سرمایه‌گذاری‌های صنعت فولاد نیاز به صیانت دارد

آزاده حسینی

شرایط دنیا برای تولید فولاد از منطق‌های موجود تبعیت خواهد کرد و در نهایت روند نزولی را که همواره

در موج سینوسی بازار فولاد وجود داشته، پشت‌سر خواهیم گذاشت افتتاح فولاد ویان و همزمان شدن این راه‌اندازی با شرایط سخت‌ بازار آهن باعث شد تا کنجکاو شوم «ویانی‌ها» چگونه در چنین شرایطی با وجود همه مشکلات بازار تن به تولید داده‌اند. متن زیر حاصل گفت‌و‌گو با عزیز‌ا... جعفری، مدیرعامل این شرکت و ذکر گوشه‌ای از تلاش‌هایی است که این مجموعه برای رسیدن به اولین محصول تولیدی به عمل آورده و به ارائه طرح و استراتژی مدیرعامل برای حیات فولاد ویان در شرایط فعلی بازار پرداخته است.

***

آقای جعفری لطفا ابتدا در مورد فولاد ویان از ایده طراحی آن تا رسیدن به اولین محصول تولیدی برایمان بگویید.

پروژه ویان از اواخر سال ۱۳۸۱ پایه‌گذاری شده و عملیات احداث کارخانه در پایان شهریور ۱۳۸۴با هدف تولید ۵۵۰هزار تن شمش فولاد یا بیلت سبک ساختمانی و سرمایه اولیه ۳/۵۶میلیون یورو آغاز به کار کرد. در واقع ۸۵درصد اعتبار ارزی آن به صورت فاینانس بوده و از طریق موسسه OekB کشور اتریش به عاملیت بانک RZB صورت پذیرفت و بانک عامل خریدار نیز ملی ایران است.

این طرح همچنین علاوه بر اعتبارات ارزی، ۶۰۰میلیارد ریال نیز سرمایه‌گذاری ریالی داشت که ۴۰۰میلیارد ریال آن از طریق سهامداران واریز شده و حدود ۲۰۰میلیارد ریال نیز از طریق بانک ملی ایران تامین شد. تکنولوژی ساخت این کارخانه مطابق آخرین استانداردهای روز اروپا در سال ۲۰۰۵ ساخته شده و اواخر ۲۰۰۶ و اوایل ۲۰۰۷ تحویل ما شد. از بابت تکنولوژی فولاد ویان طبق اظهارات مدیر بین‌الملل شرکت فوست آلپین در خاورمیانه بی‌نظیر است و از نظر تکنولوژی روز موجود در ایران حدود ده سال جوان‌تر است.

لازم است به این نکته نیز اشاره کنم که سرمایه‌گذار اولیه طرح فولاد ویان یک ایرانی مقیم خارج از کشور بوده و اولین آورده‌های این پروژه به شکل ارزی به ایران منتقل شده است.

چگونه در چنین شرایطی اقدام به تولید و در واقع راه‌اندازی کارخانه کردید؟

به نکته جالبی اشاره کردید، تولید با توجه به شرایط بازار آهن و رکود بازار جهانی بسیار سخت بود و حتی در مقطعی نظر سهامداران شرکت تصمیم به توقف کار بود، اما با همت مدیران و یاری کلیه کارکنان و حمایت مسوولان استان همدان و سیستم بانکی به‌خصوص حمایت‌های بانک ملی ایران توانستیم این طرح را به مرحله نهایی برسانیم.

خطوط تولید فولاد ویان در حال حاضر راه افتاده؟ با چند‌درصد ظرفیت کار را آغاز کردید؟

در حال حاضر خطوط تولید را راه‌اندازی کرده و با توجه به نیاز بازار در حال پیشروی هستیم و تا زمانی‌که قیمت‌ها و شرایط بازار منطقی نشود، اعتقادی به چهار شیفت کاری و افزایش حجم تولید نداریم.

با احتساب خرید قراضه ۲۴۰تومانی هزینه تمام شده محصول برای ما کیلویی ۴۰۰تومان است که بدون در نظر گرفتن دیون مالی شرکت، فروش زیر این قیمت به ضرر کارخانه است.

اگر شرایط بازار بهبود پیدا کند این کارخانه ظرفیت تولید ۵۵۰هزار تن شمش فولاد یا بیلت ساختمانی را در بالاترین استاندارد ممکن سال دارد. در واقع فولاد ویان توان پاسخگویی به یک‌ششم تقاضای بازار داخل را دارد و با این کار از خروج ۲۰۰میلیون دلار ارز ممانعت کرده و ارزش افزوده‌ای حدود ۱۲۵میلیون دلار را ایجاد می‌کند.

پیش‌بینی شما از وضعیت آتی بازار فولاد چیست؟

به اعتقاد من شرایط بازار محکوم به اصلاح شدن است. شرایط دنیا برای تولید فولاد از منطق‌های موجود تبعیت خواهد کرد و در نهایت روند نزولی را که همواره در موج سینوسی بازار فولاد وجود داشته، پشت‌سر خواهیم گذاشت.

البته اگر دولت با ابزار تعرفه بازار را حمایت کند، گام مثبتی در این راستا برداشته و می‌تواند مانعی در برابر حیاط خلوت شدن بازار آهن توسط تولیدکنندگان خارجی باشد.

ما موکدا از دولت درخواست داریم برای واردات شمش نیز تعرفه واردات اعمال شود.

شرایط فولادسازان را پس از حذف یارانه‌ها چگونه می‌بینید؟

حذف یارانه‌ها و آزادسازی انرژی در این مقطع که تولید و صنعت دچار گرفتاری و رکود است، ضربه مهلکی به بدنه بخش تولید و صنعت وارد می‌آورد.

در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمایید.

بله، یکی از مسائلی که برای اکثر واحدهای صنعتی نوپا

به خصوص فولاد ویان مشکل‌ساز شده، دیون معوق بانکی است‌. بانک عامل نیز به علت محدودیت‌های سال گذشته مجوز تامین به موقع منابع را نداشته است؛ در حالی که در قانون رفع برخی موانع تولید و سرمایه‌گذاری صنعتی صراحتا پیش‌بینی شده و اگر تسهیلاتی طبق پیش‌بینی به واحدی تزریق نشده باشد دیون ارزی و ریالی باید متناسب با تاخیر استمهال شود که متاسفانه بدون توجه به این بند از قانون برای پرداخت بدهی‌های بانکی به ما فشار می‌آورند. هر چند زمان اجرای پروژه فولاد ویان در مقایسه با سایر کارخانه‌ها بسیار فشرده و کوتاه بوده است، دیگر مشکل ما که خیلی هم اساسی است افزایش نرخ برابری ارزی یورو است که در زمان گشایش اعتبار اسنادی‌،قیمت هر یورو ۱۰۲۰۰ ریال بوده و در زمان سررسید قسط ارزی به ۱۳۵۲۰ ریال افزایش پیدا کرده. این یعنی ۳۲‌درصد افزایش دیون‌، در زمانی که رکود ناشی از بحران بر صنعت فولاد حاکم شده است و ما تقاضای کمک برای مابه‌التفاوت کرده‌ایم و امید داریم این مشکلات در کمیته حمایت از صنعت و سرمایه‌گذاری که اخیرا در نهاد ریاست‌جمهوری تشکیل می‌شود با عنایت ویژه رییس جمهور مورد توجه قرار گرفته و اقدامات لازم برای حل آنها انجام گیرد.