مرکز خدمات فولاد ایران- بنا بر گزارش انجمن آهن و فولاد آسیای جنوب شرقی، قیمت‌های فولاد بدون هیچ نشانی از بهبود از اواسط سال ۲۰۰۸ رو به کاهش بوده است. تقاضای جهانی فولاد نیز همچنان ضعیف است. به نظر می‌رسد که کاهش تولید فولاد نتوانسته تاثیر زیادی بر بهبود قیمت‌های آن بگذارد و لازم است که کاهش‌های بیشتری در تولید صورت بگیرد. وضعیت هنوز روشن نیست. کاهش قیمت‌های مواد اولیه می‌تواند سود دهی تولیدکنندگان فولاد را تا حدودی افزایش دهد. از طرف دیگر این کاهش می‌تواند به خریداران این باور را نیز بدهد که قیمت‌های فولاد همچنان کاهش خواهد یافت. قیمت‌های مواد اولیه خصوصا قیمت قراضه و سنگ آهن تحویل نقدی روند نزولی خود را در طول فصل اول ۲۰۰۹ حفظ کرد. به اعتقاد یکی از شرکت‌های معدنی در استرالیا، با توجه به ضعف تقاضای جهانی، قیمت سبد سنگ آهن در قراردادهای سال ۲۰۰۹ بین ۳۰ تا ۳۵‌درصد نسبت به سال قبل کاهش خواهد یافت.به گزارش انجمن آهن فولاد جهان، قیمت قراضه از ۱۲۵ دلار در نوامبر ۲۰۰۸ به ۲۶۸ دلار هر تن در فوریه ۲۰۰۹ افزایش یافت و پس از آن مجددا به میزان زیادی کاهش یافته و به ۲۳۰ دلار هر تن در مارس ۲۰۰۹ رسید. در این میان قیمت فولاد‌های نیم ساخته نیز روند نزولی خود را همچنان حفظ کرد. قیمت بیلت از ۶۲۸ دلار هر تن در نوامبر ۲۰۰۸ به ۳۵۰ دلار هر تن در مارس ۲۰۰۹ تنزل کرد. قیمت اسلب نیز از ۹۰۸ دلار هر تن در نوامبر ۲۰۰۸ به ۳۴۵ دلار هر تن در مارس ۲۰۰۹ رسید.

طبق گزارش انجمن فولاد آسیای جنوب شرقی، قیمت میلگرد از ۱۱۱۵ دلار هر تن در آگوست ۲۰۰۸ به ۴۵۰ دلار هر تن در مارس ۲۰۰۹ کاهش یافت. در دسامبر ۲۰۰۸، قیمت بیلت در حدود ۲۰۰ دلار بالاتر از قیمت‌های میلگرد و مفتول بود. به طور مشابه، قیمت اسلب نیز حدود ۱۱۳ دلار هر تن در اوایل نوامبر ۲۰۰۸ و حدود ۲۰۰ دلار هر تن در دسامبر همان سال بالاتر از قیمت ورق گرم کویل پیشنهاد می‌شد.

علاوه بر این، شعار «خرید آمریکایی» در آمریکا نگرانی‌های زیادی را در مناطق دیگر ایجاد کرده است. چین که بزرگترین تولید کننده و مصرف‌کننده فولاد در جهان به حساب می‌آید نیز از بازار داخلی خود حمایت می‌کند و برای کمک به تولیدکنندگان فولاد در داخل کشور، شرایط صادرات را تسهیل کرده است. به‌رغم کاهش‌هایی که در تولید فولاد در چین صورت گرفت، انجمن آهن و فولاد این کشور اعلام کرده است که بسیاری از کارخانجات با مشاهده افزایش‌های جزئی در قیمت‌های فولاد، مجددا تولید خود را در ژانویه و اوایل فوریه از سر گرفته اند که این به معنای هجوم انبوهی از فولادهای ناخواسته به بازار است.