بازتاب
نمایشگاه بین‌المللی فولاد آوردگاه بین‌المللی سالانه فولادسازان
۱ - در ابتدا متذکر می‌شود که نویسنده مقاله همان گونه که خود نیز اشاره کرده است جوانی در حال ورود به صنعت فولاد می‌باشد و کوچک‌ترین شناختی از فلسفه برگزاری این نمایشگاه که با حضور بزرگ‌ترین فولادسازان کشور و نمایندگانی از کشورهای آلمان، ایتالیا، انگلستان، کانادا، اتریش، سوئیس، سوئد، چین، ترکیه، اوکراین، هندوستان و ... یازدهمین سال برگزاری‌اش را سپری کرد، ندارد.
جهت اطلاع نامبرده لازم است ذکر شود که نمایشگاه بین‌المللی فولاد، اسفندماه هر سال در کنار سمپوزیوم فولاد (بزرگ‌ترین رویداد علمی سال فولاد) توسط انجمن آهن و فولاد و یکی از فولادسازان در یکی از شهرهای صاحب صنعت فولاد برگزار می‌گردد. چنانکه سال 1386 در منطقه ویژه فلزی معدن خلیج فارس واقع در بندر عباس، 1385 در دانشگاه امیرکبیر تهران، 1384 در دانشگاه صنعتی اصفهان، 1383 در شرکت فولاد آلیاژی ایران واقع در یزد، 1382 در شرکت سنگ‌آهن مرکزی ایران واقع در بافق، 1381 در شرکت ذوب‌آهن اصفهان و امسال نیز با همکاری گروه ملی صنعتی فولاد ایران در دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار گردید.
گذشته از آن که اهواز به دلیل واقع بودن شرکت‌های فولاد خوزستان، گروه ملی صنعتی فولاد ایران، فولاد کاویان، نورد و لوله اهواز، لوله‌سازی اهواز و ... در آن شهر پس از اصفهان قطب دوم فولاد کشور محسوب می‌شود. این رویداد به صورت چرخشی هر سال در یک شهر برگزار شده و خواهد شد. سال ۱۳۸۵ نیز در تهران بوده و در مورد اینکه نویسنده سوال کرده: چرا تهران فاقد نمایشگاه بین‌المللی فولاد است، می‌توان به دو نکته اشاره کرد:
الف: این یک بحث مستقل است و نمی‌توان در مقاله‌ای که هدفش نقد نمایشگاهی برگزار شده در اهواز است به آن پرداخت.
ب: نمایشگاه بین‌المللی متالورژی و فولاد هر سال در تهران برگزار می‌شود. سال جاری نیز از تاریخ ۲۸ آذر تا یک دی با حضور ۱۳۱ شرکت در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار شد.
معلوم نیست فردی که کمترین اطلاعی از صنعت فولاد کشور و رویدادهای مرتبط با آن ندارد چگونه به خود اجازه می‌دهد قلم به دست گرفته و جریان حاکم بر فولاد کشور را نقد کند!
۲ - اشاره شده که نمایشگاه ضعیف بوده و از آن با عنوان «به اصطلاح نمایشگاه» یاد شده است. در اینکه هر اتفاقی نقاط قوت و نقاط ضعفی دارد شکی نیست. بی‌گمان این نمایشگاه نیز از این قاعده مستثنا نبوده اما چگونه می‌توان هضم کرد که ۱۱ سال متوالی است شرکت‌های فولاد مبارکه ایران، ذوب‌آهن اصفهان و فولاد خوزستان که ۳ راس مثلث فولاد ایران هستند به‌علاوه صدها شرکت بزرگ و کوچک داخلی و خارجی که ذکر اسامی همه آنها خارج از حوصله این مقال است و البته در مراجع ذی‌صلاح قابل‌استناد خواهند بود هر سال پی‌در‌پی در این نمایشگاه گرد هم آمده حضور فعال دارند، لابد بدون هیچ باز خورد مثبتی و تنها برای دلخوشی برگزارکنندگان نمایشگاه!
3 - هر گاه دلیل فنی برای نقد رویدادی وجود نداشته باشد نقدکننده سعی می‌کند با به‌کارگیری اصطلاحاتی توهین‌آمیز به اهداف خود در جهت تخریب غیرمنصفانه دست یازد، همین گونه است استفاده از واژه «خیمه» برای این نمایشگاه و اینکه نویسنده گفته است «نمایشگاه در 3 خیمه برگزار شد و چگونه می‌توان 130 شرکت را در 3 خیمه چادری جای داد؟»
الف: نمایشگاه با سیستم اسپیس فریم که یک سیستم جهانی ایجاد سالن موقت در فضای باز است با چادر یکدست سفید و موکت ۱۰۰درصد نو برگزار گردید.
ب: نمایشگاه در 6 سالن؛ 3 سالن 48×16 متر و 3 سالن 48×10 متر که مستندات آن همراه با پلان و اسامی شرکت‌های حاضر به پیوست ارائه می‌گردد، برگزار شد. مجموع مساحت 6 سالن مذکور 744/3متر مربع بوده است. آیا 130 غرفه در فضای ذکر شده نمی‌گنجد؟ آیا منصفانه است که به این مساحت اصطلاح «خیمه» داد؟ آیا نویسنده محترم سری به نمایشگاه‌های دوسلدورف آلمان، گوانگجو چین و حتی همین تهران خودمان زده که ببیند سازه‌های فضای باز با این سیستم اجرا می‌شود؟!
۴ - تعداد ۱۶ شرکت اقدام به ساخت غرفه خاص (خودساز) کرده بودند و البته فعالان نمایشگاهی می‌دانند وجود ۱۶ غرفه خودساز با متراژهای بالای ۴۰متر در یک نمایشگاه چه مفهومی دارد؟!
5 - نویسنده اشاره کرده است که مسوولان نمایشگاه با شعار «ارتباط صنعت با دانشگاه» این نمایشگاه را برگزار کرده بودند. لازم است به اطلاع ایشان برسد که شعار نمایشگاه هرگز این عبارت نبوده و اگر بتوانند این قضیه را ثابت کنند مبلغ 100.000.000 ریال از برگزارکننده جایزه دریافت خواهند کرد! شعار نمایشگاه «توازن تولید و گسترش صادرات در صنعت فولاد» بوده است نه هر ترکیب جعلی خود ساخته دیگر. (مستندات ضمیمه است)
۶ - افسوس خورده‌اند که چرا از موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران حتی نماینده‌ای در نمایشگاه حضور نداشت؟ این دیگر شبیه به همان شوخی است که نویسنده خود به آن اشاره کرده‌اند. زیرا:الف: حضور یا عدم‌حضور موسسه مذکور در نمایشگاه تخصصی که با حضور نود درصدی ظرفیت فولاد ایران برگزار شده نمی‌تواند دال‌بر موفقیت یا عدم‌موفقیت نمایشگاه مذکور گردد.
ب: نویسنده که در متن مقاله‌اش از نمایشگاه با عبارات «به اصطلاح نمایشگاه» و «خیمه» یاد کرده چه شده که به یک‌باره عدم‌حضور موسسه استاندارد را مورد تاسف دانسته است؟! و عنوان کرده: «چرا این موسسه در نمایشگاه شرکت نکرده بود، حتی در حد یکی غرفه خالی...» مگر نه اینکه به زعم نویسنده نمایشگاه سراسر نقص و ایراد بود پس موسسه استاندارد با حضور در نمایشگاه چه هدفی را می‌توانست دنبال کند که این گونه آه از نهاد نویسنده برآورده است؟!
افسوس و صد افسوس...!
ارسال نظر