آرسلور میتال بهای نادیده گرفتن وظایف خود در بازار را می‌پردازد. سهامداران این شرکت معتقدند آرسلور میتال باید در خصوص واکنش سریع خود در مقابل رکود تقاضا در سال گذشته از طریق تعطیل کردن ظرفیت‌ها در راستای کاهش هزینه‌ها و آزاد سازی نقدینگی از ترازنامه خود‌، پاسخگو باشند.

اما گزارش مربوط به کاهش ارزش دارایی‌های آرسلورمیتال به میزان ۴/۴میلیارد‌دلار و برنامه‌های کاهش نیروی انسانی و هزینه‌های حقوقی در سه ماه چهارم هشداری را به بازار می‌دهد.اکثر هزینه‌های بازسازی به دوران پس از رکود موکول شده که موضوع مشترک اکثر شرکت‌هاست‌، چون تقاضا رو به افت می‌باشد و در نتیجه کارخانه‌ها از نیروی انسانی خود کاسته و واحدهای با سود کمتر را تعطیل می‌کنند.

باید برای ‌این اقدامات بهایی را پرداخت، زیرا زمانی که تقاضا بهبود پیدا کند، راه‌اندازی مجدد واحدهای تعطیل شده گران تمام خواهد شد.اگر قرار بود که بقیه صنعت فولاد ۵۰/۴۳‌دلار در هر تن صرف هزینه‌های استثنایی(بر اساس ۱/۱۰۱‌میلیون تن فروش گزارش شده) کند که توسط بزرگترین فولادساز جهان اعلام گردید‌، صنعت فولاد جهانی می‌تواند مواجه با هزینه تلفیقی معادل ۵۰ تا ۶۰‌میلیارد‌دلار گردد.اگر رکود تداوم داشته باشد باید گفت که‌این هزینه‌ها می‌تواند تا یکصد میلیارد‌دلار افزایش پیدا کند.راه‌اندازی مجدد کوره بلند‌ها سهم قابل ملاحظه‌ای از‌این مبلغ را به خود اختصاص خواهد داد.

با توجه به‌این که همه شرکت‌ها نقدینگی لازم را نخواهند داشت‌، فولادسازان می‌توانند همانند خودروسازان و بانک‌ها به امید کمک‌های دولتی باقی بمانند.

تحلیل گران صنعتی، چالشی را در پیش رو دارند چون آنها نه تنها باید سود و زیان را پیش‌بینی کنند، بلکه هزینه بازسازی را نیز باید مد نظر قرار دهند.