بخش‌های خودرو و اسباب و وسایل باعث کاهش رونق بازار پلی‌پروپیلن (PP) شده و احتمالا پیشرفت چندانی نخواهد داشت.
به عقیده فعالان بازار، احتمالا LLDPE، مخصوصا سوخت‌های مبتنی بر هگزان، قربانی موفقیت خود بوده‌اند. به نقل از آندره بروسو، مشاور ارشد موسسه مشاوره (SRI (SRIC: زوریخ، «چند سال پیش کوپلیمر مبتنی بر بوتان ارزان قیمت، بهای کوپلیمر مبتنی بر هگزان در حد میانه و کوپلیمر مبتنی بر اکتان گران قیمت بود.
از این رو شرکت داو و سایر تولیدکنندگان از اکتان به هگزان تغییر رویه دادند، اما در حال حاضر LLDPE مبتنی بر هگزان از لحاظ بهای تمام شده در راس، سوخت‌های مبتنی بر بوتان در رتبه بعدی و پس از آن مبتنی بر هگزان ارزان قیمت‌تر است.
سوخت‌های مبتنی بر اکتان عملکردهای دیگری هم دارند که البته ارزش افزوده فعلی، قیمت کوپلیمر را توجیه نمی‌کند.
فشار قیمتی وارد بر LLDPE فرصت استراحت برای LDPE فراهم می‌کند، در واقع تسکینی بر رزینی که به نقل از فعالان بازار شدیدا در دوره‌های غروب گونه خود قرار گرفته بود. تغییرات در تکنولوژی نیز در خصوص LDPE در حال وقوع هستند.
در واقع در آینده شاهد عملکردهای بهتری نسبت به آنچه انتظارش را داریم خواهیم بود. عرضه در کسادی به سر خواهد برد و قیمت‌ها تا زمان هجوم ظرفیت‌های جدید به بازار ثابت خواهند ماند. روان شدن سیل عظیم تولیدات ناشی از ظرفیت‌های جدید خاورمیانه به خارج از آن به منزله ابر سیاهی است که بر تمام اولفین‌ها، به خصوص HDPE سایه خواهد انداخت.
به نقل از خریداران در بازار، تولیدکنندگان آمریکای شمالی توان افزایش قیمت (پس از افزایش زیادی که در ماه مه و افزایش کوچکی که در ماه جولای در قیمت‌هایشان دادند) ندارند. اکثر تبدیل‌کنندگان با سود پایین به کار خود ادامه می‌دهند. در واقع آنها خریدهای خود را مبنی بر تقاضا برای کالاهای ساخته شده خود انجام می‌دهند. اکثر فعالان بازار در آمریکای شمالی و اروپا معتقدند در بیشتر ایام سال 2010 برای HDPE بازاری یکنواخت پیش رو خواهیم داشت، با این انتظار که ظرفیت‌های جدید خاورمیانه آهسته‌تر از آنچه که برنامه‌ریزی شده است به بهره‌برداری برسند.
با این حال، خریداران رزین‌ها همان قدر که از تداوم رکود می‌ترسند از وقوع بهبود قوی نیز وحشت دارند، زیرا بهبود شرایط به تولیدکنندگان قدرت قیمت‌گذاری بالایی می‌دهد.
تاکنون تبدیل‌کنندگان توانسته‌اند مانع افزایش بیشتر قیمت‌ها شده و آنها را در حد یکنواختی حفظ کنند و انتظار می‌رود این روند حفظ شود، اما چنانچه بهبود اقتصادی با سرعت زیادی پیش برود، تولیدکنندگان رزین ظرفیت خود را تا حدی کاهش می‌دهند که تبدیل‌کنندگان بتوانند موقعیت تخصیص را بپذیرند.
احتمالا تخصیص، موقتی است، به طوری که وضعیت کلی در سال ۲۰۱۰، چنانچه مازاد ظرفیتی پیش نیاید، برای تمام پلی‌اولفین‌ها کامل خواهد بود.
به عقیده کیمبرلی نیکل، مدیر اجرایی موسسه مشاوره (IDC،Framingham, MA)، مشکل همان دلتای حدفاصل عرضه و تقاضا است. اینکه این دلتا چه حد بالا یا پایین باشد افراد مختلف را متضرر می‌سازد. دلیل اینکه تولیدکنندگان و مشتریان در تلاشند تا درک بهتری از عملکرد دارایی داشته باشند فاصله بین عرضه و تقاضا را بهینه می‌سازد.»
تولیدکنندگان PP در سال گذشته متحمل صدمات شدیدی شدند. انتظار می‌رفت اثرات ناشی از ورود ظرفیت‌های جدید در بازار جهانی ابتدا بر آنها تحمیل شده و بیشترین اثر را بر آنها داشته باشد - اگرچه این مساله به صورت زنجیروار بر سایر بازارهای رزین‌ها، مخصوصا پلی‌استایرن و اکریلونیتریل بوتادین استایرن اثر خود را گذاشت.
این مشکل بیشتر درخصوص مواد خام کرکرهای بخار به وجود آمد؛ چرا که بهای بالای نفت نسبت به گاز طبیعی - به خصوص در آمریکای شمالی - تولیدکنندگان منومر را وادار کرد تا از خوراک سبک‌تری استفاده کنند که بازده پروپیلن کمتری را در پی داشت.
برای بزرگترین تولیدکننده PP در دنیا، آینده بغرنج‌تری پیش‌بینی می‌شود. شرکت لیندل شریک پروژه‌های PP و پلی‌اتیلن در عربستان سعودی است.
با این حال، تا چه حد می‌توان مازاد تولید خاورمیانه را به چین صادر کرد. پیش‌بینی شده است که نرخ رشد چین حدود 10 درصد در سال جاری بهبود یابد؛ چراکه حجم عمده‌ای از فعالیت‌های حمایتی چین در بخش‌های زیرساخت‌ها و حمل‌و‌نقل (نه در بخش مصرفی) متمرکز شده است.
منبع: کارگزاری بانک ملی ایران
ارسال نظر