علی غفوری

در کنفرانس بین‌الملل آهن و فولاد در برلین اعلام شد که صنعت فولاد ‌باید برای کنترل آلودگی محیط‌زیست (خروج گازهای گلخانه‌ای خصوصا گاز کربنیک) اقدامات مشترکی را اتخاذ کند تا بتوانند پاسخگوی مشکلات تغییرات آب‌وهوایی پس از سال ۲۰۱۲ باشند. مدیر عامل شرکت CORUS و عضو کمیته اجرایی انستیتو بین‌الملل آهن و فولاد نیز به خبرنگاران در اجلاس برلین اظهار داشت که دولت‌ها باید به صورت یکسانی به صنعت فولاد در خصوص مقررات زیست‌محیطی نگاه کنند. مدیرعامل مذکور اضافه کرده است که اروپا و ژاپن مصرف انرژی خود را برای هر تن تولید فولاد در ۲۵سال گذشته تا ۴۹درصد کاهش داده‌اند که در این مدت تولید جهانی فولاد رشد قابل ملاحظه‌ای داشته است.

کارشناسان روش کنونی کنترل خروج گازهای گلخانه‌ای را مورد انتقاد قرار دادند که طبق این سیستم هر کارخانه‌ای که گاز کمتری تولید کند، می‌تواند باقی مانده سقف مجاز تولید گاز خود را بفروشد

(cap- and- trade). آنان می‌گویند اگر فولادسازان را تحت فشار قرار دهیم، فولاد توسط کارخانه‌هایی تولید خواهد شد که کارآیی اندکی دارند، انستیتو اعلام کرده است که صنعت فولاد جهانی بالغ بر ۴-۳درصد تولید گازهای گلخانه‌ای را به خود اختصاص داده است که بیش از ۹۰درصد گازهای گلخانه‌ای توسط ۹کشور یا منطقه تولید می‌شود که شامل چین، ۲۷کشور اتحادیه اروپا، ژاپن، آمریکا، روسیه، برزیل و اکراین و کره جنوبی می‌باشد.

با توجه به اینکه چین ۳۴درصد فولاد جهان را تولید می‌کند، ۵۱درصد تولید گازهای گلخانه‌ای متعلق به این کشور است. اتحادیه اروپا، آمریکا و ژاپن ۳۳درصد تولید جهانی فولاد و ۲۵درصد تولید گازهای گلخانه‌ای را در اختیار دارند.

محدود کردن تولید واحدهایی که بیشترین گاز را تولید می‌کنند، نمی‌تواند راه‌حلی برای کنترل آلودگی صنعت فولاد که در سطح جهانی رقابت می‌کند، باشد.