بورس فلزات لندن به دنبال تغییر در قراردادهای آلومینیوم است
معدن و توسعه- بورس فلزات لندن در حال مطالعه قراردادهای آلومینیوم آلیاژی خود است. این قراردادها از سال ۱۹۹۲ آغاز شد که تاکنون چندان جذابیت و درخششی نداشته است و مقامات LME درصدد این هستند که ببینند بازار از این نوع قراردادها چه می‌خواهد و چگونه می‌توان نقدینگی یا سلامتی بدان بخشید. در حقیقت LME می‌خواهد نفس یا حیاتی به این قراردادها بدمد.
به گزارش متال بولتن، ابوت مدیرعامل LME اخیرا اعلام کرده است که قرارداد آلومینیوم آلیاژی مخصوص آمریکای‌شمالی (Nassac) جذابیت زیادی به‌دست آورده است و هدف این مطالعات این است که مشخص کند چرا قراردادهای آلومینیوم آلیاژی LME چندان جذابیتی ندارد.
متال بولتن با چندین تولیدکننده آلومینیوم آلیاژی در انگلیس صحبت کرده است و اکثر آنان چندان اعتمادی به این‌گونه قراردادها ندارند و می‌گویند تا حدی نامانوس است.
تعداد اندکی از این قرارداد استفاده می‌کنند و واکنشی از خود در بازار نشان نمی‌دهد و همانند بازار فیزیکی عادی و معمولی نیست.
یکی از موضوعات مطالعه قراردادهای آلیاژی این است که چرا تولیدکنندگان از LME استفاده نمی‌کنند تا از بازار آلومینیوم ثانویه خود در مقابل نوسانات قیمت‌ها حفاظت کنند؟
اما تولیدکنندگان می‌گویند، آنان توانسته‌اند موانعی را که کارگزاران بر سر راه آنان ایجاد می‌کنند با استفاده از این قرارداد برطرف کرده و دادوستد تامینی انجام دهند؛ ولی تولیدکننده دیگری می‌گوید در واقع با این قرارداد نمی‌توان دادوستد تامینی انجام داد.
تولیدکننده سوم می‌گوید: به او گفته‌اند که تناژ کالایی که او می‌خواهد آن را دادوستد تامینی (hedge) کند، بسیار پایین است و دیگری نیز مطرح می‌کند که طول زمان دادوستد تامینی که برای او تعیین کرده‌اند بسیار طولانی است.
آنان اضافه می‌کنند که حجم دادوستد برای آنان بسیار پایین است و در نتیجه اقتصادی نخواهد بود و در واقع این فعالیت‌ها مسخره جلوه می‌کند.
اگر حل و فصل این مسائل به عهده کارگزاران LME به‌جای خود بورس قرار گیرد بدون شک پس از پایان بررسی‌ها نیاز به توجه بیشتری خواهد داشت.
ارسال نظر