گروه بورس کالا- دیروز فولاد مبارکه چوب حراج به محصولات خود زد. در حالی که روند رو به رشد نرخ محصولات فولادی در بازارهای جهانی طی ۱۵ روز اخیر شدت گرفته است. قیمت محصولات فولاد مبارکه در مبادلات روز دوشنبه ۲۹ فروردین ماه تعجب فعالان بازار را برانگیخت.

پایین بودن نرخ محصولات تولید‌کنندگان دولتی نسبت به نرخ‌های بازار جهانی تنها یک سوال را بر ذهن متبادر می‌کند آیا با وجود عرضه در بورس هنوز قیمت‌گذاری دستوری انجام می‌شود.

روز گذشته نرخ ورق گرم مبارکه در حالی با نرخ ۷هزار و ۵۲۹ریال در هر کیلو مورد مبادله قرار گرفت که نرخ این محصول در بازارهای جهانی نرخ یک‌هزار و ۷۰دلار در هر تن است. همچنین محصول ورق سرد مبارکه روز دوشنبه با قیمت هر کیلو ۷هزار و ۵۷۶ریال مبادله شد در حالی که نرخ این محصول در بازارهای جهانی معادل هر تن یک‌هزار و ۱۱۰دلار است که اگر هزینه‌های حمل و گمرکی را به آن اضافه کنیم، حدودا دو برابر نرخ‌های مبارکه است. روز گذشته همچنین محصول گالوانیزه مبارکه کیلویی ۱۱هزار و ۱۱ریال قیمت خودرو در حالی که همین محصول در بازارهای داخلی خودمان ۱۲ تا ۱۳هزار ریال مبادله می‌شود.

ارزان‌فروشی محصولات تولید‌کنندگان دولتی که بزرگترین تولید‌کننده نیز هستند، در شرایطی است که رشد قیمت‌ها مربوط به بازارهای داخلی نیست و تولیدات آنها نیز کفاف میزان تقاضای داخل را نمی‌دهد احتمال ایجاد رانت را افزایش می‌دهد. در شرایطی که برای تامین نیاز داخلی راهی به جز واردات برای تامین نیاز داخل نیست و در این بین اختلاف بین قیمت محصولات تولید‌کنندگان دولتی و محصولات وارداتی که حجم اندکی هم نیست و معادل نیمی از تقاضای داخل است، باعث ایجاد رانت عظیمی می‌شود.

در این شرایط که دولت سعی در پایین نگه داشتن نرخ‌های آهن‌آلات دولتی دارد، مصرف‌کنندگان نهایی سودی نصیب‌شان نمی‌شود؛ چراکه حجم فروش در بورس بالا است و بیشتر تجار خریدار عمده آهن‌آلات هستند که آنها هم خریدشان را هم قیمت محصول وارداتی را در بازار عرضه می‌کنند. بنابراین هم تولید‌کننده که در واقع دولت است، سودی عایدش نمی‌شود و هم مصرف‌کننده هردو متضرر می‌شوند.

در این شرایط بهترین گزینه استفاده دولت از ابزارهای تشویقی برای واردات شمش و حذف کردن تعرفه واردات محصولاتی نظیر میلگرد، ورق و تیرآهن است.