گلایه عرب‌ها از سقوط قیمت آهن

مترجم: زهرا سلیمی

کارخانه‌های کشورهای حاشیه خلیج‌فارس در ماه ژوئن زمانی که قیمت بیلت بسیار بالا بود، اقدام به خرید این ماده اولیه کردند. ولی با کاهش شدید قیمت بیلت در زمان حاضر، این کشورها دچار بحران شده‌اند. میزان ذخایر بیلت در دبی، عربستان سعودی، بحرین و اردن بسیار زیاد شده است. کارخانجات مختلف در این کشورها هزاران تن بیلت را با قیمت ۱۲۷۵دلار در هر تن در ماه ژوئن خریداری کردند و اکنون با گذشت تنها ۳ماه قیمت‌ها به ۷۰۰ تا ۷۵۰دلار در هر تن کاهش یافته است.

مسوول یکی از کارخانه‌های عربستان سعودی می‌گوید: «ما به شدت دچار ضرر و زیان شده‌ایم، کارخانه ما مقدار زیادی بیلت را با قیمت ۱۲۷۰ تا ۱۲۸۰دلار در هر تن خریداری کرده است. ولی اکنون قبل از اینکه بتوانیم زیان به وجود آمده را جبران کنیم، قیمت‌ها به پایین‌ترین حد خود رسیده است.»

به گفته کارشناسان، کارخانه‌داران در این کشورها باید حداقل ۶ ماه منتظر بمانند تا قیمت‌ها مجددا افزایش یابند. بنابر پیش‌بینی معامله‌گران بیلت در بازار کشورهای حاشیه خلیج‌فارس قیمت بیلت وارداتی به ۶۰۰ تا ۶۵۰دلار در هر تن خواهد رسید.

رقابت ترکیه و کشورهای مشترک‌المنافع

در ترکیه نیز تولیدکنندگان بیلت رقابت سختی را با کشورهای مشترک‌المنافع بر سر قیمت‌ها و جلب مشتری آغاز کرده‌اند. تولیدکنندگان روس و اوکراینی در رقابت مستقیم با تولیدکنندگان ترک برای جلب نظر خریداران هستند.

آخرین تقاضا برای بیلت ترکیه ۶۰۰ تا ۶۵۰دلار بوده که نسبت به هفته گذشته حدود ۱۲۰دلار کاهش داشته است. اکنون قیمت بیلت صادراتی ترکیه هم‌سطح با قیمت این محصول در روسیه و اوکراین یعنی ۶۰۰ تا ۶۳۰دلار در هر تن است.یکی از معامله‌گران بیلت در ترکیه می‌گوید: «بازار بیلت دچار بحران شده است. تولیدکنندگان ترک اگر می‌خواهند به رقابت خود ادامه دهند چاره‌ای جز تطبیق دادن قیمت صادرات با اوکراین و روسیه ندارند.»به هر حال گزارش متال‌بولتن حاکی از آن است که تولیدکنندگان در روسیه، اوکراین و ترکیه به علت کاهش شدید تقاضا و صادرات تولید بیلت خود را بسیار کم کرده‌اند.به نظر می‌رسد کارخانجات بیلت در این کشورها همچنان به تولید محدود این محصول اقدام کنند تا بتوانند تا پایان سه ماهه آخر سال‌جاری میلادی قیمت آن را دوباره به حد ایده‌آل برسانند. صادرکنندگان بیلت در این سه کشور مشتریان مشترکی در میان کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا دارند که در طول ۶ هفته گذشته تقاضای خود را برای بیلت کاهش داده‌اند.

بازار میلگرد ترکیه

در این میان بحران‌های به وجود آمده در بازارهای مالی دنیا تاثیرات منفی بسزایی را بر بازار میلگرد ترکیه گذاشته است. تقاضا در بازار میلگرد ترکیه بسیار پایین است و همین امر باعث سوددهی در این بخش شده است. بانک‌ها نیز از اعطای اعتبار به این بخش سرباز می‌زنند، زیرا از این امر آگاهند که وام‌هایی که واگذار می‌کنند بازپرداختی نخواهد داشت.

به هر حال به‌رغم وجود رکود شدید تقاضای بالقوه برای میلگرد در ترکیه از طرف بخش ساختمان‌سازی هنوز زیاد است. به نظر می‌رسد بازار تقاضای این محصول در ترکیه در ماه‌های اکتبر و نوامبر و با فرا رسیدن فصل ساخت‌وساز دوباره رونق پیدا کند.

قیمت داخلی میلگرد در ترکیه نسبت به ماه جولای کاهش پیدا کرده است.

موجودی میلگرد در ترکیه متوسط است و با شروع فصل ساخت‌وساز در این کشور معامله‌گران و بورس‌بازان به صحنه تجارت میلگرد بازخواهند گشت و به آن رونق مجدد خواهند داد.

فولادسازان چینی در آستانه ورشکستگی

به گزارش مرکز خدمات فولاد، موجودی فولاد درچین حدود ۶/۱۲۵‌درصد در ماه جولای افزایش داشت که این میزان موجودی در چین بی‌سابقه است. تقاضای کم از سوی مصرف‌کنندگان پایین دستی، فروش محصولات فولادی را کساد کرده و موجودی تولید‌کنندگان فولاد را افزایش داده است. همین عوامل باعث شد که تولید‌کنندگان واقع در استان هبیی نیز تولید خود را تا ۵۰‌درصد کاهش دهند. در حالی که پیش از این نیز ۳۰ تا ۴۰‌درصد از ظرفیت تولید خود را کاهش داده بودند. یک بررسی نشان می‌دهد حدود ۲۰ تا ۳۰‌درصد از تولید‌کنندگان خصوصی فولاد در چین، تولید خود را متوقف کرده یا دچار ورشکستگی شده‌اند.

همچنین به دنبال تصمیم شرکت نانجینگ استیل برای کاهش تولید، گفته می‌شود بائواستیل نیز به دنبال پایین آوردن عرضه است. البته کارخانه این مطلب را تایید نکرده است. کارخانجات چین عمدتا به دلیل ضعف تقاضا، تولید خود را کاهش داده‌اند. شرکت ووهان قبلا اعلام کرده است که به علت سرویس دوره ای، تولید خود را متوقف می‌کند. ویسکو نیز به همین بهانه، تولید خود را از اواسط سپتامبر به مدت ۱۰ تا ۱۵ روز تعطیل خواهد کرد. شرکت تانگشان هم دو کوره خود را متوقف کرده است که مجموع ظرفیت تولید این دو کوره ۴۰۰‌هزار تن چدن است. شرکت جیانگسو نیز ۷۰‌هزار تن از تولید خود را به بهانه سرویس دستگاه‌های کارخانه کاهش داده است. دو کارخانه دیگر نیز جمعا ۲۰۰‌هزار تن از تولید خود را در سپتامبر و اکتبر کاهش خواهند داد.

قیمت‌های رو به کاهش اسلب

در چین

قیمت‌های اسلب به دلیل کمبود تقاضا در بازار داخلی چین همچنان رو به کاهش است. نینگبواستیل قیمت اسلب کیفیت کیو ۲۳۵ خود را ۵۰۵۰‌یوان - حدود ۷۴۳‌دلار - هر تن پیشنهاد می‌دهد که از هشتم سپتامبر حدود ۲۰۰‌یوان - حدود ۲۹‌دلار - هر تن کاهش داشته است. قیمت این کالا در تانگشان نیز با ۱۰۰‌یوان - حدود ۱۵‌دلار - هر تن کاهش نسبت به هشتم سپتامبر به ۴۶۵۰‌یوان - حدود ۶۸۰‌دلار - هر تن رسیده است. لازم به ذکر است که این قیمت‌ها شامل ۱۷‌درصد مالیات بر ارزش افزوده می‌شود. یکی از تولید‌کنندگان مهم واقع در شرق چین اظهار دارد تقاضا از سوی کارخانجات تولید ورق گرم بسیار پایین آمده و این امر موجب کاهش قیمت اسلب شده است. با این وجود قیمت‌های فعلی اسلب هنوز قابل قبول است. قیمت آن که در اوایل جولای به ۵۹۰۰‌یوان - حدود ۸۶۳‌دلار - هر تن رسیده بود، اندکی غیر معقول به نظر می‌رسید. این تولید‌کننده همچنین معتقد است قیمت‌های نسبتا پایین فولاد در چین، جایگاه بهتری را در مذاکرات سنگ آهن سال ۲۰۰۹ برای چین فراهم می‌آورد.

ادامه کاهش قیمت قراضه در چین

از هفته گذشته قیمت‌های قراضه در بازار داخلی چین به دلیل کمبود تقاضا همچنان رو به کاهش بوده است. قیمت قراضه سنگین با ضخامت بالای ۶ میلی متر در جیانگسو در شرق چین با ۱۰۰‌یوان - حدود ۱۵‌دلار - هر تن کاهش نسبت به هفته گذشته به ۳۲۰۰ تا ۳۳۰۰‌یوان - حدود ۴۶۸ تا ۴۸۳‌دلار - هر تن رسیده که شامل ۱۷‌درصد مالیات بر ارزش افزوده نیز می‌شود. در طول شش هفته اخیر، قیمت این قراضه ۸۰۰‌یوان - حدود ۱۱۷‌دلار- هر تن کاهش یافته است. کاهش تولید در کارخانجات نورد چین باعث ضعف تقاضای قراضه شده است. علاوه بر این، سیاست پایین آوردن موجودی انبار نیز به کاهش تقاضا که از اواخر جولای شروع شده، دامن زده است. اگرچه وضعیت بازار فولاد در چین زیاد امیدوارکننده نیست، ولی تجار قراضه معتقدند بازار داخلی قراضه در اوایل ۲۰۰۹ بهبود می‌یابد، گرچه زودتر از آن بعید است. در چین،‌هزاران شرکت کوچک جمع‌آوری قراضه وجود دارد که قراضه خود را به شرکت‌های بزرگتر که دارای انبار و دستگاه‌های تفکیک و بازیافت هستند، می‌فروشند. سپس قراضه‌ها خرد و دسته‌بندی شده و به کارخانه های فولاد به نسبت نیاز آنها فروخته می‌شود. یکی از تجار اظهار داشت از آن جایی که قراضه جمع‌آوری و نه تولید می‌شود، شرکت‌های جمع‌آوری قراضه مشکلی با انباشته شدن زیاد قراضه ندارند. اگر قیمت‌ها همچنان کاهش یابد، آنها دست از جمع‌آوری آن می‌کشند و زمانی که کارخانجات تولید فولاد، موجودی قراضه خود را تمام می‌کنند، مجبورند آن را در قیمت بالاتری از این شرکت‌ها خریداری کنند.

منبع: متال‌بولتن