آلومینیوم؛ حرکت آهسته به سمت موفقیت

معدن و توسعه- در ابتدا، یعنی اواخر دهه ۱۹۷۰ که قرارداد آلومینیوم خام به بورس فلزات لندن (LME) معرفی شد، از طرف تولیدکنندگان مقاومت شدیدی نسبت به آن نشان داده شد. اما این قرارداد از آن به بعد تاکنون قراردادی بوده است که بیشترین حجم تجاری آن در سکوی LME انجام شده است. به گزارش متال بولتن، معرفی قرارداد آلومینیوم به بورس فلزات لندن در سال ۱۹۷۸ و قرارداد نیکل در سال ۱۹۷۹ احتمالا مهمترین مرحله تحول و تنوع در تاریخ بازار بورس تاکنون بوده است.

در دهه ۱۹۷۰، شرکت‌های تولیدکننده آلومینیوم مانند آلکان و آلکوا معتقد بودند که تعیین یا تغییر ارزش یا قیمت محصول آنان؛ یعنی آلومینیوم توسط مشتی تاجر از روی هوا و هوس در لندن نوعی لعن و نفرین برای آنان محسوب می‌شود.

در اوایل عمر این قرارداد به‌صورت پراکنده‌ای شایع شده بود (اگرچه هرگز مورد تایید قرار نگرفت) که شرکت آلکوا ، اعلامیه یا شب‌نامه‌ای را منتشر کرده و در آن تهدید کرده بود کسانی را که قراردادی را در LME امضا کنند، آتش خواهد زد.

در آن زمان صنعت آلومینیوم نسبت به مس از یکپارچگی عمودی (Vertically-integrated) بیشتری برخوردار بود؛ بنابراین شانس کمتری برای یک عقیده مستقل از طرف سایر بخش‌های این صنعت مانند واحدهای تولیدکننده محصولات نیمه نهایی و معدن‌چیان وجود داشت. اما در حال حاضر انتشار منظم قیمت‌های بازار آزاد برای آلومینیوم در دو دهه در متال بولتن راه را برای معرفی یک قرارداد LME مهیا ساخته است.

در پایان، این تولیدکنندگان آلومینیوم بودند که بیشترین اعتبار را به این مظنه قیمت‌ها دادند و آن را به‌عنوان یک قیمت مرجع برای قراردادهای خریدهای منظم آلومینیوم خام از اتحاد جماهیر شوروی سابق پذیرفتند (در طی دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰). آنها با استفاده از این شاخص، این فلز را از بازار دور نگه‌ داشتند؛ چون در این بازار اعتبار قیمت تولیدکننده آنان مخدوش می‌شد. این سیستم در اواسط دهه ۱۹۷۰ کنار گذاشته شد.

با توجه به این مخالفت‌ها فقط با ایمان و پشت کار بازار بورس فلزات بود که این قرارداد عرضه شد. اما LME به‌درستی پیش‌بینی کرد که به‌طور مستمر حجمی از فلز از بلوک شرق به بیرون نشست می‌کند و در کنار آن میزان کمی از تولید غرب به‌طور مستقل (و بنابراین بدون هیچ‌گونه یکپارچگی عمودی) حجم کافی برای اینکه بتوان قرارداد جدید را عرضه کرد، ایجاد می‌کند.

در مراحل اولیه توجه دقیق و عمیقی بدان نمی‌شد؛ اما پس از دو سال عرضه آن در مشخصات و ویژگی‌های قرارداد تغییراتی صورت پذیرفت تا فلز اتحاد جماهیر شوروی بیشتر قابل تحویل باشد که به نقطه تحولی تبدیل شده بود و قرارداد همواره به‌سوی تکامل پیش می‌رفت و عقب‌گردی در آن به‌وجود نیامد.

مدیرعامل آلکوا می‌گوید: صنعت ما به‌طور کل حدود ۱۲ سال با آن مخالفت کرد؛ ولی سرانجام روش قیمت‌گذاری آن را پذیرفت. ما در حال حاضر در معاملات داخل و خارج خود از قیمت یا قرارداد LME استفاده می‌کنیم. امروزه هرگونه ایده‌ای در مورد بازار آلومینیوم بدون قیمت ‌LME و بدون مراجعه به‌ آن برای کنترل نوسانات قیمت یا محافظت در مقابل آن (hedge) میسر نخواهد بود.