مرکز خدمات فولاد ایران- به طور معمول، قیمت‌های قراضه، کالاهای نیم‌ساخته و آهن‌آلات ساختمانی در بازار جهانی کمابیش به طور همزمان دچار نوسان می‌شود. در اواخر مارس ۲۰۰۹ افزایش قیمت‌های فولاد باعث رشد قیمت قراضه شد؛ اما این افزایش در مقایسه با افزایش قیمت کالاهای نیم‌ساخته و محصولات نورد شده بسیار ناچیز بود. در آخرین مرحله از روند کاهش قیمت‌ها، قراضه سنگین ذوبی کلاس ۱ و ۲ دریای سیاه در قیمت ۲۰۰ تا ۲۱۰دلار سی‌اف‌آر و کالاهای نیم‌ساخته سی آی اس در قیمت ۲۸۰ تا ۳۰۰‌دلار فوب به ترکیه عرضه می‌شد. در آن زمان کارخانجات ترک قیمت‌های میلگرد خود را به ۳۸۰ تا ۳۹۰‌دلار فوب کاهش دادند. سه هفته پس از آن قیمت‌های میلگرد و کالاهای نیم‌ساخته حدود ۶۰ تا ۷۰‌دلار هر تن افزایش یافته و به ترتیب به ۳۵۰ تا ۳۶۰‌دلار و ۴۵۰ تا ۴۶۰‌دلار فوب رسیدند. در آن زمان قیمت‌های پیشنهادی برای قراضه نیز ۲۵ تا ۳۰‌دلار هر تن افزایش یافت. در هفته اول آوریل قیمت قراضه سنگین ذوبی کلاس ۱ و ۲ آمریکا و روسیه به ۲۳۰‌دلار سی‌اف‌آر ترکیه رسید.

در آسیای شرقی نیز افزایش مشابهی در قیمت‌های قراضه رخ داد و قیمت قراضه سنگین ذوبی از ۲۱۰ تا ۲۲۰‌دلار هر تن به ۲۳۰ تا ۲۴۰‌دلار سی‌اف‌آر رسید. قراضه ژاپن نیز از این افزایش قیمت مستثنی نبود. روند فعلی بازار در حقیقت به افزایش قیمت‌های قراضه پس از آهن‌آلات ساختمانی و کالاهای نیم‌ساخته کمک می‌کند؛ اما در اواسط مارس، میلگرد و کالاهای نیم‌ساخته در قیمت‌هایی زیر قیمت واقعی آنها در مقایسه با قراضه پیشنهاد می‌شد. در حال حاضر، فاصله میان قیمت‌های مواد اولیه و محصولات نهایی به سطح متوسط افزایش یافته است. معمولا قیمت قراضه به دلیل عوامل فصلی در بهار کاهش می‌یابد. اما در سال‌جاری وضعیت کمی متفاوت است. حجم جمع‌آوری قراضه از پاییز گذشته به شدت تنزل کرده و به دلیل پایین بودن قیمت‌ها هنوز افزایش نیافته است. طبق برآوردهای تجار ایتالیایی، در حال حاضر در بازار قراضه اروپا، میان عرضه و تقاضا تقریبا تعادل برقرار است. بازارهای اوکراین و روسیه نیز در چند ماه گذشته و ضعیت مشابهی داشته‌اند.

اما به دلیل ضعف تقاضا در بیشتر کشورها و در راس آنها آمریکا، اهمیت تمامی این عوامل رنگ باخته است. برعکس اروپا و ژاپن که در بازار قراضه آنها تعادلی نسبی برقرار است، در بازار آمریکا هنوز مشکل مازاد عرضه وجود دارد. برخی از تجار آمریکا مقدار بسیار زیادی موجودی قراضه دارند که نه در داخل و نه در خارج تقاضایی برای آن نمی‌یابند.

در همین زمان، فرصت‌های صادرات محدود شده است. کارخانجات چینی از اواخر مارس بازار را تقریبا ترک کرده‌اند. سطح تقاضا در ترکیه پایین است. تجار داخلی در ترکیه معتقدند روند صعودی در بازار آهن‌آلات ساختمانی دوامی ندارد. بنابراین آنها سرمایه خود را صرف خرید مواد اولیه نمی‌کنند. تحلیل‌گران آمریکایی معتقدند که شرکت‌های ترک در اواسط آوریل دست از واردات قراضه کشیده و در اواخر مه و اوایل ژوئن مجددا به بازار برخواهند گشت.